Quizje in Aalter

Een dikke week geleden stuurde Tom me een berichtje: of ik zin had in een quiz in Aalter vandaag, samen met Stijn en Franske.

Vandaag stuurde ik hem dat de rug niet optimaal was en dat hij gerust nog een vervanger mocht zoeken, maar dat lukte niet meteen, dus stond ik om acht uur in Aalter. Het werd een ernstige, moeilijke maar eigenlijk zeer amusante quiz, waarbij we – en zo slecht zijn we eigenlijk niet, dacht ik – derdelaatste werden. Er zaten verschillende sterrenploegen bij de deelnemers, dus dat viel eigenlijk wel te verwachten. Maar ik heb me echt goed geamuseerd, deels ook door het gezelschap natuurlijk, maar echt veel tijd om te kletsen heb je niet: het tempo ligt hoog bij dit soort quizzen.

Maar yup, laat maar komen: dit was echt amusant!

(En dat ik om half één ’s nachts in de halve mist en de vrieskou nog wat verderop naar een boomtop stond te turen om daar een cache te zien hangen, mijn hengel te pakken en pas dan te realiseren dat ik de hengelhaak niet mee had, daar gaan we over zwijgen).

Facebooks seksuele inschattingsfout

De foto’s die ik hier post als foto van de dag, die link ik ook door – net zoals alle posts – naar de facebookpagina Witch. Groot was mijn verbazing toen ik dan plots een waarschuwing kreeg, wegens seksueel getinte inhoud. Mijn post was verwijderd, en als ik nog eens een overtreding zou begaan, dan zou ik tijdelijk geschorst worden.  Groot, zeer groot was mijn verbazing. Ik gaf dan ook onmiddellijk aan dat ik niet akkoord ging met die beslissing, en jawel, binnen de paar minuten kreeg ik het bericht dat ze een foutje hadden gemaakt, dat hun AI dingen verkeerd had ingeschat, en dat alles oké was. Hmmm?

Concreet ging het om deze foto:

Ik vermoed dat het mijn slecht geschoren oksel was die voor problemen zorgde:

Maar die AI is tegenwoordig wel heel erg paranoïde: ik postte een foto van een afgekraakte tak op school, en meteen vloog ik opnieuw in het vagevuur, niet één-, maar zelfs tweemaal, voor beide onderstaande foto’s.

Toen ik dat beschreef als echt bericht op FB, waren de commentaren zalig, maar de beste vond ik: “It’s obviously a bush”. Ik lag strijk.

Maar serieus, Facebook, voed je AI op. Blaadjes met een gebouw en een boom en zo op de achtergrond?

Lezing: “Het vrouwelijk perspectief; de oudheid door de ogen van vrouwen”

Ik durf al eens naar een lezing te gaan, doorgaans die van het NKV, het Nederlands Klassiek Verbond. Vroeger ging ik vaker naar die van het Griekenlandcentrum, dat vooral over de cultuur in het huidige Griekenland rapporteert. Ons ma was daar grote fan van, vandaar.

Maar nu heeft het Griekenlandcentrum een reeks lezingen die me wel kan boeien, enfin, de meeste toch.

Ik moest me behoorlijk reppen want ik kwam pas met Merel thuis van de muziekles om half zeven, moest nog snel koken en wilde dus om half acht op de Blandijn staan. Het is me net gelukt, oef.

De Nederlandse Jacqueline Klooster had het over hoe, in de vierde feministische golf, de klassieke mythes herverteld worden, maar vanuit het standpunt van de vrouwen die doorgaans enkel een rol in de marge spelen. Neem nu het boek “Lavinia” van Ursula Le Guin: om haar hand – en het bijhorende koninkrijk, dat ook – wordt in de Aeneis een heuse oorlog gevoerd, maar zij komt niet aan het woord. Meer nog, in de hele Aeneis komt ze met moeite ter sprake, tenzij als veroverbaar object. Klooster vroeg zich af hoe dat komt, en gaf meteen ook een hele lijst boeken die inderdaad een ander perspectief geven, vanuit het standpunt van Penelope, Medusa, Kassandra, Klytaimnestra, Circe…

Ik ga die boeken hier even oplijsten, zowel voor mezelf als voor wie er interesse in zou hebben. Klooster gaf aan dat het zowat begon met de Penelopiad van Atwood, maar dat er sindsdien een heuse stormvloed aan hervertelde mythen is, niet alleen de klassieke.

Bon, best een interessante avond gehad. En dus opnieuw een stevig pak lectuur, al heb ik er wel al een paar van gelezen – die zijn gelinkt naar de bespreking.  Pas op, Klooster waarschuwt wel dat dit geen waardeoordeel bevat, alleen het onderwerp.

* The Penelopiad van Margaret Atwood (2005)
* Lavinia van Ursula Le Guin (2008)
* The Song of Achilles van Madeline Miller (2012)
* Galatea van Madeline Miller (2013)
* For the most beautiful van Hauser (2016)
* Circe van Madeline Miller (2017)
* The Children of Jocasta van Haynes (2017)
* For the winner van Hauser (2017)
* The Silence of the Girls van Pat Barker (2018)
* For the Immortal van Hauser (2018)
* A thousand ships van Haynes (2019)
* Wake Siren van MacLaughlin (2019)
* Ariadne van Saint (2021)
* Daughters of Sparta van Heywood (2021)
* The Women of Troy van Pat Barker (2021)
* Medusa van Burton (2021)
* Medusa van Hewlett (2021)
* Greek Myths van Emily Higgins (2021)
* Stone Blind van Haynes (2022)
* Electra van Saint (2022)
* Ithaca van Claire North (2022)
* Wrath Godess Sing van Deane (2022)
* Athena’s Child, Queens of Themiscyra, A Spartan’s Sorrow van Hannah Lynn (2022)
* Atalanta van Saint (2023)
* The Shadow of Perseus van Heywood (2023)
* Clytemnestra van Casati (2023)
* House of Odysseus van Heywood (2023)
* Lies we sing to the Sea van Underwood (2023)
* Phaedra = The Heroines van Shepperson (2023)
* No Season but the Summer van Leyser (2023)
* Psyche and Eros van MacNamara (2023)
* Spin van Caprara (2023)
* Medusa’s Sisters van Bear (2023)

* Gender Swapped Greek Myths van Karrie Fransman en Jonathan Plackett
* God of Fire van Helen Steadman
* Argos van Ralph Hardy
* The Just City van Jo Walton

 

Eindelijk weer quiz!

Ik kondigde het eerder al aan: we gaan eindelijk weer quizzen met het SQ!

Gisteren traden we dan voor het eerst weer aan, in het Westveld in Sint-Amandsberg. Een prima geschikte zaal met beamer, alleen werkt de geluidsinstallatie niet helemaal mee, maar bon, daar konden we omheen werken.

De afgelopen dagen hadden we met ons team de quiz in elkaar gestoken: negen gewone rondes, één fotoronde. Veel vragen kreeg ik door van Tom, onze doorgewinterde quizzer, en dat bleek dan eigenlijk ook een beetje te hoog gegrepen. We hadden in totaal maar liefst 13 vragen waar geen enkele ploeg het antwoord op wist. Toegegeven, er zijn momenteel maar 7 ploegen, maar dan nog… Ik heb er wel immens veel tijd in gestoken: alle vragen netjes uitschrijven, elke ronde volgens een thema, en bij vrijwel elke vraag ook een afbeelding voor de powerpoint.

Ik heb me wel prima geamuseerd met de presentatie op de avond zelf: het mocht al eens wat sarcastisch zijn, we spelen dan ook al jaren samen. En ik had het gevoel dat het ook wel door het publiek gesmaakt werd, al was het wat te moeilijk. We zijn in ieder geval vertrokken…

Maar, mochten er nog mensen zijn die graag mee komen quizzen met een eigen team: graag! Elke tweede woensdag van de maand, in totaal tien keer, in Sint-Amandsberg, van half negen tot ergens rond elf uur. Voor meer info stuur je me maar een berichtje!

(Oh, en de rare versiering op de foto? Dat was blijkbaar blijven staan van een Syrisch trouwfeest, en mijn dierbare ploeggenoten konden het niet laten dat achter mij te zetten. Of wat had je gedacht?)

Nog eens in Lochristi en Beervelde om te geocachen

Jawel, vorige week was een zalige zondag om te geocachen, en vandaag was dat ook. Ik wilde wel vrij vroeg weer terug zijn zodat we op tijd konden koffie drinken en avondeten, want om half zeven ten laatste wilde ik in de auto naar Zomergem zitten: we gaan er naar een concert vanavond.

Om half twee zaten we dus al in de auto richting Beervelde voor een plethora aan caches, en ons pa had er deugd van, en ik eigenlijk niet minder. Geocachen alleen is leuk, maar met zijn tweeën is het toch een pak leuker. En ik doe die mens wel wat aan: stappen langs oneffen wegels, half in struiken kruipen om een cache te pakken…

En toen was er dus taart en koffie in de tuin, in het fijne zonnetje…

Geef toe, ons pa ziet er goed uit. Ik ben best wel trots op hem.

International Geocaching Day

Bij het geocachen kan je ook souvenirs verdienen, gewoon kleine beloningen voor speciale taken – zoals een bepaald aantal caches halen in een maand, of eentje wegsteken, of zo veel dagen op rij cachen… – en ook per land of streek waar je geweest bent. Een van die souvenirs is International Geocaching Day op 19 augustus – vandaag dus – en elk jaar houdt VCX1302 daarom een bijeenkomst van cachers in Melle: leuk om elkaar te zien én meteen een cache voor de dag.

Een andere reeks was ‘Wheel of Challenges’ waarbij je, voor de moeilijke souvenir, in de maand augustus acht verschillende cachetypes moest halen, waaronder dus een ‘event’. Ik had die nog nodig, en dus reed ik tegen zes uur naar ons pa voor een lange babbel over de jamboree en Berlijn en nog een hoop andere onderwerpen – ik was nog niet bij hem langsgeweest sinds we terug waren, schande – en reed daarna door richting Melle. Ik dacht: ik laat eventjes mijn gezicht zien, zeg hallo, babbel wat, en rijd tegen half acht naar Gentbrugge voor het laatste nodige type cache, een letterbox hybrid.

Wat graadt ge: het was kwart voor negen tegen dat ik daar weg was, na lange babbels met onder andere organisator VCX1302 en roemruchte cachers Styxcaver en Kejoti. Resultaat: het begon al te schemeren daar in Gentbrugge in het bos waar ik moest zijn. Gelukkig kon ik de majestueuze kastanje vrij snel lokaliseren, vond ik de bewerkte dode boom ernaast, kon ik de uitgesneden kevers en de totemnaam nog net zien, berekende ik de coördinaten en ging in de schemering zo’n 350 meter verder gaan zoeken bij het lichtje van mijn gsm. De stash lag gelukkig op knal het nulpunt op een logische plek, zodat ik hem onmiddellijk had.

Soit, het was tegen tien uur tegen dat ik thuis was, maar wel met een grote grijns op mijn gezicht. En dat souvenir? Dat is binnen, tiens!

Cthulhu in de tuin

Veel hebben we eigenlijk nog niet kunnen genieten van onze tuin: in juni en juli was het veel te heet, daarna heeft het geregend, en toen zaten we in Berlijn.

Maar gisteren was het zalig weer, ging het gelukkig ook nog lang warm blijven, en dus was dat ideaal om eens Call of Cthulhu te spelen in de tuin. De heren zagen dat gelukkig zitten, de DM werd met een hele bak gerief opgepikt en we installeerden ons hier. En zagen dat het goed was. Zeg nu zelf…

Ik vrees dat het niet voor herhaling vatbaar zal zijn deze zomer: de volgende sessie is eind augustus en dan koelt het ’s avonds verdomd snel af…

Mja, we gaan niet klagen: het is toch één keer gelukt.