Rapporten
Onze Wolf, die doet dat goed. Zijn punten zijn prima, en ook zijn attitudes zijn optimaal.
Bij zijn attituderapport zei de juf het volgende: een gezichtje met een recht mondje is ok, een lachend gezichtje is ronduit goed. Allemaal rechte gezichtjes is dus nog een goed rapport.
Ik, ik ben blij met mijn oudste. En ik weet niet wat me meer plezier doet: zijn punten of zijn attitude.
Oranje
Zij is al een stuk ouder, want ze heeft genoeg meisjeskleren. Maar toch wilde ik deze foto. De kast is al een paar jaar verdwenen, sinds de verbouwing, maar toch… Ze lijken echt wel op elkaar.
Verjaardagsfeestje deel 2
Wolf vindt het nog steeds fijn om een familieverjaardagsfeestje te houden. Voor de cadeautjes moet hij het niet doen: die krijgt hij anders ook wel. Maar het is inderdaad leuk om de familie bij elkaar te hebben, taart te eten, en te kletsen.
Wolf had een hele hoop Skylanders gekregen (iets met een computerspel, je moet het maar googlen) en zat dus naarstig op de Wii te spelen – met het geluid af – en genoot er intens van. Voor de rest waren het envelopjes, omdat hij verder niks anders wilde, en de andere Skylanders (er zijn in totaal 32 figuurtjes) compleet uitverkocht zijn.
Het was trouwens ook mooi om het klein grut samen te zien; spijtig dat mijn oudste broer er niet was, die was net op weekend, want dan hadden we nog een extra klein meisje 🙂
Het was best gezellig, eigenlijk. Alleen jammer dat mijn schoonvader zich niet goed genoeg voelde om mee te komen, en dat vonden mijn ouders ook, want het was al lang geleden dat die hem gezien hadden. Volgende keer beter, Jeroom!
Voor de foto’s zal ik eens in de richting van Dirk moeten kijken. Ik heb er enkel eentje van de cupcakes die de jongens gemaakt hebben voor de gasten.
366 – 12 februari
Verjaardagscupcakes om uit te delen in de klas. Poezen voor de meisjes, honden voor de jongens. En de juf, die krijgt allebei.
Verjaardagsfeestje
Tsja, wat doe je als je acht wordt? Een paar vriendjes uitnodigen, en spelen, natuurlijk!
Ik zag het niet zitten om iets in Pretland of dat soort dingen te doen, en Wolf was het daar blijkbaar wel mee eens. Hij had vijf vriendjes uitgenodigd (eentje meldde de dag vooraf dat hij niet kon, te laat om nog een ander uit te nodigen) van twee tot vijf, en we hadden een hoop ‘huisjes’ opgezet: het tafelhuis, twee kartonnen dooshuizen en een iglo uit de Ikea. Ik weet begot niet wat ze allemaal hebben uitgespookt, maar er werd gigantisch veel gegiecheld en geslopen. Iets met diefje, dacht ik. Ze zaten hier beneden, ze zaten boven, ze liepen rond in hun verkleedkleren…
Rond half vier werd er taart gegeten,
daarna werd er muziekpak gedaan,
en rond half vijf bakte ik pannenkoeken.
En tegen zes uur was iedereen naar huis, en waren de jongens doodop. En ik nog meer, want Bart was de hele dag op het werk.
366 – 11 februari
acht kaarsjes, jawel.
366 – 8 februari
Woensdagnamiddag met vriendjes
Opvoedingslijn
Voor wie het filmpje zou gemist hebben: de twee kleinste jongens vooraan zijn Wolf en Kobe. Ze komen niet veel in beeld omdat ze niet echt aan het zingen zijn natuurlijk, ze zijn opvulling voor den hoop. Maar toch 🙂
Kobe heeft nog dagen daarna van “Rossekop” lopen zingen…
Armbandjes
Wolf vroeg al een tijdje om zo’n pot parels van de Ikea: hij had dat in de vakantieopvang gezien, had daar toen vanalles mee gemaakt, en vond dat de max. Gisteren heb ik eindelijk ook rekkerdraad meegenomen uit de Delhaize, en dus toog hij aan het werk.
Voor zichzelf heeft hij een blauw-rode armband gemaakt, ik kreeg er eentje met paars, zwart en wit. Merel is zot op haar paars-roze, en Kobe loopt rond met een geel-groene.
Hij gaat er als nieuwjaarscadeautje eentje maken voor alle kleinkinderen. Gewoon, omdat hij dat zo leuk vindt.
