Het was blijkbaar van 13 november geleden dat we elkaar nog gezien hadden. Schande! Maar er is zoveel tussen gekomen langs alle kanten, en we hadden concreet afgesproken op een vrijdagmiddag in maart, toen ik me de dag ervoor herinnerde dat ik een toch wel cruciale afspraak had, eentje van de soort die je niet in je agenda hoeft te zetten. Wel dus.
Enfin, na een dik jaar heb ik dus vandaag weer eens afgesproken met mijn vriendinnen uit het middelbaar. Besties, als het ware.
Het rare is, dat we elkaar niks uit te leggen hebben, dat het lijkt alsof we elkaar vorige week nog gesproken hebben. Ja, natuurlijk gaat het over de kinderen, of over de familie – want daar zijn we mee opgegroeid, met elkaars familie – maar heel veel dingen kunnen ook gewoon onuitgesproken blijven.
En intussen zaten we heerlijk bij de Italiaan, had ik veel te veel gegeten, en had ik eigenlijk een zeer fijne middag.
