Vaderdagcadeautje

Bij Arwen thuis hebben ze sinds enige tijd een klein pizza-oventje, en Wolf was daar razend enthousiast over. De foto’s die hij doorstuurde, spraken ook boekdelen.

Laat het nu net vaderdag zijn, en laat Bart nu de laatste weken in de pizza’s gevlogen zijn… De som was snel gemaakt en dus stonden er hier drie pakketten te blinken: eentje met het oventje zelf, eentje met twee specifiek daarvoor bedoelde houten plankjes, en een met de stalen pizzaschep. Ha ja, want dat is niet inbegrepen in het oventje.

Bart had gelukkig de bui al voelen hangen en had de nodige ingrediënten meegebracht, zodat hij ’s middags al deeg stond te kneden en ’s avonds uitgebreid stond uit te rollen.

Wolf ontfermde zich over het oventje: het bereikte fluks de 500° en dus werd de eerste pizza erin geschoven. Euh… Het deeg is blijkbaar bij Arwen veel dikker, waardoor de pizza’s daar zo’n achttal minuten moeten bakken. Hier keek Wolf na amper een minuut, en toen was mijn pizza al verbrand. Niks ergs, ik kon gewoon de kantjes eraf halen. En daarna ging het beter en beter.

En de smaak? Niet te vergelijken, exponentieel beter dan een diepvriespizza of zelfs eentje gebakken in een gewone oven.

Ik voel nog veel pizza’s aankomen…

 

Cadeautje van Marleen!

Ik wist wel dat het er zat aan te komen hoor: Marleen had me gezegd dat ze via Het Paard van Troje een boek ging bestellen voor mijn verjaardag, en vroeg me of ik interesse had in “Pandora’s Jar”, over de vrouwen in de Griekse mythes.
Maar blijkbaar kon ze het niet laten om er nog een ander boek aan toe te voegen, ook eentje waarover ze gehoord had op de radio: Femina, over de rol van de vrouw doorheen de geschiedenis.

Het geheel kwam prachtig verpakt in een doosje toe en stemde me meteen gelukkig. Ja, ik lees quasi uitsluitend digitaal, maar ik word nog altijd goed gezind van boeken, zeker als het van die mooie uitgaven zijn.

Dankjewel, Marleen, ik ga ze met plezier verorberen!

51

Yup, 51 vandaag, en ik ben daar niet zo blij mee. Als ik nog pakweg 30 jaar moet verder doen aan deze snelheid van lichamelijke aftakeling, wens ik vooral Bart en mijn omgeving veel moed toe, want dit is het zo precies niet.

Maar bon, ik heb een bijzonder liefhebbend gezin dat dan ook voor een feestelijk ontbijtje en cadeautjes had gezorgd: een stempeltje om te gaan geocachen met mijn naam op, en een nieuwe cachebak, eentje die zo nét in mijn fietstassen past. De vorige was namelijk gebarsten en dus niet zo praktisch meer.

Van Nelly had ik 100 euro gekregen, waarmee ik dan voor mezelf een nieuwe Kindle (=elektronisch boek) heb gekocht op Black Friday: de vorige werkt nog wel, maar de hoekjes zijn zo een beetje afgebroken en af en toe herstart hij zomaar, zonder reden, en ik was dus bang dat hij het helemaal ging opgeven. Blij, trouwens, met die nieuwe versie.

’s Middags ging ik dan op mijn eentje heerlijk rustig lunchen in Villa Ooievaar, iets waar ik echt van genoten heb.

En verder? Heb ik rustig zitten lezen en genoten van de rust. Ik hoop dat dat een voorbode wordt voor de rest van het jaar, maar dan liefst zonder een zere voet.

Vaderdagcadeautje

Voor Barts vaderdag heb ik hem nog zo’n moestuinbak gekocht zoals er al eentje met veel succes stond. Hij geniet van die groeiende groenten en kruiden en kan er vergenoegd naar staan kijken. Een tweede bak was dan ook aangewezen, zodat de eerste bak volledig aan kruiden kan gewijd worden, en dan de tweede aan groenten.

En zoals het bij een cadeautje betaamt, heb ik dat dan ook voor hem in elkaar gevezen. Was het een beetje warm vandaag? Goh, ja, maar dat had ik er wel voor over.

Benieuwd wat hij nu gaat zaaien. Hij is in elk geval goed bezig.

Krans van droogbloemen

Toen Barts broer en schoonzus eind mei kwamen eten, had Else voor een keer geen bloemen mee, maar een doe-het-zelfpakket voor een krans van droogbloemen. Het zag er de max uit!

Alleen was het hier blijven liggen wegens daar eens rustig de tijd voor willen nemen. Ideaal dus voor alweer een regendag tijdens de vakantie.

Merel en ik posteerden ons aan de keukentafel, lazen de handleiding, bekeken een paar voorbeeldjes, en gingen aan het werk. En eigenlijk ben ik heel er blij met het resultaat: ik vind dat het echt mooi is geworden! Merel heeft het ding meteen geclaimd, het hangt op haar pasgeschilderde muur.

Een fijn cadeautje, eigenlijk feitelijk ^^

Luie dag

Ook gisteren werd een luie dag. De jongens vezen het schommelstuk helemaal uiteen en borgen het op achter en in het tuinhuis. Oh, en de poten van onze vuurkorf werden teruggevonden, yay!

Merel had intussen een cadeautje gemaakt voor de verjaardag van Marie-Julie, en we pakten dat netjes in in een doosje en wandelden naar het postpunt. Na wat obligaat aangeschuif bleek dat ze wel pakjes verzonden, maar alleen als je zelf al een label had aangemaakt. Niet dus. Enfin, wij nog al keuvelend om brood, naar huis, en dan de fiets op om naar Mariakerke naar het postkantoor te rijden. Ha ja, want Wondelgem is met zijn circa 14.000 inwoners te klein voor een eigen postkantoor, toch? Maar de fietstocht door de Lange Velden met de dochter achterop was eentje om in te kaderen. Héérlijk weer!

En toen, toen was er tijd voor een beetje Assassin’s Creed, en daarna een online quiz. Niet zo goed als die van zaterdagavond, maar toch bijzonder entertainend. Geen idee hoeveelste we geëindigd zijn, maar eigenlijk maakt dat ook niks uit.

Fijne dag, jawel.