Lentefeest

Het deed een beetje raar, op zondag naar school rijden. Maar daar in de grote zaal werd het lentefeest van Ines gehouden, de context was dus eens helemaal anders. Jammer dat mijn rug niet meewilde: ik steunde zwaar op mijn stok, en moest af en toe zelfs even gaan liggen in de zetel om de pijn draaglijk te houden. Maar het buffet was heerlijk en rijkelijk, het gezelschap was subliem, en dus werd het een zeer fijne namiddag.

IMG_9960

En de kinderen? Die hebben we nauwelijks gezien: de kleintjes zaten op het springkasteel, en Wolf liep rond met Ernest en was op een bepaald moment zelfs pasjes gaan oefenen in het park.

Foto’s heb ik nauwelijks gemaakt, want daarvoor deed de rug te veel zeer. Blah.

 

OpenSchoolDag 2017

Dit jaar hoefde ik gelukkig niet terug te komen van een larpweekend, maar had ik mijn hart vastgehouden omwille van het bal van de zesdes gisterenavond. Nodeloos, dus, want na die aanval van migraine ben ik om kwart voor elf in mijn bed gekropen. Jammer, maar helaas.

Met Wolf ben ik dan deze morgen naar ’t stad gereden, naar de AMC-les, en aansluitend zijn we het lokaal al gaan klaarzetten, en de mede gaan afgooien. Ha ja, want die stond nog in mijn auto van donderdagavond.

Zoals altijd had ik het regelen van de mede weer eens voor me uitgeschoven, zodat ik eerder deze week vaststelde dat ik een medebar ging moeten openen zonder mede. Ik ben dan maar beginnen rondvragen, en gelukkig had Steven er nog staan. Alleen… die woont in Edegem, voorbij Antwerpen. Maar bon, wat moet, dat moet. Donderdagavond ben ik dus in de auto gestapt, naar Edegem gereden, een hoop Red Moon (= mede met rozenbottel en bloedappelsien) ingeslagen, en verder gereden naar Terhagen, dat een kwartiertje verderop ligt. Ik heb de avond gezellig kletsend bij Lorre en Koen doorgebracht, zodat het niet helemaal zot leek om zo ver te rijden. Anders was ik daar wellicht tegen de zomer nóg niet geraakt…

Maar bon, er was dus mede, er waren Romeinse kleren, en Wolf en ik zetten alles klaar. Toen ik iets voor enen opnieuw toekwam met Wolf, waren Lucie en Ellen alles volop aan het klaarzetten, en liepen er al behoorlijk wat leerlingen rond om te helpen. Ik zette de bar klaar, hielp de leerlingen in hun kostuums, en deed massa’s uitleg rond ons vak. Ellen maakte heerlijke hapjes van Romeinse signatuur, en gaf uitleg. En Lucie, die deed eigenlijk niks anders dan uitleg geven, de hele tijd. ’t Was eigenlijk best wel druk…

Enfin, tegen vijf uur zijn we beginnen opruimen, en waren we alle drie eigenlijk gewoon pompaf. Geen idee, overigens, of het iets heeft opgeleverd. Behalve een verslag op de schoolwebsite en een paar leuke foto’s dan.

Romeinse kledij

Overmorgen is er weer OpenSchoolDag, en dan moet elke vakgroep zijn vak voorstellen. Die van wetenschappelijk werk doen proefjes, die van sport hebben een pingpongtafel in de klas en zo, maar Latijn en Grieks… We kunnen ze toch moeilijk een tekst doen vertalen in de klas? Enfin, we herhalen het concept van vorig jaar, eentje dat toen zijn nut heeft bewezen.

Samen met mijn collega’s van Klassieke Talen hebben we toen van het lokaal Latijn een fantastisch fijn lokaal gemaakt: Lucie had zowat alle inrichting gedaan, Ellen stond met een hoop leerlingen hapjes te maken zoals gebakken Romeinse gehaktballetjes, gevulde dadels en verschillende soorten pesto, en ik hield de bar open met gekruide wijn en verschillende soorten mede. Er waren massa’s leerlingen om te helpen, en ze zagen er fantastisch uit in de Romeinse kleren.

Alleen… er waren eigenlijk te weinig Romeinse kleren, want nogal wat leerlingen wilden die aandoen, en ik heb maar vijf jurken in een zeer grote maat, de mijne. Maar veel leerlingetjes zijn amper 12, en dus een maatje 152, kleiner dan een XS. Bijkomende kleren dus. Ik ging dat in de paasvakantie maken, maar ik ben dat gewoon vierkant compleet vergeten.

Gisteren ben ik met Merel tot aan de Sleepstraat gereden, en hebben we voor 12 euro stof gehaald voor 6 nieuwe jurken, in opvallende kleuren. Want de snit mag dan heel eenvoudig geweest zijn, de stof was zeer felgekleurd, en ze droegen vooral ook zeer veel juwelen.

Enfin, ik ben dan vandaag maar beginnen naaien, en ik zal wel zien hoe ver ik geraak tegen zaterdag. Maar ze gaan wel leuk zijn, die nieuwe…

IMG_9528

Leesclub: “La Peste” van Camus

La Peste, da’s zo’n standaardklassieker die wij moesten lezen op school, vroeger. La Peste, ofwel L’Etranger. Ik weet dat ik destijds dat laatste gelezen heb, maar ik was een zodanige krak in Frans, dat ik me er zelfs niks meer van herinner.

Omdat we met de leesclub ook eens iets in ’t Frans wilden lezen, en dan liefst meteen ook een klassieker, had mijn collega ons dit aangeraden. Wel euh…

Laat me zeggen dat ik zeer blij ben dat ik het gelezen heb, want achteraf gezien vind ik het echt wel een goed boek. Het is niet voor niets een klassieker, natuurlijk. Maar ik geef het toe, ik heb me er moeten doorworstelen. Ik ben die fantasyreeks van The Black Company aan het lezen, met immens veel goesting, en dat vliegt er gewoon door. Engels houdt ook niks in. Frans daarentegen…

Ik was wel bijzonder opgetogen over mijn Kindle: zodra ik het boek erop zette, voegde het ding ook automatisch een Frans verklarend woordenboek toe, en dat had ik wel nodig, ja. Elke zin bij Camus roept ook tot nadenken op, en ik haalde belange het tempo niet dat ik gewoon ben. En om het dan in het Nederlands te lezen, daar was ik dan weer te koppig voor.

Ik heb het ook een paar keer uitgesteld, en toen ik dan vorige week begon te lezen, heb ik na een kwart het opzij gelegd en verder gedaan aan The Black Company. Resultaat? Ik ben er net niet geraakt, de laatste vijf bladzijden waren me niet meer gelukt tegen vandaag.

Maar… Fantastisch boek, ja. Een hele mooie zin eruit vond ik: “Sans mémoire et sans espoir, ils s’installaient dans le présent.” Carpe diem, maar dan vanuit een nihilistisch standpunt. Mja.

De officiële bespreking, mét foto’s, valt hier te lezen.

 

Theatersport

Het is intussen, denk ik, al meer dan twintig jaar geleden sinds ik zelf nog aan improvisatietheater of theatersport heb gedaan, maar ik blijf er wel een boon voor hebben.

Toen ik dan ook vandaag mijn vijfdes maar liefst zéven uur toegewezen kreeg, heb ik dat nog even bovengehaald. De vierdes en zesdes zijn namelijk op schoolreis, en dan gebeurt het wel eens dat de anderen nogal wat studie hebben. Let wel, de eerste twee uur heb ik ze sowieso altijd, en kregen ze ook gewoon les en zelfs toets. Daarna had ik enkel nog de Grieken en een paar van de Wetenschappen over, en begonnen we al met een stevige opwarming en een paar basistechnieken binnen.

Om elf uur trokken we naar buiten, en tegen twaalf uur kwamen de leerlingen van de talen en wetenschappen er ook bij. We hernamen een paar basisoefeningen en deden nog een paar scènes, lekker buiten op het veld in de zon. En ik geef het u op een briefje: ik heb bij momenten tranen gelachen!

In de namiddag had ik hen opnieuw allemaal, en wilde ik het over de goden hebben aan de hand van een powerpoint. Ze wisten dat op voorhand, en ik had hen gezegd dat ze gerust taart en thee of zo mochten meebrengen. Dat resulteerde in maar liefst zes soorten taart – veel te veel – en massa’s thee. En eigenlijk, al bij al, een gezellige namiddag!

Odyssea!

Patrick Lateur heeft een nieuwe vertaling uit van de Odyssea, en in het kader van de Europese dag van het Grieks en Latijn – ik wist ook niet dat dat bestond – brachten twee acteurs een zang uit de theatermarathon van Michael De Cock.

De marathon zelf heb ik gemist – 24 uur is me ook wat te veel van het goede – maar de kans om gratis naar twee delen ervan te gaan kijken, samen met 84 leerlingen, lieten we niet liggen. En dus zat ik deze voormiddag in het UFO, en zag ik er stapels collega’s en bekenden. En genoot ik van de voorstelling, al vind ik persoonlijk de vertaling nog steeds vrij oubollig. Maar bon.

Enfin, het ernstiger verslag met foto’s vindt u hier, op de schoolwebsite. Ha ja, ik ga dat geen twee keer schrijven!