Vandaag had ik eigenlijk vooral medelijden met mijn buren, en heb ik me dan ook uitvoerig verontschuldigd bij elke buur die passeerde. Zalig weer, en dus ideaal om verder te werken aan de speeltuin. Helaas betekent dat wel dat Wolf en ik de hele dag zitten boren, kloppen en zagen hebben. Alle balken en balkjes zijn op maat gezaagd, alleen de planken moeten nog gezaagd worden. Het volledige basisframe staat er intussen, compleet met alle bouten en uitgefreesde gaten, en tegen de avond heeft Wolf zelfs al de plankjes van het ene niveau vastgezet. Het ding staat intussen ook waar het definitief moet staan.
En ik ben er eigenlijk wel trots op, ja. Alleen verschiet ik ervan hoe traag het eigenlijk gaat. We zijn daar dus de hele dag mee bezig geweest, gestart om half elf, gestopt – met een paar pauzes, zoals de laatste 20 km van de Ronde – om zeven uur. Maar ik ben er wel zeker van dat het 100% solide is, dat alles vastzit zoals het hoort, en dat alles ook klopt.
Alleen is het jammer dat we nu niet verder kunnen doen. Wolf vertrekt morgen namelijk voor een midweekje Center Parcs. De mama van zijn beste maat stuurde me zaterdag een berichtje: dat ze een huisje van vier hadden, en dat ze toch maar met drie waren. Of Wolf zin had om mee te gaan.
Zijn ogen blonken ^^
Aan de andere kant: het is toch aan het regenen, en dan zie ik het ook niet zitten om met elektrisch materiaal aan de slag te gaan. Het zal wel niet weglopen, zeker? Enfin, het gaat in elk geval een wijs ding worden, als het af is. Ze kijken er nu al naar uit.