Categorie: Familieperikelen

De dag begon zalig: lekker uitslapen, en dan “verrast” worden met een heerlijk ontbijt en cadeautjes 🙂

Er was een croissant, een zachtgekookt eitje met dopboterhammetjes, een kommetje verse gesneden aardbeitjes (die Merel eigenlijk vrijwel allemaal opgegeten heeft :-p ) met een yoghurtje erbij, chocomelk, bloemetjes uit de tuin, magazines om te lezen, en drie lachende kinderen. Wat wil een moeder meer?

Knutselwerkjes, zo blijkt. Merel had een kaartje mee uit de crèche, Kobe had een gedichtje en zowaar een echt kunstwerk, op hout en gevernist en al, ik vind het prachtig. En Wolf had een briefje met daarop de zelf opgestelde tekst:

Liefste mama,

Mama jij bent zo zacht om te knuffelen.
Dank je wel dat je zo lief bent.
Ik ben zo gelukkig dat jij bestaat.
Jij bent de liefste mama van de wereld.

Je kapoen Wolf

Ja, dat doet wat met ne mens, zo op zijn nuchtere maag. Ook al viel de handgemaakte ketting van drinkrietjes en rode parels wat tegen (ze heeft niet eens de dag overleefd, helaas, en staat dus ook niet op de foto).

Tegen de middag zijn we dan naar Ronse gereden, voor een zeer gemoedelijke en gezellige middag bij de schoonouders. Nelly had voor een keer geen spel gemaakt van haar eten, maar gewoon zelf een kouwe pla voorzien, en dan zorgde alleen maar voor een relaxtere sfeer dan anders. Barts broer was er niet, dus was het al helemaal rustig en ongedwongen.

Verbazend ook hoe zot Merel is van haar grootvader: ze gaat altijd onmiddellijk naar hem toe als hij dat vraagt, en kruipt meteen op zijn schoot. Zelfs meteen bij het binnenkomen al. Ze had nu het rijk voor zich alleen, en crosste het hele huis rond op haar autootje. Of speelde met broerlief.

(met haar nieuwe rokje aan)

Er werd ijs gegeten als dessert,

ik stelde plots vast dat de plekjes in Merels gezicht windpokken moesten zijn, aangezien ik één enkele echte pok op haar rug ontdekte (ze had nergens last van),

er werd koffie gedronken met koekjes van het koekjespakket van de schoonbroer, er werd geknuffeld en onnozel gedaan,

en we waren zowaar tegen vier uur thuis, zodat ik nog een was kon buitenhangen en er nog verwoed buiten is gespeeld.

Ik prijs mezelf gelukkig met zo drie schatten van kinderen. En met een moeder en twee grootmoeders die eigenlijk feitelijk nog steeds in (relatieve) goede gezondheid zijn.

Gelukkige moederdag, voor al mijn lezeressen!