Trouvaille

Ik kon – gelukkig – compleet op den bots naar de kapper deze voormiddag. Ze hoeft het enkel maar te knippen, zelfs niet te wassen – ik heb dat echt niet graag – en dus kan ze het er vaak snel tussendoor nemen.

Met een fris geknipt kopje reed ik terug naar huis, en passeerde ik langs de grote kringwinkel aan de Dampoort. Aangezien ze daar ook een parking hebben, stopte ik even, om te kijken of ze niet toevallig een wintervest voor Wolf hadden. Hij heeft uiteraard zijn mooie jas om naar school te gaan, maar ik had hem een tusseninjas gekocht in de Decathlon voor de scouts en de rugby. Hij heeft die één keer aangedaan, en toen was ze verdwenen. Yippie. Hij had dan nog een andere die ik ook eens tweedehands had gekocht, een dikke in namaakleer maar met een stevige voering, en ook die is verdwenen. Ik blijf geen geld uitgeven aan dikke vesten die toch maar verdwijnen, maar aan de andere kant: in de winter heeft hij die extra jas wel nodig.

Een vest voor Wolf heb ik er niet gevonden, wel een hele leuke handtas voor vijf euro, en vooral… een perfecte motorvest, weliswaar zonder de binnenvoering, maar verder effectief in excellente staat, voor de volle zeveneneenhalve euro. € 7.50, juist. Compleet met leren tussenstukken, verharde rug, schouders en ellebogen, reflecterende stukken, enfin, een duur geval. Ideaal voor een tweede rijder op mijn moto, als ik er weer eentje heb.

Awel, van dat soort dingen kan ik dus echt goed gezind worden. Serendipiteit, zeker?

Schot in de zaak

Vandaag zijn de tuinmannen hier geweest om een extra strook beton aan te leggen voor het tuinhuis: het originele was niet in orde, wegens te smal, en blijkbaar dus niet voldoende afgesproken met de tuinhuisbouwers. Bon.

Maar ze zijn ook de brievenbus komen plaatsen, jawel! Het ding is iets lomper dan gedacht, maar ik zal er wel aan wennen. Enfin, eindelijk ook de oude brievenbus dus weggehaald aan de Waterhoenlaan, alles is nu echt officieel Kineastlaan. De postbode weet dat de post voor het vroegere adres bij ons om de hoek mag, maar een interimpostbode natuurlijk niet. Ik ben benieuwd.

CRPS

Vandaag eindelijk met Wolf naar de orthopedist, nogmaals, na de MRscan van vorige week. Bij een vorig bezoek had hij een vermoeden, maar dat wilde hij bevestigd zien door medische beelden.

En jawel, er is eindelijk een diagnose, maar of ik daar nu zo gelukkig mee ben?

Wolf heeft namelijk een Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS), beter gekend als een Sudeck. Met andere woorden, zoals ik het aan hem heb uitgelegd: toen hij zijn voet omsloeg, is een van zijn pijnsensoren geactiveerd. Normaal gezien moet die, bij het genezen, langzaam uitgeschakeld worden, maar dat is dus niet gebeurd. Het letsel is intussen volledig weg, maar zijn hersenen willen dat blijkbaar niet geloven, en blijven pijnsignalen doorgeven. Mechanisch kan hij dus perfect sporten, maar die pijnsensor merkt belasting, en gaat dus nog meer pijn beginnen doen als tegenreactie.

Wat is daar de behandeling van? Wel… geen. We gaan proberen met gerichte kinesie, en ook eens langsgaan bij een fysisch geneesheer, maar verder moet dat er gewoon langzaam uitgaan. Blijkbaar is het zeldzaam bij kinderen, zo’n CRPS.

Zucht.

Wellicht geen rugby meer dit jaar, en een zwaar gefrustreerd kind. En ik snap hem.

 

Odi et amo

Elk jaar doe ik mijn leerlingen van het vijfde jaar een eigen vertaling/bewerking maken van mijn favoriete gedicht. Elk jaar zitten er een paar pareltjes tussen.

Ik geef er u hier een paar mee, gewoon omdat het kan. Maar met eerst de originele tekst, en dan mijn vertaling.

Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.
    Nescio, sed fieri sentio, et excrucior.

    Catullus carmen 85

Ik haat en ik heb lief. Waarom ik dat doe, vraag je misschien.
Ik weet het niet, maar ik voel dat het zo is, en ik ga eraan kapot.

 

Haat en liefde. Waarom doe ik dit ? Ik weet het niet , maar ik voel het en ik kan het niet meer aan.

(Kaoutar Laytouss)

 ♥

Ik haat je en ik hou van je – nee, ik weet niet wat ik voel
O Venus en Mars, kunnen jullie mij het antwoord geven?
Want ik ga hier aan ten onder

(Yashin Meiresonne)

Ik heb haat en vlinders.
Waarom? Geen idee.
Maar het vloekt.

(Tibor Reynebeau)

Ik hou van jou,
ik hou niet van jou,
ik hou van jou,
ik hou niet van jou.
Waarom ik de blaadjes van
dit onschuldig madeliefje verscheur?
Ik weet het niet, maar verscheurd
is exact hoe ik me voel.

(Shania Boudrez)

Een levend fotoboek. Herinneringen van pijn en verdriet, maar ook van vreugde en liefde. Dat is wat ik zie als je voorbij loopt. Het doet pijn, elke keer weer opnieuw. Hoe hou ik dit vol?

(Bodine Colpaert)

Haten en liefhebben, ik doe ze alle twee.
Jij vraagt waarom? Ik heb geen flauw idee.
Toch voel ik dat het gebeurt
En hoe de pijn me langzaamaan meesleurt.

(Aurora Martens)

In een donker bos maar tegelijkertijd op een regenboog.
Niemand zal ooit weten hoe ik er geraak,
behalve dat het niet zonder pijn was.

(Cathérine Steyaert)

WrOk
& toewijDing
de motIvering
voor dit fEit
dat is de kwesTie…
VerstAndeloos ben ik
M
aar de kwelling is
nOg zo groot.

(Emma Teetaert)

De liefde en de verachting
Oh, voor deze twee bestaat er geen verzachting,
en beiden blijven ze me kwellen, desalniettemin,
want ik haat, en ik bemin.

(Tijl Vander Beken)

Ik wil maar veracht
Weet niet waarom ik smacht
Voel en wacht
Zonder dat de pijn verzacht

(Sam Semey)

Dear me, dear me
Have I not suffered enough?
Can you not see
How much it kills me, my love?
For each day I’m drained
And can’t fathom why.
Is it worse being pained
Than it is to die?

(Elaine Van Sprang)