Mamatijd

En voor een keertje bedoelde ik dat niet van de kinderen tegenover mij, maar ik met mijn mama.

Ons ma moest namelijk tegen half vier bij de dokter hier in Gent zijn, en dus spraken we af – ha ja, het is anders toch ook altijd 15 km rijden voor haar – om gezellig samen iets te eten, dan eens te kijken bij M.A.R.T.H.A. of ze iets vond om haar cadeaubon van kerstmis op te gebruiken, en gewoon op ’t gemakske bij te kletsen. Want kletsen, dan doen wij dus nooit he <insert sarcasm>

We spraken om half een af aan Café Rene, maar liepen elkaar al in de parkeergarage tegen ’t lijf, waar we praktisch naast elkaar stonden. Ook handig om al gerief door te geven. En dus liepen we vrolijk al kletsend richting restaurant, waar ons ma een ovenschotel met spek en kool naar binnen speelde, en ik me ontfermde over een pasta met scampi. Grote porties, man! We kregen het geen van beiden op, en een dessert hoefde al zeker niet meer dus.

Enfin, we waaiden nog even binnen bij Think Twice, en bleven daarna vrij lang hangen bij M.A.R.T.H.A., waar ons ma een hele mooie diepgroene ketting kocht, en ik bleef hangen bij een appelblauwzeegroene ring, een felrode ring en een paar felrode oorbellen, tien euro elk. Da’s dus het leuke aan dat winkeltje: je vindt er hele mooie dingen voor weinig geld.

Enfin, we hadden nog net tijd voor een koffie, en togen daarna respectievelijk naar de dokter/huis.

Fijne namiddag gehad, voor herhaling vatbaar.

En dan ga ik nu nog wat verbeteren, want die stapel met toetsen wordt almaar hoger…

English Day

Het is intussen een zodanige traditie op school, die English Day, dat hij ook ongemeen goed wordt opgevolgd. Ik denk niet dat ik lieg als ik zeg dat 90% van de leerlingen zich speciaal heeft opgekleed. Echt, echt leuk om zien.

’s Middags is er fish and chips en een ijsje, en doorheen de dag komt er een speciale Engelstalige theatergroep optreden, die enkel Engels kan, en aangepaste stukken speelt. Fijn, ook al is het soms chaotisch omdat een groot deel improvisatie is. Maar wel heel amusant om naar te kijken, dat wel.

Enfin, bij deze een paar fotootjes van de dag, gewoon omdat het zo leuk is de leerlingen zo te zien. Altijd ambiance, bij ons op school!

IMG_3367 IMG_3371 IMG_3378

Het einde van een tijdperk

Zo voelt het echt, ja: Poort was een tijdperk op zich.

Vandaag werd er helaas niet meer gespeeld, enkel nog opgeruimd, herinneringen opgehaald, en foto’s getrokken met de vogels. Heel leuk was ook dat wij volgens sommige figuranten blijkbaar wel voor hét rollenspelmoment van het weekend hebben gezorgd. De tranen liepen op dat moment uit mijn ogen, en blijkbaar waren ook de figuranten op dat moment emotioneel. Altijd leuk als dat lukt, natuurlijk, dat betekent dat je goed bezig bent.

Man, ik ga het missen… Ik mis het eigenlijk nu al. Maar we hebben met de groep Vossen afgesproken dat we allemaal samen een nieuw evenement gaan zoeken, waar we als deze groep kunnen blijven spelen. We beginnen dan wel allemaal van level 1, maar we gaan elkaar wel kennen, op elkaar ingespeeld zijn, en dat soort dingen. Is ook fijn, natuurlijk. En vooral: ik zal ook de anderen nog wel eens tegen het lijf lopen, hoop ik.

Ach ja… We zien nog wel. Dit is in elk geval niet het einde van het larpen, daarvoor doe ik het veel te graag.

10818379_316979235179453_1692645884579937896_o 10603974_316979135179463_720027057843438609_o 10931725_316979195179457_2644391839029570450_o 10960294_316979215179455_4339490390511939282_o