Dagje Brussel

Doordat ik gisteren tot twaalf uur moest werken, en probeerde om om 13.00 uur in Brussel te zijn, moest ik wel met de auto gaan. Tsja, de file op de kleine ring zorgde er toch nog voor dat ik er maar tegen half twee was, en had ik geweten dat het niet echt met een intro was, maar dat je de hele tijd kon arriveren, dan was ik wellicht met de trein gegaan. Maar bon, ik was in Brussel, het waaide keihard, en ik genoot ervan.

Zoals aangegeven parkeerde ik me op het Poelaertplein, en nam de stadslift naar beneden. Zo’n wijs gegeven dat dat is, ik blijf me erover verwonderen. En druk! Enfin, ik zocht mijn weg door kleine straatjes, en kwam in Les Ateliers des Tanneurs. Zo rond vier uur had ik het daar wel weer gezien, en wandelde op mijn gemak terug. Ik wilde bijzonder graag nog twee caches gaan zoeken die in de buurt lagen – ideaal weer, geen regen meer, maar wel die felle fijne wind – maar toen ik al vrolijk aan het stappen was, en bijna was waar ik wilde zijn, sloeg mijn telefoon uit. Van 13% naar nul, verdomme! En mijn batterij, die had pootjes gekregen richting Wolf. Pletsen, plétsen, zeg ik u!

Enfin, dan maar teruggekeerd naar de parking, mijn ticketje ontwaard (cadeautje van 9 euro van Nintendo), in de file staan aanschuiven naar de ring, en tegen dan was mijn gsm alweer een beetje opgeladen. Ik ben dan nog een cache gaan zoeken aan de basiliek, maar die was daar niet te vinden, helaas. Een beetje verderop, een zijstraat van de Keizer Karelstraat in Ganshoren, lag er wel een mooitje te pronken. Ik heb die dan maar opgezocht, en hier thuis nog vertaald van het Frans naar het Nederlands, want hij was eentalig Frans. Leuk, want de cachelegger heeft dezelfde dag nog de Nederlandse vertaling erop gezet.

Enfin, nog wat file later was ik tegen half zeven thuis. Oef. Net op tijd om te eten, nog wat schoolwerk te doen, en te gaan zingen.

Maar ik vond wel dat ik een fijne dag had gehad. Eigenlijk moet ik dat vaker doen, zo op mijn eentje een stad intrekken. Ik geniet daar duidelijk van.

Planetarium

Ik was vrijwilliger, vandaag. Elk jaar gaan onze zesdes naar het planetarium in Brussel. Drie jaar geleden was ik al eens meegeweest, en ik vond het machtig interessant. De ‘show’ duurt wel 2,5 uur, en da’s lang, maar de moeite waard. Het sluit blijkbaar volledig aan bij de lessen aardrijkskunde, en sommige stukken zijn echt niet gemakkelijk. De lesgever van dienst goochelde met begrippen zoals circumpolaire sterren, inclinatie, declinatie, equator- en horizoncoördinaten, siderische en synodische maanden, sterrendagen en zonnedagen, precessie van de aardas, azimut, rechte klimming, culminatiehoogte, lichtjaren, astronomische eenheden, planetoïden, Cassiopeia, De Voerman, de terugloop van het lentepunt en nog zo wel een paar dingen.

Ik had maar vier uur les vandaag, waarvan twee in de zesdes, en ik zag het volledig zitten om taken te geven, en dus ging ik mee. Heerlijk, maar koud. En die koepel met de projecties is echt de max.

Enfin, meer foto’s vindt u hier op de website van de school. Waar anders?

Federaal Parlement en Museum voor Schone Kunsten in Brussel

Er zijn zo van die schooluitstappen die ik gewoon graag doe. Ik geef er dan met plezier een vrije namiddag voor op, of een paar uur les met taken die ik dan moet verbeteren. Het moet natuurlijk ook kunnen, want als je voor te veel uur moet vervangen worden, gaat de pret niet door, vanzelfsprekend.

Vandaag nam collega Buylaert de vijfdes op sleeptouw richting Parlement en MSK, en omdat ik maar voor twee uur vervangen moest worden, kon ik mee, zoals twee of drie jaar geleden.  Mijn groep begon in het Museum voor Schone Kunsten. Zoals altijd staat of valt zo’n rondleiding met de kwaliteit van de gids, en wij hadden echt een goeie vast. Of hoe je dus ook na zoveel jaar nog steeds een pak kan bijleren.

Over de middag zijn we dan met de collega’s iets gaan eten, en daarna ging het richting parlement. Altijd fijn om de uitleg in het parlement te horen, want geef toe, het blijft ingewikkeld.

Enfin, al bij al een fijne dag.

Een neutraler verslag met massa’s foto’s is te vinden hier op de schoolwebsite, as per usual.

“Brusseleir” van Brik

Omdat we toch naar Brussel moesten om Merel op te halen, dachten we om er een dagje Brussel van te maken. Alleen… op maandag is er quasi niks te beleven. Ja, Autoworld is open, maar da’s noch voor de jongens, noch voor mezelf een optie. En het Stripmuseum, daar zijn ze nog net wat te jong voor.

Maar tussen massa’s suggesties kwam er ook het volgende: er bestaat een gratis spel voor scholen, meer bepaald vijfde en zesde middelbaar, dat ze in groepjes tegen elkaar kunnen spelen, met een fijn competitief element, te spelen via iPhones: Brusseleir. Dat klonk meteen goed, en ik belde of ik het kon uitproberen met de kinderen, en dat kon.

Wij dus naar Brussel, waar we eerst genoten van het quasi autovrije de Brouckèreplein om er de gekochte broodjes op te eten. Dat lukte wonderwel tussen de regenbuien door.

IMG_6867

Daarna gingen we op zoek naar Brik, de organisatie achter het spel. Daar kregen we een iPhone met de juiste app, een kaart, en een boel uitleg. Eigenlijk is het absoluut niet moeilijk: je moet zoveel mogelijk punten zien te scoren door zoveel mogelijk plekjes aan te doen binnen twee en een half uur. Alles rond de Grote Markt (normaal gezien het startpunt) geeft je maar tien punten; ga je naar verder verwijderde locaties, krijg je 30 of zelfs 60 punten voor een check-in. De stripmuren geven je bonuspunten, als je er eentje vindt.
De locaties staan enkel als puntje vermeld op de kaart: het is de iPhone die laat zien hoe ver je nog van iets verwijderd bent. Op de achterkant van de kaart staat dan wat meer uitleg over elke locatie, met telkens een hint over het exacte check-inpunt. Maar wacht, (een deel van) de kaart zal het wellicht wel duidelijker maken:

Brusseleir

Wij vertrokken aan de dertig die net in het noorden van de gele ring staat, zijnde het Br(ik-kantoor, en scoorden dus meteen. We meanderden naar het kerkje in de Nieuwstraat, alweer voor 30 punten, en zakten toen af naar het Stripmuseum in de Zandstraat.

Alleen jammer, natuurlijk, dat we geen tegenstanders hadden. Elk spel bestaat normaal gezien uit vier groepjes van ongeveer vier personen, en zij kunnen ook de gescoorde punten van hun tegenstanders zien. Br(ik beschikt over twaalf iPhones, en kan dus simultaan drie spellen laten lopen. Ik heb het even nagevraagd, en als je zelf over voldoende iPhones beschikt, kan je de app downloaden en met een van hun codes nog een extra spel opstarten.

Wij gingen op zoek naar de Nationale Bank, piepten even binnen in de hal, en besloten toen om toch nog wat verder van het centrum te gaan, en het Parlement aan de Wetstraat mee te pikken, langs het Warandepark. De jongens zagen het allebei nog volop zitten, terwijl we er toch een stevig tempo op nahielden. En nu we toch aan het park waren, wilden de jongens wel eens het koninklijk paleis zien, waar ze net aan het oefenen waren voor de parade morgen. Er liepen trouwens overal soldaten rond.


We gingen de Kunstberg af, richting centrum, en zigzagden om links en rechts de punten mee te pikken. Alleen bij Cinema Nova weigerde het toestel: we bleven er telkens nog één rood streepje af, en konden niet dichter bij het checkpoint geraken. Jammer! We zagen Manneken en Jeanneke Pis, de Grote Markt, de Sint-Hubertusgalerij, pikten wat stripmuren mee, en zetten op het einde – en intussen in de gietende regen –  nog een eindsprintje in om de Sint-Gorikshallen te halen. Ook de checkin aan de AB (Bonnefooi) wilde helaas niet meewerken.

En toen liep onherroepelijk de timer van het spel af, en zakten we alle drie op een stoel neer, om iets te drinken. Het gamificatie-aspect is zalig, we zijn echt op den duur beginnen lopen! Wat moet dat dan niet geven als je tegen elkaar kan spelen, en elkaars punten ziet?

Met een grote grijns zijn we het spel gaan terugbrengen in de Bloemenstraat, en zagen toen dat we maar liefst twaalf kilometer hadden afgelegd op drie uur tijd! Netjes!

Ik ga in elk geval proberen om het spel op een of andere manier op school te gebruiken: de leerlingen gaan het echt wel fijn vinden. En bent u zelf leerkracht in het hoger middelbaar? Dan is Brusseleir echt een aanrader. Serieus.

Stad in Beeld, dag twee

Deze dag begon zo’n klein beetje minder goed. Ik moest om 9.05 uur in het Sint-Pietersstation zijn. Zonder verkeer is dat tien minuten rijden, dus ik dacht: als ik om half negen aanzet, zal dat wel loslopen. Niet dus. Er bleek een ongeluk gebeurd te zijn op de R4, en het leek me verstandiger om er dus ter hoogte van Mariakerke af te gaan, en dan via de Palinghuizen en de Rooigemlaan naar het station te rijden. Hmpf. Ik was beter blijven aanschuiven dus. Want ik stond op de afrit in de file, aan de Palingshuizen in de file, en dan zat de hele binnenring compleet strop. Maar blijkbaar was ik lang niet de enige: het Rabot was ook compleet afgesloten wegens vallende brokstukken van de Rabottorens, en er waren een zevental leerlingen die het ook niet gingen halen. Mijn collega is toen op de stationschef afgestapt met de vraag of wij in groep ook een trein later konden nemen, en dat kon. Oef! Want ik ben uiteindelijk de binnenring afgereden aan de Drongensesteenweg, om dan de R4 weer op te rijden en zo eindelijk aan het station te geraken. Man man man!

Enfin, we hebben zelfs nóg een trein later genomen, want een van de leerlingen haalde het nog niet.

Bon, Brussel dus. Fotozoektocht. Ik stapte af met mijn leerlingen aan het Noordstation, en de collega’s respectievelijk aan het Zuid of het Centraal. Doorheen de stevige wind stapte ik fluks richting Grote Markt, liet me verrassen door een plotse plensbui, maar eigenlijk genoot ik ervan.

 

Ik zocht de collega’s op, we dronken een koffietje, liepen wat rond, zochten leerlingen, liepen af en toe een winkel binnen, probeerden even langs te gaan bij een kunstproject van vrienden van een van de collega’s, deden zelf van fotozoektocht in een lekker, maar groezelig Thais restaurantje, waaiden intussen een paar keer weg, en moesten ons nog bijna reppen. Wat nergens voor nodig was, want wegens personen op de sporen had onze trein een half uur vertraging. En een tussentijdse trein nemen ging niet, want die van ons was wel degelijk gereserveerd.

Ach ja. Afgezien van de vervoersperikelen, best een fijne dag, en met gelukkig heel weinig regen!