Hulp gevraagd

Lieve lezertjes,

ik vraag jullie hulp niet vaak, maar dit ligt me wel bijzonder nauw aan het hart: mijn allerliefste Bart dingt mee naar de titel van “De Gentse ondernemer”. Als je dit blog een beetje volgt, weet je dat hij een echte ondernemer is, en dat we allebei Gent bijzonder hoog in het hart dragen.

Daarom: kan je even stemmen op hem? Want een deel van de punten worden bepaald door het publiek. En dat zijn jullie, uiteraard.

Dit is trouwens hoe Bart het zelf verwoordt op zijn website Ondernemer in Gent

Ik schrijf hier ondertussen iets meer dan 4 jaar mijn gedachten neer op dit blog, Ondernemer in Gent.

De eerste blogpost vind je hier terug: Verhuis naar Gent! Vol enthousiasme schreef ik toen mijn plannen neer – weg uit de zolderkamer in Wondelgem, naar het centrum van de stad; weg van het ‘bijberoep’ statuut, naar full-time ondernemen.
Dat zijn ondertussen (naast een aantal andere persoonlijke stokpaardjes) de twee rode draden doorheen dit blog geworden, zoals de titel het al aangeeft: ondernemen, en Gent.
Nu zoekt de stad Gent ambassadeurs, om zowel dat ondernemerschap als de liefde voor Gent uit te dragen.
Uiteraard voelde ik me onmiddellijk geroepen. Wie me op Twitter volgt, of mijn presentaties een beetje in de gaten houdt, weet dat ik geen gelegenheid ongebruikt laat om mijn passie voor zowel ondernemen als mijn stad uit te dragen.
Ik wist dan ook de jury te overtuigen: niet alleen van mijn passie, maar ook van het feit dat ik samen met mijn compagnon Dirk op vier jaar tijd Netlash uitgebouwd heb van ‘2 man op een zolderkamer’ naar een bloeiend en nog steeds groeiend bedrijf van 18 mensen.
Maar nu heb ik jullie hulp nodig.
De jury nomineerde me bij de laatste 3 in de categorie ’technologie’. Nu is het aan het publiek om te stemmen.
Ik blijf mijn ‘goesting’ voor ondernemen en mijn ‘goesting’ in Gent verder uitdragen. Maar ik wil dit ook formeel samen met de stad Gent doen.
Kunnen jullie me helpen? Stem voor Bart De Waele op www.gentseondernemer.be.
Bedankt!
(Oh, en terwijl jullie toch stemmen, kleur ook eens een bolletje bij deze sympathieke medekandidaten: Jeroen De Wit, RGBScape (categorie Studentondernemer) en Bjorn Accoe, Idee Fiks (categorie Creatieve Ondernemer). Ze verdienen het.)

Avocadosalade met mandarijntjes en ham

avocado

Mijn ma heeft hier vorig weekend die avocado’s gegeten, en vond dat bijzonder lekker. Ze heeft nu het plan opgevat om dat als aperitiefhapje in een glaasje te serveren, en dat lijkt me een goed idee.

Het eigenlijke recept vind je in het Weight Watchersreceptenboek op p. 76. Eigenlijk staat dat hele boek vol goeie ideeën waar je niet echt dik van wordt, ik ben er wel fan van, ja.

Je moet een halve avocado rekenen per persoon, en het recept is dan voorzien op vier personen. Snij je twee avocado’s netjes in twee (je hebt de schil nog nodig), hol ze uit en snijd het vruchtvlees in stukjes. Bij mij waren ze zodanig lekker rijp dat het moes werd, maar da’s een detail. Gooi in een schaal, en besprenkel met het sap van een halve citroen, want het heeft de neiging nogal snel bruin te worden. Snij 75 gr. rauwe ham in fijne reepjes, laat een half blikje mandarijntjes uitlekken (vang het sap op), en meng alles door elkaar. Meng in een apart kommetje het sap van de andere halve citroen, een lepel van het mandarijnsap (geen siroop dus!) 2 koffielepeltjes olijfolie, een scheut cognac en wat zout. Roer deze dressing door je bereiding, dek af en laat even marineren in de koelkast. Vul dan de avocadohelften of glaasjes of whatever met de salade.

Voilà!

Auto te koop

Mijn lieve kleine broertje (intussen ook al 32 en papa) is veranderd van job, en krijgt daar een bedrijfswagen. Een goeie reden om zijn overigens uitstekende Opel Astra Break weg te doen. Mocht u op zoek zijn: het is een mooie gelegenheid.

Roeland en Sarah
Donkerstraat 99
9870 Machelen-Zulte
0476948270

OPEL ASTRA BREAK

Versie 1.7 DTH CDTi Enjoy
Jaar
10/2005
Kleur
Antraciet
Kilometerstand 118400 km
Brandstof
Diesel
Koetswerk
break
Prijs                                       €7999
Opties
ABS, airbag, airbag passagier, airco automatisch, centrale vergrendeling, elektrische ruiten, elektrische spiegels, onderhoudsboekje, radio-cd, servostuur
Cilinderinhoud 1686 cc
Vermogen
100 pk

opel1

opel2

opel3

opel4

opel5

Nummer 32: de uitleg

Een tijd geleden werden we gecontacteerd door een vriendin: haar moeder woont in Oostende en gaat een appartement beginnen verhuren. Volledig design ingericht, met alles erop en eraan. Of we zin hadden om ginder een weekendje te verblijven, feedback te geven over wat nog beter kon en wat nu al prima was, en eventueel er ook een beetje ruchtbaarheid aan te geven.

Bart en ik twijfelden geen moment, en stemden toe, en dus reden we op nieuwjaarsdag richting Oostende.

Lieve, de gastvrouw, legde me bij aankomst uit hoe de vork in de steel zat. Ze had altijd als interieurarchitecte meegewerkt in de zaak van haar man, maar nu waren ze gescheiden, en na je vijftigste is het niet evident om nog een job te vinden. Ze heeft een prachtig groot huis op twee straten van de zeedijk in Mariakerke, met al meteen een ingewerkt appartement, dat ze altijd gebruikten als er vrienden of grootouders of zo kwamen logeren. Dus, waarom zou ze dat nu niet verhuren? Er komen nog wat verbouwingen om het groter te maken, en een aparte voordeur. Een andere grote kamer op het gelijkvloers wordt dan meteen ook omgebouwd tot studio, en eventueel kan ook de rest van het huis verhuurd worden voor een groter gezin of vriendengroep.

Hier kan je een filmpje zien dat ik gemaakt heb.

Ik moet zeggen, ik was onder de indruk. Ruim, met een grote makkelijke designzetel, een prachtige, ingerichte open keuken met een ingebouwd espressomachien waar ik jaloers op ben, en echt alles erop en eraan. De badkamer is wat klein, met enkel een (uitgebreide uitgebouwde) douche en een lavabo, maar gerieflijk, er is een open dressing, en een ruime slaapkamer. De kinderen kregen een aparte tweede slaapkamer, aan de andere kant van de hal. Daar was Lieve wat bezorgd over: zouden ze zich niet wat afgesloten voelen? Heh, dan kent ze ons twee mormels nog niet: die vonden dat net fijn! Wij trouwens ook: net daardoor konden we rustig in de woonkamer lawaai maken en tv kijken, zonder dat we hen stoorden.

’s Morgens stond er netjes een groot ontbijt op een dienblad in de gang te wachten. Versgebakken brood, een verse gesneden ananas, appelsienen om zelf te persen, nesquik voor de kinderen, kleine doosjes cornflakes, kaas… Dik in orde, en uiteraard bijzonder gemakkelijk 🙂

En dat vond ik nu net het grote voordeel aan deze formule: je zit tussen appartement, bed-and-breakfast  en hotel in. Elk gezin met kinderen zal beamen dat een hotel met (kleine) kinderen niet vanzelfsprekend is. Als ze bij jou op de kamer moeten slapen, dan zit je zelf ook al vanaf een uur of acht gebonden. Je kan geen tv kijken want dat maakt lawaai, en soms is zelfs een leeslampje al te veel. Fijn hoor. En kinderen zijn meestal ook geen vragende partij om ’s avonds uitgebreid te eten. Die van ons hebben ’s avonds het liefst van al gewoon een boterham met beleg, maar vind dat maar eens! Op hotel heb je nl geen borden, messen en dergelijke, en in een broodjeszaak kan je ook geen gewoon brood krijgen.

Een appartement heeft dan ook weer nadelen: je komt toe in een koude kamer, waar je mag beginnen met de ijskast aan te zetten, de verwarming op maximum te draaien, de bedden opmaken, handdoeken uitpakken, boodschappen doen of massa’s drinken en zo uit je auto te sleuren… En vooral, als je weggaat mag je alles weer beginnen mee te nemen.

