Geplaatst op

WTF?

Ik gebruik zelf eigenlijk nooit Spotify op mijn telefoon. Hier thuis, ja, dan zet ik regelmatig een afspeellijst op via de Sonos. Maar in de auto is het gewoon radio, en ik heb zelfs geen oortjes. Ik ben zo nogal van de stilte, ik heb niet graag muziek de hele tijd. Ik heb wel de Spotify app, want als een van de kinderen meerijdt in de auto, mogen ze gerust wel iets opzetten van mij.

Maar vandaag stapte ik na de roleplay in mijn auto, zette het geluid aan, en toen moest ik even opletten waar ik reed, want ik was compleet afgeleid door de tekst.

Ik heb even stomverbaasd geluisterd en heb toen weggezapt richting Studio Brussel.

Serieus.

Ik vermoed dat mijn lieve zonen er een spelletje van maken om de raarste dingen op mijn telefoon aan te zetten, zodat het begint te spelen zodra ik in de auto stap en mijn radio aanzet. Anders kan ik het, eerlijk gezegd, niet verklaren.

Maar echt.

Geplaatst op

Paranoïde auto

Ik ben ongelofelijk blij met mijn Skoda Eniaq, het is een ronduit fantastische auto, volledig elektrisch en super gerieflijk. Bart had geen betere auto voor mij kunnen kiezen.

Maar er is één ding dat zo langzamerhand, na anderhalf jaar, serieus op mijn zenuwen begint te werken: het ding is ongelofelijk paranoïde. Ja, ik weet het, het is wellicht een instelling, maar ik ben te lui om daar naar te gaan zoeken. Het lijkt me ook geen eenvoudige instelling om op te zoeken: de auto zet zichzelf voortdurend op slot, of op zijn minst gedeeltelijk.

Ik bedoel: als ik in de buurt kom met mijn sleutels, begroet hij mij en gaat het slot van mijn deur. De rest van de deuren blijft echter op slot, en ik moet een keer of drie op mijn afstandsbediening duwen vooraleer ook de andere deuren van het slot gaan. Ik let daar niet altijd op, zodat ik soms al neerzit op mijn stoel terwijl Merel of Kobe nog staan te koekeloeren aan hun deur. Idem voor bijvoorbeeld het klepje van de lader: ik stap uit de auto, wil de lader insteken, maar dan moet ik eerst ergens mijn sleutels zoeken om alles open te zappen en pas dan dat klepje te kunnen openen. Idem voor de koffer: als ik in de auto zit, is standaard die koffer op slot en moet ik hem echt manueel nog eens openklikken wanneer pakweg Wolf gerief in de koffer wil zetten.

Maar ook: ik kom in de buurt, hij gaat open, maar gaat na een tiental seconden weer op slot. Als ge dus eerst uw vest durft uitdoen voordat ge uw deur opent, moet ge alweer grabbelen naar uw sleutels. Serieus!

Ik vermoed dat dat een instelling is die carjacking moet voorkomen, maar hier in ons Vlaamse landje is dat eerder storend dan praktisch.

Misschien moet ik toch ne keer de handleiding gaan zoeken of ik dat kan veranderen. Of ik blijf gewoon vloeken op dat paranoïde ding.

Geplaatst op

Afscheid van de tank

Ik ga hem toch wel missen, mijn goede ouwe trouwe tank. Als in: mijn Ford S-Max van 11 jaar oud en helaas een diesel met euronorm 4.

Dat laatste betekent dat hij niet meer in de Lage-EmissieZones mag, en ik ben zo al per ongeluk in die van Antwerpen verzeild, wat me een pak geld heeft gekost. Tsja.

Sinds 30 juni heb ik dus een Skoda Eniaq, de full electric die het dichtst in de buurt kwam van mijn tank. Een heerlijke auto, met echt wel veel ruimte, een deftige koffer en een rijbereik van 440 km.

Maar ik moest dus ook wel mijn Ford zien te verkopen. Eerst was er de vakantie waarin de garage toch wel vrij lang gesloten was. En toen moest er een zijspiegelkap besteld worden, wat ook wel eventjes duurde. En was er een volledig nazicht voor tweedehands verkoop.

En toen moest hij nog gekeurd worden voor diezelfde tweedehands verkoop, waarbij blijkbaar een deel van de autopapieren in rook was opgegaan. De keuring was in orde, maar ik kreeg maar twee weken om die papieren in orde te krijgen. Richting Jeroen dus, die gelukkig zeer snel alles in orde bracht en ik op tijd de papieren kreeg om hem definitief te laten keuren.

Hoewel… je krijgt blijkbaar twee maanden om je auto te verkopen, daarna moet hij opnieuw gekeurd worden. Ah bon.

Bart heeft toen overgepakt en eigenlijk gewoon wijkopenautos.be gecontacteerd. Raming: 5500 euro, wat best wel oké is. Gisteren reden we dus beiden naar Drongen, want ik ben officieel de eigenaar en Bart ging nu niet meteen te voet naar huis terugkeren. De auto werd grondig geïnspecteerd, van onder tot boven – hij was gelukkig grondig gekuist door de kinderen en door de carwash – en er werd ook hier een cijfer op geplakt. Groot was onze verbazing toen dit hoger bleek te liggen dan de oorspronkelijke raming: 5743 euro.

