365 – 04 oktober 2014 – will code HTML for food
Lego: hoe spelen kinderen zowel online als offline?
Toen Lego me een tijdje geleden uitnodigde voor de “lancering” van hun najaarsaanbod (en bij uitbreiding dus voor Sinterklaas en kerstdag), zei ik niet nee.
Er was namelijk een lezing door professor Karolien Poels van de Ua: “Hoe spelen digital natives offline en online?” en dat interesseerde me uiteraard wel. We gingen ook een aantal nieuwe producten te zien krijgen, en de kinderen kregen intussen een workshop, ofte werden bezig gehouden op voor hun leeftijd verantwoorde manier. Dik in orde.
Ik denk dat het voor de meesten onder ons trouwens nog moeilijk te begrijpen is hoe het moet zijn om op te groeien met computers. Merel was nog geen twee toen ze perfect de iPad kon bedienen om naar Bumba te kijken, en voor Wolf is iets niet weten gelijk aan het Googlen, quasi instant. Pas op: ook voor mij is het intussen ondenkbaar om niet onmiddellijk toegang te hebben tot informatie, en ik betrapte mezelf er onlangs op het scherm van de geldautomaat te willen ‘swipen’.
Lego heeft dat goed begrepen. Hun product is decennia lang enkel “offline” geweest, maar nu spelen kinderen anders: de computer is alomtegenwoordig, in diverse vormen. En dus hebben zij ingezet op crossmediaal: uiteraard blijven de legoblokjes en de bouwpakketten, maar er is een online tak die behoorlijk uitgebouwd is: er zijn filmpjes (ook te zien op Nickelodeon), spelletjes, fora, en ze gaan zorgen voor een wisselwerking. Zo vind je in sommige bouwpakketten codes waarmee je extra levels kan spelen, of bonusmateriaal krijgt in een online spelletje. Goed gezien natuurlijk, want dat online gedeelte genereert natuurlijk weinig tot geen inkomsten.
Omgekeerd laten ze ook de fans toe: er is een community waar ieder zijn eigen projecten kan posten, en de beste worden er uitgehaald en in productie gebracht. Nice!
Ik moet zeggen: onze jongens hebben behoorlijk wat Lego, maar daar wordt nauwelijks mee gespeeld. Tot ik eerder deze week de dozen echt op tafel zette, en hen vertelde dat dit eigenlijk Minecraft was, maar dan fysiek. Juist ja. Ze zijn er alletwee ingevlogen, en hebben al behoorlijk wat gebouwd. Er komen in 2015 trouwens Legodozen met specifiek Minecraft als thema: ik ben benieuwd.
Merel had intussen een legotekening ingekleurd en een maskertje gemaakt, en de jongens hadden samen een immense toren gebouwd. Blijkbaar was de middag dus bijzonder goed meegevallen.
Hij werd alleen maar beter toen er ook nog een dessertbuffet bleek te zijn, en de goodie bag maakte het helemaal af.
Bedankt, Lego!
Weggeefpost: een marinaderoller!
Het is al tijden geleden dat ik het gekregen heb van de Zelfbouwmarkt, en het ding staat hier al zo lang in de kast, te wachten op een weggeefpostje, terwijl het barbecueseizoen eigenlijk zo goed als afgelopen is. Tsja…
Maar bon, ik heb dus een splinternieuwe marinaderoller te geef, gewoon omdat wij echt geen barbecuemensen zijn. Wat is dat nu precies? Gewoon de foto bekijken, want ik heb de doos ook nog niet opengemaakt.
Het ziet er iets verfrollerachtigs uit dus ^^
Enfin, ben je geïnteresseerd? Laat dan een commentaartje achter, en woensdag 3 september na 12.00u trek ik de winnaar. Je moet het ding wel zelf komen afhalen in Wondelgem, Mariakerke, of Gent Meulestee.
Van tajine en vampieren, en ook wel verse ijscrème
Eind mei was ik op den bots eens gaan meedoen met de Antwerpse Nachtkronieken, de plaatselijke afdeling van de Camarilla (Vampire live rollenspel, voor de leken). Ik had toen een heel fijn rolletje gekregen, en had er echt wel zin in.
Nu blijkt dat ze tussen de maandelijkse zaterdagavonden door ook af en toe ‘en petit comité’ spelen, wanneer de omstandigheden dat vragen. En dus zat er hier deze avond vier man bij mij, om samen een tussendoortje te spelen, een kleine vergadering. Aangezien ik het niet zag zitten om zelf naar Antwerpen, of, nog verder, naar Den Bosch te rijden, had ik iedereen hierheen gelokt, met de belofte van een goede tajine. Ik heb meer dan twee uur staan koken, maar ik heb eten voor vanavond én voor morgen, wanneer Gwen komt met drie van de kinderen.
En dan had ik ook nog vers ijs beloofd, voor tijdens de sessie. Dan kon namelijk perfect ingepast worden in het scenario ^^
Enfin, de vijf aanwezige vampieren:
Echt een amusante avond gehad, ik blijf voorlopig wel even spelen, denk ik ^^
Van examens, tonijn en konijnen.
Zo’n dagje, dus ^^
Eerst was er een hele voormiddag mondeling examen afnemen.
Daarna stond me er nog een overschotje van gisteren te wachten: verse pasta, met overheerlijke tonijnsteak, de overschot van de boontjes van zondag, en een nog veel betere salade. Met de groeten van mijn ventje.
En toen had ik nog een uurtje voor mezelf, voor de jongens thuiskwamen. En ik eindelijk met hen naar Mariakerke reed, naar de Game Mania. Kobe kreeg namelijk een nieuw spelletje voor de Nintendo 3DS voor zijn communie, maar we waren er nog altijd niet geraakt.
Daar stond een van de Raving Rabbids, en daar moesten uiteraard poses bij gemaakt worden.
Nu we toch in Mariakerke waren, pikten we meteen ook nog een Shrek DVD via Freecycle op, een pull van KAM van vorig jaar, en waren we ook nog gestopt voor brood en bij de schoenmaker. Bezigheid dus.
Enfin, het was alweer na zessen toen we thuis waren, de namiddag was er alweer aan voor de moeite, maar na zo’n voormiddag intens examen afnemen, ben ik toch niet veel meer waard.
Larpavond
Het is niet altijd een gans weekend, zo’n larp: dat vraagt immens veel voorbereiding.
Daarom wisselt Poort af met een “in-game”, ofte een namiddag/avond, die dan rond een uur of vier in de namiddag begint, en zo’n twaalf uur later weer eindigt.
Quasi even leuk, maar uiteraard veel korter, en da’s jammer. Al zat er nu nog veel spijtiger nieuws aan te komen: het huidige scenarioteam en crew ziet het niet meer zitten. Ze doen het al veel te lang, hebben er de tijd niet meer voor, en doen het liever niet halfslachtig. Dan maar niet, hebben ze besloten. En dus zou Poort het na 39 weekends voor bekeken houden, helaas. Tenzij er natuurlijk een nieuw team opstaat die overneemt, maar ik zou niet zo direct weten wie.
Ongelofelijk spijtig, want ik hou van dit evenement, ik hou van de wereld, ik hou van de mensen, en ik hou van het personage dat ik speel.
Ik duim dus keihard. Dat iemand met meer tijd dan ik het kan overnemen. Want zelf, zelf kan ik het er echt niet meer bijdoen, helaas.
365 – 07 juni 2014 – Eleonora in zomertenue
Freecycle
Sinds een paar weken zit ik op Facebook op de groep Freecycle Gent.