Dit zat echt tussenin: de ruimte van een appartement, maar meteen lekker warm, een koelkast vol met drank (waar je uiteraard voor moet betalen als je er iets van neemt, maar waartoe je absoluut niet verplicht bent), opgemaakte bedden, handdoeken die klaarliggen… Ook het ontbijt ’s morgens is zalig: je kan heerlijk rustig zitten wakker worden in je pyama met een espressootje, terwijl de kinderen tv kijken of zo, en je hoeft je kot nog niet uit om brood te halen. Mmmm.

Yup, wij zijn fan, en dat is niet omdat we er gratis mochten logeren. Voor mensen met relatief jonge kinderen is dit gewoon ideaal, en wat mij betreft een gat in de markt voor luxepaardjes zoals wij: het gemak van een appartement, de luxe van een hotel.

Bart en ik zijn geen zeemensen, maar ik weet wel zeker dat ik daar nog terugga met de kinderen. Tegen betaling, uiteraard, maar dat vinden we niet erg voor het gebodene. (Er is ook een tuin en een jacuzzi en zo, maar dat vonden we een beetje te koud in de sneeuw :-p )

Ik zou zeggen: ga even kijken op de website, en doe Lieve de groeten van ons als je gaat!

Nummer 32

Bart en ik zijn met de kinderen een weekendje in Oostende, op uitnodiging. In een volgende post doe ik wel uit de doeken hoe en waarom.

Hier krijg je alvast een filmpje over hoe het er daar uitziet 🙂

Weight Watchers

Een van mijn goeie voornemens dit jaar is eindelijk iets doen aan dat gewicht. A recurring thing, I know.

Ik weet in elk geval dat ik het kan: toen ik trouwde, was ik 14 kilo kwijtgespeeld dankzij de Weight Watchers en hun toenmalige programma met eenheden. Het werkte, ik had geen honger, en ik zag er goed uit. Alleen had ik toen geen kinderen die boterhammen met choco wilden, geen overbezet programma zodat ik steevast op school eet en ’s avonds niet meer kook, en… Ach ja, u kent die uitvluchten wel. Ik had toen ook een doel.

Nu heb ik, wat eten betreft, zo ongeveer de wilskracht van een verlamde kwal op wiet.

Ik heb hier al tijden het adres van een goeie diëtiste liggen, nog niet eens ver af ook. Het komt er maar niet van om te bellen. Ik heb eerlijk gezegd geen zin om te diëten. Mijn lijf schreeuwt het tegenovergestelde: 35 kilo overgewicht sleep je niet zomaar mee, en mijn voeten kunnen dat getuigen. Maar ik eet zo ongelofelijk graag, en ik heb echt geen zin om te beginnen tellen en doen.

En toch moet het.

En dus wordt het die diëtiste. Maar eerst ga ik nog de Weight Watchers een kans geven. Het kookboek en het stappenplan heb ik al, en de kennis dat het werkt ook. Nu alleen nog de motivatie, en die kan ik misschien halen uit de bijeenkomsten, als ik daar geraak tenminste.

Brussels Girl Geek Dinner heeft er zelfs een wedstrijd rond, en vandaag was de laatste dag. Ze vroegen hoe je onder een ongelofelijk calorierijke feestmaaltijd van je moeder zou uit geraken.

Hmpf. LOL, eigenlijk zou ik daar helemaal niet om geven :-p Ik zou het vrolijk naar binnen werken, alleen een beetje opletten qua hoeveelheden, en er gigantisch van genieten. En dan achteraf heerlijk uitbuiken op de sofa. Maar ik heb het gevoel dat de WW niet echt op dit antwoord zaten te wachten :-p Hoe zou ik het dan aanpakken, in dieettijd? Wel, ik zou al op voorhand mijn ma waarschuwen. Heh, ze zou het echt wel al weten als ik aan het diëten zou zijn: de ettelijke zaagtelefoons in haar richting zouden ervoor gezorgd hebben dat ze zich pijnlijk bewust zou zijn van het gegeven. Maar als ze ondanks mijn tegenpruttelen dan tóch roomsauzen zou combineren met kroketten, en crème-au-beurretaarten zou laten voorafgaan door roomijsbuchen en petit fours? Wel, dan heb ik het gemakkelijk: ik ben notoir maaglijder, en sommige dagen doet die maag van mij ondanks dagelijkse medicatie toch nog lastig, vaak zonder aanwijsbare oorzaak. Ook dàt gegeven kent ze, en dat is dan de ideale smoes. “Goh ma, echt niet vandaag, mijn maag doet lastig en dan kan ik echt niet tegen vettigheden en zo, je kent het wel”. Als ik daar dan mijn zieligste gezicht bij trek, lukt dat wel.

Alleen moet ik dan zelf kunnen weerstaan aan die lekkernijen. MMmmmmm….

En misschien ook eerst eens beginnen met een ruggengraat kweken. Maar hoe doe je dat?

Dyson

Mocht u nog niet weten wat u wil kopen voor de feestdagen, ik kan u een Dyson aanraden. Maar heren, vooraleer u ideeën krijgt: een stofzuiger is NIET wat een vrouw ziet als romantisch cadeautje! Maar als uw schoonouders geld teveel hebben en u iets willen kopen: this is it :-p

Ja, dit is schaamteloze reclame, maar geloof me, als het niet goed was, zou ik het ook zeggen.

Wij hebben al sinds jaar en dag een Dyson, maar een hele tijd geleden had ik van Caroline van Dyson België een Dyson Animal Pro gekregen om uit te testen en over te bloggen (voor wat hoort wat, uiteraard). In onze oude Dyson zat blijkbaar een constructiefoutje, en ik heb zowat een ganse nieuwe gekregen in onderdelen. Die Dyson staat nu boven, en wordt gebruikt voor de kamers.

De grote Dyson staat momenteel dus in voor de benedenverdieping, waar naast twee hyperactieve kinderen ook nog een oude labrador en een jonge grijze kat rondlopen. Wel, ik zou geen andere stofzuiger meer willen.

Ik weet begot niet welke technologie er in deze versie zit die niet in de oude zat, maar het label ‘Animal Pro’ is niet gelogen. Honden- en kattenhaar is om onnozel van te worden, elke dierenliefhebber weet dat. Ik heb me ook al onnozel staan stofzuigen op een tapijt. Wel, dit bakbeest van een stofzuiger heeft er weinig moeite mee. De zetels zijn nog nooit zo snel gestofzuigd geraakt als nu, en ik geef toe, ik heb er zelfs al mijn jas mee onthaard :-p
Waarmee we trouwens op een minpuntje gekomen zijn: blijkbaar kan je de Dyson maar op één zuigkracht gebruiken, en die is fameus hard. Wellicht heeft dat te maken met die cycloontechnologie, en werkt die enkel als het toestel vollen bak draait, maar toch. Jammer eigenlijk. Ook het geluid valt een beetje tegen: je kan er niet omheen dat dit ding lawaai maakt, en dat je dus niet moet stofzuigen terwijl er een baby in de kamer ligt te slapen.

Verder kan je het ding behoorlijk compact opbergen, alles draait in en om elkaar. Ik mis wel één kleinigheidje tegenover de vorige versie: daar kon je de steel van de stofzuiger op de stofzuiger zelf vasthaken, zodat je je handen vrij had. Dat haakje is verdwenen, en als je dus stoelen moet opzij zetten of speelgoed wil oprapen, moet je de hele stofzuigersteel nu neerleggen of tegen de muur zetten, in plaats van eventjes handig vast te haken.

Mijn kuisvrouw is trouwens nog steeds lyrisch over het ding. Ze vindt het met kop en schouders de beste stofzuiger van al haar klanten, en ik heb zelfs al het merk en type moeten noteren voor haar, want een ander gezin heeft ook honden, en ze wil ze deze Dyson aansmeren.

Jammer van de prijs, dat is nog steeds het enige struikelblok. Maar je krijgt er verdomd veel gebruiksgemak voor in de plaats.

Oh, enne… Tegenwoordig hebben ze voor appartementen en zo een handige kleine versie op de markt, ter grootte van een blad papier, en blijkbaar ook lichtgewicht! Je moet er maar eens de posts van Clo op nalezen, die is ook enthousiast. En ze kan bewijzen dat het echt zo klein en licht is: hierzo.

Brabantia

Af en toe krijg ik van Brabantia een mailtje met een of andere leuke actie. Of ik als blogger ook zin heb om mee te doen en er eventueel over te bloggen.

Waarom ook niet? Ik heb redelijk wat van Brabantia in huis (heb ik gemerkt) en het is goed gerief.

En vooral deze actie vond ik wijs: Social Media goes social!

Ik moest lachen met het idee: blader eens door de catalogus, en geef je favoriete blogger een van de items, maar vooral: leg uit waarom.

Ik heb mijn voorstel rechtstreeks naar hen zelf gemaild. Wie weet?

Kerstconcert

affiche

Wie me kent, weet dat ik al gans mijn leven met muziek bezig ben. Wie me de laatste tien jaar of zo kent, weet dat ik zing, in een koor welteverstaan. Als tenor dan nog, ja, dank u.

