Conclaaf van de Nachtkronieken

Ik speel al blijkbaar iets meer dan twee jaar af en toe eens Nachtkronieken, ofte de Antwerpse versie van de vampire-larp Camarilla. In het begin was het gewoon om ne maat een plezier te doen, maar intussen amuseer ik me zelf serieus met het rolletje dat ik destijds heb gekregen. Ik ben wel degelijk figurant, maar tegelijk weet ik zó weinig van de plot af, dat ik eigenlijk meer een speler ben.

Enfin, kloosterzuster Hermien was vandaag de ganse dag present in Antwerpen, waar we in een prachtig herenhuis twee “nachten” hebben gespeeld van een bijzonder belangrijk conclaaf, waar een aantal beslissingen moesten genomen worden inzake de ganse Kindredgemeenschap. Nachtkronieken is geen typische larp: er wordt niet echt gevochten, en er wordt vooral gigantisch veel gepraat, gekletst, geroddeld, gemanipuleerd, geïnsinueerd, en aan politiek gedaan. Wat het voorgaande een beetje redundant maakt, natuurlijk.

De hele dag een inbrave non spelen, het was eens wat anders. Maar ik heb me echt wel prima geamuseerd, en dat telt. Merci, organisatie!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *