Wat ik soms wel een beetje mis, nu ik zo lang thuis ben, is af en toe een deftig gesprek met een volwassene. Uiteraard zijn de kinderen thuis, en is Bart er ook, maar wat sociaal contact is ook wel aangenaam. Gelukkig ben ik van nature niet zo’n sociale, en heb ik dus niet zo veel behoefte om alle dagen mensen te zien, zoals sommige andere mensen. Ik ben graag alleen thuis, in stilte, met mijn boeken en mijn computer, maar toch…
Vanmiddag kwam mijn maatje Veronique langs, en hebben we al kletsend in de zetel gehangen. Awel, dat was inderdaad zeer fijn.
Tegen vier uur vertrok ik dan naar school, voor de leesclub: ook dat deed echt deugd, iets te kunnen doen uit mijn “normale” leven. Mijn rug deed voor een keer zelfs niet lastig, stel je voor.
Het besproken boek was overigens “The Perks of being a Wallflower” van Stephen Chbosky, en de bespreking vindt u hier op de schoolwebsite, as per usual.
Zo af en toe eens sociaal zijn, het doet deugd, ja.