Acta Diurna de muliere ludenti
Goh, deze keer waren we zelfs op voor negen uur! We ontbeten, ik werkte wat voor school, en een en ander zorgde ervoor dat het alsnog elf uur was voor we richting Monschau reden. Monschau, dat is een heel pittoresk, heel toeristisch stadje net over de Duitse grens. En er valt geen zak te beleven. …
Omdat we totaal niks moesten betalen van Ellen en Jan voor ons verblijf, vond ik het niet meer dan billijk dat we het huisje grondig gepoetst achterlieten. En dus stonden we op rond acht uur, ontbeten, en togen aan het werk. Alles werd met nat afgestoft, gestofzuigd en gedweild, de badkamer, keuken en toiletten werden …
“Waimes dag zes: Monschau, en einde in de regen” verder lezen
We sliepen alweer laat, aten laat, en kwamen dus maar tegen half twaalf aan in Monschau, een twintig minuten rijden van Waimes, maar wel volop Duitsland. We liepen door de hoofdstraat, aten buiten op dat ene terras waar je naast schnitzel ook nog cordon bleu kon krijgen, en zagen dat het goed was. Enfin, charmante-toeristenval-goed …
Nee, sorry 2017, je was het toch niet. Na een slecht 2015 en een rampzalig 2016 had ik gehoopt dat jij je wat ging herpakken, maar helaas. Het werd er eigenlijk allemaal niet beter op. Mijn persoonlijke dieptepunt, met een enorm impact op mijn leven, was uiteraard mijn rug: de diagnose van spondylolisthesis zorgt ervoor …
Ik heb altijd van die woeste plannen in de grote vakantie, en als dan puntje bij paaltje komt, voer ik geen klop uit. Zucht. Al is dat een eerder subjectief gevoel, want als ik zoals vorige jaren oplijst wat we allemaal hebben gedaan, valt het al bij al wel mee. Zeker als je er rekening …
We sliepen heerlijk, ontbeten laat, en daarna stuurde ik Bart met Merel om boodschappen, terwijl ik met de jongens een fijne wandeling maakte. Ellen had me die nog doorgestuurd via Facebook, en ik moest soms echt lachen om haar omschrijvingen. Maar ze was wel zeer fijn! De Warche loopt doorheen het dorpje Champagne, vorig jaar …