Compliment, of toch niet?

Merel kwam daarstraks tegen mij aangekropen.

– ‘Mmm, mama, jij bent zo lekker zacht!’

– ‘Ja hé. Ik vind dat alle mama’s zo lekker zacht zouden moeten zijn. Dan ligt dat zo lekker voor alle kindjes!’

– ‘Dat niet alleen, he mama, ze moeten ook dik zijn, zoals jij!’

– ‘Euh?’

– ‘Ja, want jij bent ook zo’n leuke trampoline! Daar kunnen mijn popjes dan zo lekker op springen!’

Wolf rolde uit de zetel van het lachen, die kwam niet meer bij.

Zucht…

2 Antwoorden op “Compliment, of toch niet?”

  1. Auwch…ook al is haar bedoeling heel lief, toch raakt zoiets je, niet?
    Ik maakte net hetzelfde mee met één van de bewoners waar ik werk. Die zei: jij bent mijn vriend, de dikste. Ik dacht nog dat het figuurlijk was, naïef schaap dak ben…
    En toen kwam dit: ahja, want al de rest van mijn vrienden zijn mager! Slik 😉

Een reactie achterlaten op Nathalie Deleu Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *