Foebal

Zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben in de voetbal, is een understatement. Niet dat ik er niets van ken, ik kan u bijvoorbeeld haarfijn de buitenspelregel uitleggen en al. Zo moeilijk zijn die spelregels nu ook weer niet, als ge die van rugby onder de knie hebt.

Maar bon, voetbal dus: België tegen Panama. Merel zit in de klas bij een voetbalgekke meester en 16 jongens (vs. 6 meisjes). Die kwam helemaal gehypet thuis, en ook Kobe wou die match wel eens zien, al kent hij helemaal niks van voetbal. Getooid met Belgische driekleurschmink, sjaals, capes en andere onzin zaten ze hier klaar voor de match, en vriendje Tiago die eigenlijk net kwam spelen, keek dan ook maar mee.

Maar de match was zodànig spannend dat ze na een goed half uur al alledrie samen op de schommel zaten buiten, want het was echt niet om aan te zien. Ik vermoed dat ze het vooral deden voor het drankje en de chipjes die ze kregen.

Enfin, Bart tweette intussen vanop kantoor dat de sfeer er daar stevig inzat, en ik besloot om in de pauze met de twee kinderen -Tiago moest toch weg- naar ginder te rijden. Ik vind die sfeer wel iets hebben, ja.

De drie goals waren dan ook mooi meegenomen, al is de voetbalgekte bij de kinderen nu wellicht wel fel verminderd :-p

Op naar de volgende poulewedstrijd.