De bedoeling is gratis te recyclen, met andere woorden: je koopt of verkoopt niks, maar geeft dingen weg, of krijgt ze gratis. Voor zo goed als alles vind je wel ergens een afnemer, heb ik vastgesteld. Zo heb ik al een luiertas, muntplantjes, stapels oude tijdschriften, een lamp en nog wel een paar dingen weggegeven. Mensen komen dat gewoon ophalen, en dat is dat. Enfin, zou moeten: er is vaak onduidelijkheid wie wat nu “gewonnen” heeft, en soms komen mensen gewoon niet opdagen, en dat is knap vervelend. Maar eigenlijk werkt het systeem toch echt wel goed.
Zelf heb ik ook al een paar dingetjes op de kop getikt, zoals vandaag nog een wekkerradio voor Merel. Het wekkertje dat zij had, was eigenlijk kapot wegens niet meer in te stellen qua alarm. En toen gaf er iemand eentje weg, in perfecte staat.
Ik weet het, ik kan het me perfect permitteren om een nieuwe te kopen, maar dat is het hem nu net: dit is een vorm van recyclage, waardoor er weer minder afval is. Misschien is het minder goed voor de economie, maar zo is er altijd wel wat. Ik ben dus na het examen vandaag even doorgereden naar de Martelaarslaan en heb het daar opgehaald. Zij blij, ikke blij, Merel blij.
Belgian Girl Geeks #1
Toen Clo na 63 edities ophield met het organiseren van de Brussels Girl Geek Dinners, vond ik dat doodjammer, maar zeer begrijpelijk: er kruipt serieus wat tijd in.
Groot waren dan ook mijn verbazing én vreugde, toen behoorlijk snel de Belgian Girl Geeks ontstond. Ik had geluk, ik was er snel bij, en kon vandaag dus vrolijk op de Antwerpse Meir gaan lopen. Dat was trouwens bijna niet gelukt wegens een vent in San Francisco en dus drie kinderen in het kielzog, maar ze mochten met de kinderen van een vriendin bij dier wederhelft en zijn ouders in Kruibeke gaan spelen. Zalig, gewoon! Zij een supertoffe dag, en wij eigenlijk ook.
De pop-up winkel – god wat haat ik dat woord! – van de Hello Bank gaf ons de locatie, en er was uitgebreid ontbijt voorzien. De mensen van Nexen hadden voor ons een hoop beacons opgezet, en het was de bedoeling om zo snel mogelijk alle tien de voorziene beacons op te sporen met je smartphone, je dan terug aan te melden op het hoofdkwartier, en hopelijk een van de vele prijzen in de wacht te slepen.
Helaas, driewerf helaas.
Die vermaledijde beacons wilden niet registreren bij mij, en zo te zien niet bij mij alleen. Mijn telefoon voldeed nochtans aan alle vereisten: zwaar genoeg, de juiste versie van de app, en ik heb zelfs ter plekke nog de allernieuwste versie van het OS gedownload, ook al was de vorige versie eigenlijk ook goed genoeg. Het mocht helaas niet baten: geen beacons voor mij 🙁 Annelies had een verouderd OS staan, en helaas niet genoeg plaats meer – haal al die foto’s er dan toch eens af, mens! – om ter plekke te upgraden. Het resultaat was dat we gefrustreerd rondliepen omdat we intussen wel al alle beacons wisten staan, maar er niks mee konden aanvangen. We hebben dan maar wat rondgelopen, winkels gekeken, en andere girl geeks geholpen met de nodige tips.
Na afloop – we deelden in de dolle pret en het gecross van de anderen – was er een heerlijke broodjeslunch voorzien met dank aan Weight Watchers, en kwam dus de prijsuitreiking. Een heuse smartphone van Samsung, twee overnachtingen met ontbijt en alle faciliteiten in het Crowne Plaza, en een hoop shopping bons, van 25 tot zelfs 200 euro: nog meer frustratie dus. Tsja.
Maar eigenlijk moet ik nergens over zagen: ik heb een hele fijne voormiddag gehad, met fijne mensen, lekker eten, en een hele positieve sfeer. Dank je dus, Kel! Ik kijk al uit naar de volgende!