Uiteraard is er opnieuw een kerstconcert. Persoonlijk vind ik het dit jaar toch wel de moeite, want we zingen een nog niet eerder uitgevoerd werk van Rutter, nl. zijn Mass of the Children, voor orkest, koor, kinderkoor en solisten. Daarnaast krijg je natuurlijk ook nog andere dingen te horen, zoals een kick-ass gospel en zo.

Enfin, ik zou zeggen: komen kijkenluisteren! Kaarten kan je via mij krijgen, eenvoudig vragen op twitter of in de commentaren.

Hieronder alvast de perstekst.

Kerstconcert Arte Musicale in O.L.V. Sint-Pieters:

start van een spetterend jubileumjaar!

Op zondag 27 december 2009 organiseert vzw Arte Musicale haar jaarlijkse kerstconcert in de O.L.V. Sint-Pieterskerk in Gent. Het hoogtepunt van de avond wordt ongetwijfeld de Belgische creatie van ‘Mass of the Children’ van de componist John Rutter. Met dit kerstconcert wil Arte Musicale haar jubileumjaar feestelijk inzetten.

Vzw Arte Musicale is een Gentse vereniging die drie muzikale groepen overkoepelt. 2010 is voor hen een feestjaar: jeugdorkest Forza Muzica bestaat 20 jaar, kamerkoor Furiant 15 jaar en jongerenkoor Furiakanti bestaat 10 jaar. Allen staan ze onder leiding van Steve De Veirman.

De drie groepen verzorgen jaarlijks elk apart, verschillende concerten, ook buiten de stads-en landsgrenzen. Maar op het jaarlijkse kerstconcert  treden de drie groepen steeds samen aan. Dit jaar brengen ze de ‘Mass of the Children’ van John Rutter, een werk voor orkest, koor en jongerenkoor. Het is een mooi, meeslepend werk met ingetogen melodieën afgewisseld met ritmisch uitdagende stukken. Het is de eerste keer dat dit werk wordt uitgevoerd in België.

Praktisch

Het concert start om 20u, deuren open om 19u30
Na het concert wordt u een glas Gluhwein of warme chocolademelk aangeboden.

Prijzen

Vvk                                        €12
Kassa                                     €15
Studenten/65+                 €10
-12 jaar                                 gratis

Meer info

www.artemusicale.be

De Nieuwe Snaar: wedstrijdje!

nieuwe snaar

Dankzij Talking Heads liggen hier plots twee keer twee tickets klaar, voor de Nieuwe Snaar, in Oostende, zowaar!

Zelf ken ik De Nieuwe Snaar al lang, en zowel Bart als ik hadden er, tot onze grote verbazing toen we elkaar leerden kennen, CD’s van liggen, zoals hun Hackàdja!. Liedjes zoals Een Ijsje Vanille en Zwemmer Zwem kan ik nog steeds woordelijk meezingen 🙂

Jan De Smet is als uithangbord de meest gekende van het trio (blijkbaar intussen een kwartet), en speelt voornamelijk (neem dat woord gerust letterlijk, hij slaagt erin uit alles, maar dan ook àlles geluid te krijgen) accordeon en gitaar. Kris De Smet, Geert Vermeulen en Walter Poppeliers nemen de rest van het instrumentarium voor hun rekening, en geloof me, ik heb nog nooit iemand zó knap zingende zaag horen spelen!

Verwacht je echter niet aan een concert. Een voorstelling van De Nieuwe Snaar is veel meer dan dat, en moeilijk te omschrijven. Ik zou het nog het meest bij Cabaret zetten, als het dan toch perse in een vakje moet.

Welnu: op woensdag 9 december, zijnde nu woensdag komende, om 20.00u geeft De Nieuwe Snaar een optreden in Het Kursaal van Oostende. Zelf had ik helaas al andere plannen die avond, of ik was zelf geweest (duh).

Als je het ziet zitten om het rotweer – al mag het stilaan gedaan zijn, nee – te trotseren om een uitmuntende voorstelling bij te wonen, helemaal gratis ende voor nikske, EN er daarna over te bloggen, dan krijg je hierbij de kans.

Zet VOOR MAANDAG 23.59u een versje in de commentaren, waarin je getuigt waarom je naar De Nieuwe Snaar wil gaan. Dinsdagmorgen doe ik de namen op een papiertje in een zakje, en laat Kobe (2 jaar en 4 maanden, wat nog geldt als onschuldig, vermoed ik) eentje trekken. Ik verwittig je uiterlijk dinsdagmiddag per mail, en je naam zal op de guestlist ter plekke staan, goed voor twee plaatsjes.

Meer info hier-o: