Ik mocht van mezelf vandaag gaan spelen bij een vriendinnetje als mijn vijfdes verbeterd waren. Keigoeie motivatie, geloof me!
Want tegen een uur of drie stond ik in Aaigem bij Sophie, mijn vriendin van in het lager middelbaar, die vorige week geopereerd werd aan haar galblaas. Ik had een taartje mee, en we dronken goeie koffie en hadden nog veel betere babbels.
Blijkbaar ligt haar huis te midden van een ganse cacheroute, en dus duffelden we ons stevig in en gingen een cache een tiental meter verder oppikken. Dat vond ze zo amusant dat we nog eentje verder gingen zoeken. En daarna nog eentje, en dan nog eentje een pad in aan een bosrand. Ze was daar zelfs nog nooit geweest, en dat amper op een paar minuten van haar deur. Cachen, een topbezigheid!
Toen was het intussen zo donker geworden dat het gewoon niet meer lukte om verder te doen, en daarbij, het was ook welletjes voor Sophie, die eigenlijk ook een bronchitis heeft. Maar ik had een ongelofelijk ontspannende, aangename namiddag met mijn vroegere bestie, en ik zie het helemaal zitten om morgen weer lekker verder te verbeteren.