Cadzandië

Björn van IdeeKids had me een tijdje geleden gecontacteerd: of ik het niet zag zitten om rond zijn domein Cadzandië in, u raadt het al, Cadzand, een geocachetocht te leggen. Toen ik hem vroeg wat hij precies in gedachten had, moest hij bekennen dat hij er eigenlijk niet zo veel van afwist. Tsja… Ik wilde dat gerust doen, maar ik ga niet elke keer naar Cadzand rijden om een logrolletje te vervangen of een nieuw potje te steken, hij moet dat wel degelijk zelf kunnen onderhouden. We zijn vandaag dan maar naar Cadzand gereden voor een uitleg aldaar.

Rond elf uur zaten we in de auto, en onderweg pikten we vrolijk een paar caches op, tot we ons aan de duinen parkeerden. Björn had ons namelijk Strandpaviljoen DOK 16 aangeraden om te eten, en jawel, dat was een excellente keuze!

Je zit dus ook echt op het strand, met zicht op zee. Heerlijk! Na het eten liepen we dan ook een eindje over het strand, maar niet te ver, want Wolfs rug kan dat niet aan. Onderweg naar Candzandië pikten we ook nog een tweetal caches mee.

Iets over twee waren we bij Björn en gingen de kinderen meteen met de gocarts spelen, al kwamen ze na een tijdje toch binnen een beetje lezen. Intussen kon ik uitgebreid uitleggen wat geocachen nu eigenlijk was, en wat zijn opties waren voor een geocachetocht in de buurt. Hij ging het eens grondig bekijken, zei hij.

Tegen vier uur waren we weer onderweg: een paar geocaches, en dan een vieruurtje in datzelfde Dok 16, terwijl Merel en Kobe op het strand speelden en vliegerden.

Tegen dan begon het al serieus donker te worden en reden we naar huis. Fijne, vermoeiende dag, maar echt wel genoten.

Dagje zee

We hadden het al eventjes gepland voor vandaag: een dagje Cadzand! Maar de jongens hadden geen zin om al in de voormiddag te vertrekken, dus werd er eerst nog gespeeld met de lakens die moesten ververst worden. Of hoe je dus een Merel- of Kobewrap maakt.

We aten om twaalf uur, en zaten we om één uur (toch weer iets later dan gepland) in de auto, gepakt en gezakt: handdoeken, ligdingen, schopjes en ander zandspeelgoed, vliegers, strandtent, zonnecrème, enfin, u kent het wel. We vonden vrij vlot een parkeerplaats en in minder dan tien minuten stonden we met onze voeten in het warme zand, tussen de talloze andere mensen die op hetzelfde idee waren gekomen. Ik ben blij dat we niet voor Knokke hebben gekozen…

Er stond een stevige, strakke wind, ideaal vliegerweer, maar de combinatie met al dat zand maakte het niet altijd even aangenaam. Koud was het nochtans absoluut niet.

(En sorry voor de vele stofjes op de lens van mijn camera, het was me nog niet opgevallen op gewone foto’s)

Tegen half zes was er blijkbaar genoeg gezwommen (door de jongens) en verveeld op een handdoek gelegen (door Merel), terwijl ik bijna een half boek uit had, en serieus wat zonnecrème had gesmeerd. We waren ook op zoek gegaan naar een fossiele haaientand, waar we van afwisten door, jawel, het geocachen, en na een half uurtje zoeken en speuren had ik er effectief eentje beet.

IMG_5829

We ruimden op, wandelden naar de auto, pikten ietsje verderop nog een cache mee, en vonden het jammer dat we geen ijsjes hadden gevonden.

En toen, toen reden we door Retranchement, moesten we 100 meter afwijken van de route voor een cache, en lag daar, jawel, een frituur waar je ook ijsjes kon kopen! Dubbel score!

Iets verderop plukten we nog, met enige moeite, een cache, en gingen daarna vrolijk in de file staan. Jawel, nog maar eens, niet omdat er veel verkeer van de kust kwam, maar omdat er werken waren. Alweer.

Enfin, iets na achten konden we de voeten onder tafel steken, en nog iets later lag een proper gewassen Merel in een lekker vers bedje. Oef.