Geplaatst op

Van ridders, rommel en rugby

Kobe mocht deze morgen naar een hoogst origineel verjaardagsfeestje: uitgebreid ontbijtbuffet, en dan bedoel ik echt wel uitgebreid.

IMG_1006

Ze waren wel met een aantal ridders en prinsessen, en hij had zich prima geamuseerd, vertelde hij.

11133923_10152799962824157_5196498901504949719_n

Ik heb ondertussen de koe bij de horens gevat, en ben Merels kamer beginnen uitmesten. Het kind kan nochtans prima opruimen, maar zag er zich geen beginnen meer aan, omdat het allemaal zo vol stond en alle kasten ook vol zaten. Ik ben dus begonnen met het uitlegen van haar kasten, schuiven, alles eigenlijk. En dan systematisch opruimen, en we gaan zelfs wat meubeltjes verzetten. De bedoeling is dat we alle babyspullen en ongebruikt speelgoed gewoon weggeven. Ik vermoed dat het een pak zal zijn. En daarna is het de beurt aan Kobe en Wolf. Poeh. Ik weet weer wat gedaan deze vakantie. Maar bon, het resultaat zal er hopelijk ook mogen wezen. Oh, en alle weg te geven spulletjes vind je hier.

De avond begon heel rustig, en eigenlijk tegen mijn goesting heb ik me opgepakt en ben naar de rugby vertrokken: daar was ons groot Paastoernooi aan de gang, en ik had me opgegeven om een shift te draaien als manusje-van-alles tussen tien en middernacht. Maar eigenlijk is dat op bardienst in de grote tent uitgedraaid, en ik heb me kostelijk geamuseerd. Het heeft wel wat, aan stevig tempo staan bedienen terwijl je staat te dansen als een gek. Het werkt in elk geval aanstekelijk, heb ik gemerkt. En ik heb er dan nog maar meteen een extra shift bij gedraaid, want ze konden me wel gebruiken, en ik amuseerde me toch. Amai mijn rug!

Maar eigenlijk feitelijk een prima avond gehad!

Geplaatst op

Den Haag vandaag.

Zeven uur, het blijft vroeg om op een bus te stappen. Maar als je naar Den Haag gaat, heb je niet zo veel keuze, eigenlijk, toch niet als je er nog wat valabele uurtjes wil doorbrengen.

We begonnen aan een frisse, maar gelukkig wel zonnige stadswandeling met oog voor alle mogelijke architecturale en geschiedkundige bezienswaardigheden, en ik had eigenlijk wel een fijne groep mee.

In de namiddag heb ik dan voor het eerst het Eschermuseum bezocht: vorig jaar moest ik twee keer mee op wandeling, deze keer lukte het wel. Ik heb echt een hoop dingen bijgeleerd, zoals domweg het verschil tussen een houtgravure en een houtsnede, of dat je ook afdrukken kunt maken met metaal, en dat soort dingen. Lang leve mijn collega’s van wiskunde en hun deskundige uitleg! In het museum zelf hangen natuurlijk ook wel schitterende dingen…

En toen liepen we naar de bus, passeerden we nog een vleermuisnestkastje, en speelden we spelletjes op de bus. Serieus waar. Vreselijk goed gelachen, trouwens!

Geplaatst op

Stad in Beeld, dag twee

Deze dag begon zo’n klein beetje minder goed. Ik moest om 9.05 uur in het Sint-Pietersstation zijn. Zonder verkeer is dat tien minuten rijden, dus ik dacht: als ik om half negen aanzet, zal dat wel loslopen. Niet dus. Er bleek een ongeluk gebeurd te zijn op de R4, en het leek me verstandiger om er dus ter hoogte van Mariakerke af te gaan, en dan via de Palinghuizen en de Rooigemlaan naar het station te rijden. Hmpf. Ik was beter blijven aanschuiven dus. Want ik stond op de afrit in de file, aan de Palingshuizen in de file, en dan zat de hele binnenring compleet strop. Maar blijkbaar was ik lang niet de enige: het Rabot was ook compleet afgesloten wegens vallende brokstukken van de Rabottorens, en er waren een zevental leerlingen die het ook niet gingen halen. Mijn collega is toen op de stationschef afgestapt met de vraag of wij in groep ook een trein later konden nemen, en dat kon. Oef! Want ik ben uiteindelijk de binnenring afgereden aan de Drongensesteenweg, om dan de R4 weer op te rijden en zo eindelijk aan het station te geraken. Man man man!

Enfin, we hebben zelfs nóg een trein later genomen, want een van de leerlingen haalde het nog niet.

Bon, Brussel dus. Fotozoektocht. Ik stapte af met mijn leerlingen aan het Noordstation, en de collega’s respectievelijk aan het Zuid of het Centraal. Doorheen de stevige wind stapte ik fluks richting Grote Markt, liet me verrassen door een plotse plensbui, maar eigenlijk genoot ik ervan.

 

Ik zocht de collega’s op, we dronken een koffietje, liepen wat rond, zochten leerlingen, liepen af en toe een winkel binnen, probeerden even langs te gaan bij een kunstproject van vrienden van een van de collega’s, deden zelf van fotozoektocht in een lekker, maar groezelig Thais restaurantje, waaiden intussen een paar keer weg, en moesten ons nog bijna reppen. Wat nergens voor nodig was, want wegens personen op de sporen had onze trein een half uur vertraging. En een tussentijdse trein nemen ging niet, want die van ons was wel degelijk gereserveerd.

Ach ja. Afgezien van de vervoersperikelen, best een fijne dag, en met gelukkig heel weinig regen!

Geplaatst op

GWP, alweer

Het jaar gaat toch immens snel voorbij. We zijn alweer bij de GWP (= projectweek) verzeild, daarna Paasvakantie, en dan reppen om de leerstof af te krijgen tegen de grote vakantie. Alweer. Poeh!

Maar bon, GWP dus, en nog steeds fotoproject in het vijfde jaar voor mij, al de vierde keer, blijkbaar. En net zoals vorig jaar organiseerde ik de maandag, met vier professionele fotografen.

In de voormiddag heb ik eigenlijk vooral rondgelopen om vanalles nog te regelen, maar in de namiddag zat ik op de Gras- en Korenlei. Waar het vorig jaar nog zalig toeven was, daar op mijn muurtje in de zon, waaide ik dit jaar bijna het water in. Koud, man! Maar er zijn wel deftige foto’s genomen, denk ik.

Enfin, ik heb er ook zelf een paar genomen van de leerlingen.

Geplaatst op

TGIF

Of voor wie de afkorting in de titel niet kent: Thank God It’s Friday.

Blijkbaar laad ik niet meer helemaal op. Vorig weekend was nochtans een rustig weekendje, en ik begon vol goeie moed aan de week, maar ik heb dus het einde niet gehaald zoals het zou moeten. Ik geef het toe, het zijn zware weken. Vorige week drie avonden klassenraden en dan nog de uitvaart, maandag oudercontact, spurten om dat krantje definitief af te krijgen, en gisterenavond infoavond waardoor ik ook maar om half elf thuis was. En dan is de vrijdag voor mij ook nog de zwaarste dag, met zes uur lesgeven, een uur studie (niet altijd, maar vaak wel), een kwartiertje tijd om te eten, en een half uur toezicht.

Ik geef het toe, ik heb puur op karakter staan lesgeven, en mijn concentratie was niet altijd wat ze zou moeten zijn. Ook de leerlingen hadden er genoeg van, zoveel was duidelijk. Ik heb hen eerlijk verteld dat het voor ons, leerkrachten, ook welletjes was, maar dat we nog steeds een werkethos hebben, en dat we wel degelijk les geven, in plaats van te zitten lummelen. Ze begrepen het, en gingen er ook mee akkoord, gelukkig maar.

Volgende week zijn er de GWP’s, of de Geïntegreerde werkperioden. Noem het schoolreis of projectweek tijdens de lesuren. De zesdes vertrekken morgenvroeg naar Italië, de vierdes zondag naar Tsjechië, en de eerstes maandag naar Dinant. Tweedes, derdes en vijfdes blijven thuis en doen een project.

Het is ook lastig, maar op een compleet andere manier, en het doet deugd. En dan twee weken vakantie, oef.

Oef.

 

Geplaatst op

Infoavond

Ik was  eigenlijk niet van plan naar de infoavond van onze school te gaan. Het wordt ook niet gevraagd: alle leerkrachten van de eerste graad zijn er aanwezig, en wij (van tweede en derde graad) hebben dan de proclamatie en BBQ en dergelijke om naartoe te gaan. Maar toen bleek dat er een aantal uit Wolfs klas/jaar al naar de bewuste infoavond ging luisteren, ook al zitten ze nog maar in het vijfde. En uiteraard kon ik het dan niet maken om daar níet te zijn. En ik geef toe: ik wilde ook wel eens weten wat men van mijn infokrantje dacht, en of het activeren van zowel Facebook als website een verschil maakte.

De zaal zat vol. Meer dan voorzien: Pierre (de werkman) sleepte in allerijl nog extra stoelen aan. En ik hoorde van verschillende mensen dat ze van de infoavond afwisten door Facebook en/of website. Ik content, natuurlijk!

Het heeft ons maar een handvol extra inschrijvingen tegenover vorig jaar opgeleverd op de infoavond zelf, maar ik ben er zeker van dat het onze naamsbekendheid ten goede komt. Het deed in elk geval deugd, te zien dat mijn werk iets oplevert.

Het verslag met foto’s heb ik op de schoolwebsite zelf gezet, en wel hier. De helft van de foto’s is overigens door Wolf getrokken.

Geplaatst op

Z’is af! De infobrochure, bedoel ik.

Ik met mijn domme kop ook altijd, mezelf extra werk geven… Maar aangezien ik zo ongeveer de publiciteit/marketing van de school op mij heb genomen, een beetje op den bots, eigenlijk, vond ik dat ook de infobrochure die we meegeven aan de kandidaatleerlingen uit het zesde studiejaar, dringend aan een opfrisbeurt toe was. Ze was niet specifiek gericht op de nieuwtjes, bijzonder droog, met heel veel ingewikkelde lingo, en eigenlijk ook visueel helemaal niet aantrekkelijk, om niet te zeggen oubollig. Niet echt goeie reclame dus.

Ik dus naar directie om het idee van een krantje te lanceren, op A3 gekopieerd, en met veel meer foto’s en een andere layout. Ze waren direct enthousiast, ook al hadden ze er eigenlijk de tijd niet voor. Het zijn uiteindelijk zelfs 12 pagina’s geworden, over zowat alles wat we op onze school extra in de verf willen zetten. En ik ben toch wel trots op het eindresultaat, ja. Natuurlijk heb ik er intussen nog wat vormfoutjes in gevonden, zo links en rechts, maar bon, het is in elk geval beter dan wat het was, en het sluit ook veel meer aan bij de vernieuwde website van de school. En de complimentjes die ik er al over gekregen heb, doen ongelofelijk veel deugd. Want ja, er zit veel werk in. En ge kunt niet geloven hoe content ik ben dat het af is. Ik met mijn domme kop ook altijd :-p

Gewoon klikken op de afbeelding voor een grotere en leesbare versie. Of klikken naar de website van de school, daar staat ze volledig in één keer.

Zeg gerust in de commentaren wat je ervan vindt, en wat beter zou kunnen. Vooral dat laatste, want er komen nog infodagen…

 

Pagina1 Pagina2 Pagina3 Pagina4 Pagina5 Pagina6 Pagina7 Pagina8 Pagina9 Pagina10 Pagina11Pagina12

Geplaatst op

Oudercontact

Oudercontact, het zal nooit mijn favoriete moment van het schooljaar worden.

Niet voor de ouders op zich, nee. Ik geef toe, het is niet fijn als je moet zagen tegen de leerlingen, of als je slecht nieuws hebt voor de ouders. Maar het is tenminste relevant, het hoort bij de job, en het is belangrijk.

Erger zijn de momenten waarop je niks te doen hebt. Je wacht, met andere woorden. Sommige oudercontacten zijn razend druk, en dan heb je nauwelijks de tijd om een slokje water te drinken. Op andere oudercontacten zie je geen kat, en dan begin ik meestal te verbeteren.

Maar soms…

Soms krijg je schrijnende verhalen te horen, zware problemen, ernstige conflictsituaties of intens droevige histories. En dan kan je niks anders dan slikken, en probeer je om, binnen je eigen beperkte mogelijkheden, een oplossing te zoeken, of op zijn minst een druppel op een hete plaat te zijn. Want je ziet die kinderen graag, en je wil dat hen niks overkomt, en dat ze alle kansen krijgen.

Dat zijn van die oudercontacten waar ik niet naar uitkijk, dat geef ik toe. Want dat zijn de momenten die je mee naar huis neemt, waardoor je geen zin hebt om na afloop nog mee met de collega’s iets te drinken, en die in je hoofd blijven malen. Je bent er ook niet op voorbereid, en je kàn daar ook niet op voorbereid zijn.

Leraar zijn. Prachtig beroep, maar soms psychologisch ontzettend zwaar.

Zucht.