Daar konden we best mee leven, dus tekende ik een verkoopscontract, vezen we de nummerplaten eraf, en dat was dat. Bijzonder vlotte service, overigens, een aanrader.

Elf jaar trouwe dienst, waarvan vier jaar in dienst van Netlash. Yup. Ik ga hem missen. Maar niet zijn uitstoot.

Geplaatst op

Te koop: Ford S-Max van 10 jaar oud

Met pijn in het hart doe ik mijn tank weg. Jawel, mijn geliefde Ford die mijzelf, mijn gezin en talloze larpers overal naartoe heeft gebracht, waarmee ik een paar keer een platte band heb gehad, een platte batterij in de sneeuw, dat soort onzin.

Het ding is tien jaar oud, maar ware het niet dat hij de Gentse lage-emissiezone niet meer binnen mocht, ik was er nog een paar jaar mee blijven rijden, eerlijk waar.

Bon, hij is vervangen door een Skoda Eniaq full-electric, waar ik ongelofelijk enthousiast over ben, om eerlijk te zijn. En met net iets minder schadelijke uitstoot, maar ook een minder grote koffer.

Het ding is vandaag volledig in orde gezet – ik heb drie en een half uur in de garage gezeten, ben zeiknat geregend toen ik toch even de benen ging strekken – en wordt begin september gekeurd voor tweedehandse verkoop.

Met andere woorden: bent u niet van plan om in een LEZ te rijden, heeft u nood aan een goeie, ruime gezinswagen waarbij het niet zo erg is dat u eens een krasje oploopt, mag het een dieselwagen zijn, en wilt u niet te veel geld uitgeven? Stuur me een berichtje. Ik heb iets voor u.

(Ik heb geprobeerd foto’s te zoeken in mijn archief, het is donker wanneer ik dit schrijf en ik kan nu dus geen foto’s nemen. Ik voeg morgen wel eentje toe)

 

Geplaatst op

Eniaq

Ah juist, ja, ik was het bijna vergeten: de nieuwe auto is er! Gisteren opgehaald samen met Bart, en er gisterenavond ook voor het eerst even mee gereden.

Ik heb het gevoel dat het wel in orde is, ja. De handleiding lezen zal voor later zijn, voorlopig er gewoon mee rijden.

Daarstraks was ik wel Wolf en Merel een dik half uur kwijt en kwamen ze plots samen de auto uitgewandeld: ze hadden samen alle snufjes uit zitten pluizen én alle ledlichtjes – en er zijn er nogal wat – in het paars gezet. Of, zoals Merel zei: donker lavendel. Dik in orde!

Maar het ding is best mooi, ruim, met zetelverwarming, fietsdrager en ruime koffer, en dat waren zowat mijn vereisten, ja. En uiteraard volledig elektrisch met een rijbereik van tegen de 500 km.

Later wellicht meer.

Geplaatst op

Autozoektocht

Nee, ik ben mijn auto niet kwijt, als u zich dat mocht afvragen, al is dat wel al eens gebeurd in een ondergrondse parkeergarage.

Mijn geliefd Ford S-Max, een grote dieselbak, is namelijk 10 jaar oud en zijn uitstoot is niet meer maatschappelijk verantwoord te noemen, jammer genoeg. Ik rij namelijk dolgraag met mijn bak en eigenlijk zou hij nog wel een jaartje extra mee kunnen, denk ik, ware het niet dat hij vanaf 01 april niet meer in de Gentse binnenstad mag. Lage EmissieZone, weetuwel. Dit jaar heb ik nog kunnen betalen, al snap ik daar de logica niet helemaal van.

Maar bon, een nieuwe auto is dus aan de orde, en we zouden het liefst van al een full electric willen met vijf volwaardige zitplaatsen, een deftige bagageruimte én een rijbereik van minstens 400 kilometer. Maar hier geldt het adagium zoals dat geldt bij maatwerk: je mag twee van de drie voorwaarden kiezen: snel – goed -goedkoop, maar alle drie kan sowieso niet.

Voor elektrische wagens zijn de parameters waarvan je er maar twee van de drie mag kiezen: ruim – groot rijbereik – betaalbaar. En ik schrijf met opzet niet “goedkoop” want het begint meestal sowieso vanaf 45.000 euro.

Ofwel heeft de auto inderdaad een deftig rijbereik en is de prijs nog te doen, maar dan is vooral de achterbank niet echt comfortabel voor drie personen: de middelste is altijd een beetje benepen. Meh. We hebben ook een klein bestelbusje gezien met 7 plaatsen, ruimte voor mijn fiets en al, maar amper 200 kilometer rijbereik. Geen optie dus. En ja, Ford heeft ook een full electric met alles erop en eraan, maar die begint aan 80.000 euro, en dat hebben we er nu ook weer niet voor over, voor een stomme auto.

Hmpf.

Deze middag een testrit gedaan met een Kia, de komende dagen volgen er nog een hoop testritten, en dan uiteindelijk toch de keuze maken. Of alsnog een tweedehands benzine kopen, en nog een paar jaar wachten met full electric tot de keuze wat groter is.

Bah humbug.