Wijvenavond

Bart was niet thuis, en ik hield dan maar voor mezelf een wijvenavond. Meestal is het tien uur voor ik weg ben van mijn computerscherm, en in de zetel plof. Maar vanavond was ik echt gewoon te moe, en dus dempte ik de verlichting, stak een paar kaarsjes aan, startte een nieuw breiwerk met een fantastische paarse bol mohair, en zette nota bene Far from the Madding Crowd op, een kostuumdrama met happy end, dat je al van mijlen ver ziet aankomen. Maar mijn hoofd wilde niks ingewikkelders, en Matthias Schoenaerts doet geen pijn aan de ogen, en dus keek ik naar een wijvenfilm. En dronk ik er een glaasje of twee mangosap bij, knabbelde wat chocolade, en pinkte af en toe een traan weg. Jawel.