Nog maar eens geocachen

Eigenlijk is dat echt wel een fijne hobby, dat geocachen. Kinderen wandelen niet graag doelloos rond, maar als je een doel hebt, vinden ze het fantastisch!

Wolf en ik waren gisteren na de middag nog op zoek gegaan naar een cache, omdat we zo de ‘souvenir nieuwjaar’ konden halen. Jawel, er zit wel degelijk een spelelement in! Ver hoefden we niet te gaan: er ligt een cache in de buurt van de Meulesteebrug, die we vroeger al eens hadden gedaan, maar die nu van eigenaar veranderd was, een nieuwe locatie had gekregen, en die we dus opnieuw konden doen. Toen waren we nog eventjes verdergereden, tot aan de spoorwegbrug wat verderop. Daar staat een oud brugdeel als een soortement monument, en dat is echt ideaal om een cache te verstoppen. Wolf en ik hebben er samen een half uur gezocht, en hebben het toen maar opgegeven. We waren eigenlijk zelfs nog te laat om te nieuwjaren bij oma, maar hadden dus nooit gedacht dat we zo lang gingen moeten zoeken.

Bon, dat groene ijzeren monster werkte op ons zenuwen, en dus stapten de kinderen en ik vandaag opnieuw in de auto om nog eens te gaan zoeken. Na een dik kwartier hadden we de cache uiteindelijk tóch gevonden, oef!

We reden dan maar door naar Oostakker, wat verderop, om er een cache te zoeken aan het oude station, en dan nog eentje wat verder aan een soortement wandelpad langs het water. Er was meteen ook tijd voor gesneden meloen en een koekje.

Daarna reden we een klein eindje terug, meer naar Sint-Amandsberg op. We zochten er lang in een klein bosje naast een toch wel verloederd parkje, maar vonden helaas niks, behalve dan een speeltuin en wat paddenstoelen :-p

Wat teleurgesteld stopten we alsnog aan een echt park, waar ze achter een gebouw aan het schieten waren naar een staande wip, in het halfdonker. De cache vonden we snel, en toen was het gelukkig nog niet te donker om nog op de speeltuin te klimmen. De foto’s zijn een heel pak lichter, dankzij mijn uitstekende camera, maar toch nog wat bewogen.

En thuis, thuis was het lekker warm, was er een papa, was er warme melk en een zachte zetel.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *