Ronddretsen

Even een rustig dagje tussendoor. Niet dat ik niet moet verbeteren, maar ik hoef tenminste niet naar school. De tand is nog lang niet in orde, maar houdt zich wel min of meer koest. Pijnstillers FTW!

Enfin, deze morgen ben ik ook eindelijk op mijn fiets geraakt om de identiteitskaarten van de kinderen op te halen: die lagen al, goh, toch bijna twee maanden te wachten in het Dienstencentrum. Helaas blijkt dat alleen maar open op maandag, woensdag en vrijdag, en heb ik er dus al voor niets gestaan.
Ik had mijn voorzorgen genomen en werk meegenomen voor in de wachtzaal, maar er was gewoonweg geen kat! Nummertje genomen en onmiddellijk mogen binnengaan, de kaarten geactiveerd, en dat was dat! Ik moet het zeggen: snelle, efficiënte en vooral vriendelijke dienstverlening, daar in Mariakerke. Ik weet wel waarom ik naar daar ga en niet naar Wondelgem :-p

Enfin, eten gemaakt voor de kinderen, en tegen half twee Merel naar Pretland gebracht voor een feestje van Inez. Ik ben dan maar meteen doorgereden naar de Brugse Poort om confituuraardbeien te zoeken, maar helaas… Ik had wel een zomerse wandeling doorheen de wijk, ben even binnengesprongen in de Kringwinkel aldaar, en voelde me bijna met vakantie. Als die verbeteringen niet lagen te wachten, tenminste.

Kringloop

Wat doe je als je zoontje van zes op scoutsweekend gaat met als thema ‘Circus’? Ha ja, nog snel op de valreep iets proberen vinden van kleren dat daarbij past.

Maar het is nu niet precies carnaval of halloween, dus circuskostuums lagen nu niet dik gezaaid. En eigenlijk wilde ik er ook niet teveel geld aan uitgeven: het is gewoon eenmalig voor de scouts, en de kans dat het het weekend niet eens overleeft, is nogal groot ook.

En wat doet ne mens dan? Juist, hij schuimt de kringwinkels af! Eerst die van Mariakerke, maar echt veel hadden ze er niet (behalve dan een ongelofelijk wijze rok voor mezelf van 5 euro, en een schattig rokje voor Merel van drie euro). Ik ben dan maar naar die van de Brugse Poort gereden, waar ik nog nooit geweest was. Fijne winkel, en behoorlijk groot! Ik heb er effectief een los broekje gevonden dat perfect als clownsbroek kan dienen, en dan ook nog een kettinkje dat ideaal is als basis voor mijn zelf te maken ketting. Score!

Ik ben dan maar rustig in het Pierkespark gaan zitten, en heb er voor vier euro de max van een ‘sandwich’ gegeten: een groot stuk stokbrood met sla en tomaten en twee merguezeworsten tussen. De volgende keer drink ik er een koffie bij Trafiek, maar daar had ik nu geen tijd meer voor.

Ik was van plan het broekje thuis aan te vullen met een paar bretellen, maar die zijn ergens in de verbouwing zoek geraakt, vrees ik. Maar gelukkig was er nog de narrenkap met belletjes, en Kobe vond het allemaal in orde.

Meer moet dat niet zijn voor deze mama: een tevreden zoontje dat blijgezind op weekend vertrekt. Amuseer je, Kobe!