Infoavonden

Dat het een drukke week is.

Ik moet zelf nog in het werkritme komen, de kinderen zitten ook nog niet in hun ritme en moeten wennen, en er zijn de info-avonden deze week. Die van maandag van Mereltje heb ik overgeslagen: het is al kind drie in de kleuterschool, en ook de juf ken ik behoorlijk goed, want Kobe heeft ook bij haar gezeten, en in Wolfs klas had ze destijds een vervanging.

Dinsdag was er de info voor Kobe, die nu in het derde jaar zit. Zijn juf lijkt me streng, maar rechtvaardig en vooral ook bij momenten een zot kieken.  Exact wat hij nodig heeft, eigenlijk. Ze gaat ook kijken hoe we zijn “schrijfprobleem” kunnen aanpakken: hij kan pakken beter lezen dan de meesten van zijn klas, en mag dan wellicht in de leesmomenten naar het eerste om daar de woorschrijftechnieken mee te volgen. Kobe ziet dat zelf alvast ongelofelijk goed zitten, want dat schrijven is nog steeds een beetje een handicap.

Deze avond was er de infoavond voor het vijfde, en die kon ik bijwonen door een zieke Bart, die dus in de zetel lag te apegapen en zijn afspraak had afgezegd. Ik moet zeggen, ik heb er veel van opgestoken. Ook hij heeft een fijne juf, die het overvolle programma op zeer aanschouwelijke wijze uit de doeken deed. En ze gaan vooral véél stof zien.

Enfin, druk, maar leerrijk dus, deze week. Ik ben natuurlijk ook twee keer een beetje blijven plakken op de receptie achteraf. Goed voor mijn sociaal leven, want hier in Wondelgem is dat eigenlijk maar magertjes, ik ken misschien twee man en een paardenkop.

Maar goed, een nieuw schooljaar dus. Allons-y!

Pita-pizza met spinazie

Omdat ik op woensdag moet werken tot 12.05u, en we al om 13.15u richting de notenleer moeten, is er bijzonder weinig tijd over om te koken. ’s Avonds koken is geen optie, want dan is er rugbytraining.

Gelukkig is er het kookboekje ‘Gezond koken in een handomdraai’ van de Weight Watchers (ha ja, we volharden in het dieet, die kilo’s moeten eraf): snelle en lekkere recepten, meestal heel simpel, maar waar je dus zelf niet zou opkomen. Ik doe dan de boodschappen op dinsdag, en snij eventueel zelfs al een aantal dingen op voorhand

Neem nu vandaag: pita-pizza’s dus, te vinden op pagina 66. Eigenlijk is het recept met fontina-kaas, maar die had ik niet gevonden, ik heb dan maar light gratinkaas genomen.

IMG_1658

Bon. Zoals ik het al zei, is het bijzonder eenvoudig. Je neemt pitabroodjes, en belegt die met vanalles. In dit geval was dat een basis van verse spinazie met knoflook en ui, en daarop dan wat kaas. Ik had nog hespeblokjes staan, en heb die erbij gelegd, en dan voor de kinderen nog een schijfje ananas. Een vijftal minuutjes in de oven, en klaar! Een aanrader!

Ik vind zo eentje eerlijk gezegd wel niet genoeg als middagmaal, en heb er anderhalf opgegeten. Het zal ook wel verschil maken dat ik gewone witte pita’s heb genomen, en geen volkorenpita’s, zoals in het recept staat, maar ik vond die dus niet.

In elk geval, ze zijn maar 6 propunten per persoon, en anderhalf of zelfs twee is dus geen probleem. Ik mag ze nog maken van de kinderen.

IMG_1659

 

Notenleer

Aangezien Kobe nu in het derde leerjaar zit, mag hij ook beginnen met notenleer. Hij kijkt ernaar uit: hij loopt ganse dagen te zingen, en is verzot op muziek.

Gelukkig valt het nog mee qua uren: op woensdag heeft hij les van half twee tot drie, en heeft Wolf intussen gitaarles van tien voor twee tot drie. Die twintig minuutjes houdt hij zich daar wel bezig, met zijn gitaar, met vriendjes, of met zijn gsm.

Op zaterdag is het net ietsje lastiger voor mij: Kobe heeft notenleer van half negen tot half tien, en dat piekt. En dan mag ik een uurtje later opnieuw naar Evergem kletsen, want Wolf heeft notenleer van half elf tot een. Met de fiets gaan vind ik voor hem nog geen optie: hij moet het drukke kruispunt aan de R4 over, en het is er, ondanks de lichten, écht niet veilig. Afslaande auto’s, weet u wel?

Maar bon, morgen gaan ze van start. Kobe popelt nu al.

Radagast

Of kortweg Rada, die stelt het intussen prima in ons huis!

De kooi is weg, en ze loopt en springt door ons huis zoals alleen een kitten dat kan. Haar kleine korreltjes vindt ze niet interessant, ze eet uiteraard liever de korrels die bestemd zijn voor grote gesteriliseerde katers.

Speaking of which: Gandalf kan er nog steeds niet mee lachen. Hij valt haar niet aan, maar is duidelijk verontwaardigd, wil nauwelijks nog het huis binnen, eet niet meer, en tekent luid miauwend protest aan. Als hij haar in het vizier krijgt, grolt en blaast hij, en maakt hij dat hij wegkomt. En zij, zij springt er vrolijk naar toe, om te spelen. Niet dus.

Ik hoop maar dat het snel goed komt tussen die twee, want ik wil ook wel mijn grote kater terug, en niet alleen dat klein ronkding. Maar geef toe: ze is wel schattig, nee?

IMG_1655

IMG_1651

IMG_1654

73

Donderdag werd mijn vader 73 jaar. De hele dag kon ik hem niet bellen, omdat hij met ons ma in Brussel was gaan rondlopen. ’s Avonds kreeg ik hem alsnog aan de telefoon, en hij vertelde dat hij een hele fijne dag had gehad. Maar toen ik hem uitnodigde om zondag – vandaag dus – mossels met frietjes te komen eten voor zijn verjaardag, hoorde ik hem gewoon blinken door de  telefoon.
Hij gaf toe dat hij het al had zitten bedenken dat ik hem niet had uitgenodigd dit jaar, maar dacht dat het misschien door de verbouwing was, of zo. Hij had het jammer gevonden, maar bon, dan was dat maar zo. Maar toen ik hem dus tóch nog uitnodigde, werd zijn toch al fijne dag plots nog veel beter.

Deze middag rond twaalf uur stonden mijn ouders dus daar. De kinderen hadden een kroon gemaakt, ik had hem een fotoboekje gemaakt en een grote kader met een foto van de kinderen, en hij straalde gewoon.

IMG_1644

IMG_1638

IMG_1640

IMG_1641

IMG_1642

We deden een klein flesje champagne open, er werden behoorlijk wat mossels met frietjes verzet (Bart had er een heerlijke salade bij gemaakt), we dronken koffie buiten, en aten er versgedraaid vanille-ijs met versgesneden fruit.

Ik denk dat het na vieren was toen ze naar huis gingen. Maar ik denk dat we er allemaal grondig van genoten hebben.