Zoals gezegd, was ik vroeg in mijn bed gekropen omdat ik me niet optimaal voelde. Dat werd bevestigd deze morgen: mottig en een serieus zere keel. Omdat ik niet moet werken op woensdag – enfin, correctie, niet op school moet werken – vroeg ik Bart om me te laten slapen, wat hij dan ook deed. Ik sliep nota bene tot tien uur, zodat ik maar liefst elf uur geslapen heb. ’t Was nodig!
Maar toen zag ik dat Barts toiletgerief weg was uit de badkamer. Huh? Ik had de agenda niet in de gaten gehouden, en dus niet gezien dat hij Vlerick had de volgende twee dagen, en dus in Brussel bleef slapen. Ik heb hem al sinds gisterenochtend niet gezien, en zal hem dan ook niet zien voor morgenavond laat, en dat compleet onverwacht… Zucht. Had ik het geweten, ik was wel degelijk opgestaan vanmorgen…
Maar bon, ik slaagde er nog in een bloempot kapot te gooien, een champignongerecht klaar te willen maken zonder champignons in huis te hebben, en wel meer van dat soort onzin. Blah.
In de namiddag heb ik me dan ook gewoon even in de zetel gelegd voor een tukje, en de kinderen kwamen me hete kersenpitkussentjes brengen, en Maltesers en koffie, en ik voelde me op slag een stuk beter. Kan ook aan het tukje gelegen hebben, natuurlijk.
Bon, er was dus nog rugby, en Merel en ik gingen intussen naar de Ikea, om daar te eten en vooral een boekenplank voor Wolf mee te brengen. En een stapel hot dogs. Tsja, als ik ze zelf maak, zijn ze blijkbaar nooit zo lekker. ’t Zal wel, zeker?
En daarna was er nog quiz. Gelukkig maar, want ik had een beetje van een opkikker van doen, en we deden het niet slecht.