Banket, en nog een paar andere dingen

Heel, heel erg fijne dag gehad, en zowel gisteren als vandaag veel te weinig geslapen.

Gisteren heb ik doorgespeeld tot half vijf, en ik heb me eigenlijk niet verveeld, ook al was er niet bijster veel plot. Ik zit namelijk voor de eerste keer tussen de adel, en ik heb daar dan ook voluit op gespeeld. Het feit dat er een aantal oude vertrouwde personages van vroeger waren – eigenlijk kent mijn huidig personage die niet, maar het was fijn om terug met die mensen te spelen – deed daar ook veel aan.

Enfin, vandaag hebben we dan ook en passant de plot opgelost, mijn dames en ik. En dan moest het feest nog komen. We waren allemaal piekfijn uitgedost, de koning was er, er waren massa’s fijne hapjes op het bordes, er was vuuranimatie, en dan was er het banket zelf, met vaste plaatsen, en vooral ook gebakken kwarteltjes, hammetjes, ribbetjes, gelakte eendenborst, en ik vergeet nog wel wat.

Er was ons gevraagd voor animatie te zorgen, maar blijkbaar waren wij zowat de enige die dat ook voorzien hadden. Hanneke en ik hebben dus gezongen: een middeleeuws Frans liedje in twee stemmen, een vrolijk Nederlandstalig liedje, en dan heb ik op mijn eentje nog het dwergenlied van Thorin Oakenshield gezongen: “Far over the Misty Mountains”. Je kon een speld horen vallen, en blijkbaar viel het in de smaak, te horen aan het applaus. Maar het meest verguld was ik, toen een maat me kwam zeggen: “Kijk, elk jaar spreek ik rond nieuwjaar af met een maat van vroeger, en dan overlopen we samen ons jaar, en bespreken we de highlights. Daarmee bedoel ik niet de grote zaken, maar gewoon, kleine dingen die onverwacht gebeuren en die je bij blijven, die een bijzonder moment vormen. Awel, dit was zo’n highlight. Merci daarvoor.” Ik denk dat ik zat te blinken, hell, ik blink nu nog als ik eraan denk ^^

Uiteindelijk heb ik doorgespeeld tot half zes, tot mijn eigen grote verbazing. Hele fijne avond gehad, mijn personage nog wat uitgediept, en dan stopt het natuurlijk. Jammer, doodjammer, mijn hart en ziel ligt bij de Poort.

Enfin, bij deze nog wat foto’s van Paul Sluyts, de fotograaf die mee was.

10403904_317103225167054_5056742533139436330_o 1507414_316965131847530_2163604592119590234_o 1957937_317103495167027_1798926372233317264_o 1966135_317107628499947_2662464805235436843_o 1973359_317103315167045_1610031115106921689_o 10013416_317105505166826_5149256993916977814_o 10925492_317107701833273_8046526166188888255_o 10974212_317103458500364_2917083779299247903_o 10900118_317103345167042_958052462846762408_o

Anticip… pation!

De laatste Poort.

Ik kan niet zeggen hoe ik ernaar uit kijk. Absoluut niet naar het feit dat het de laatste is, helaas. Het is wel de eerste  keer in serieus lang dat ik nog zo naar een larpevenement heb uitgekeken, moet ik toegeven.

Het zal ook een ‘specialleke’ worden, met een staatsiebanket in een heus kasteel. Harnas is niet toegelaten binnen de muren, en voor het feest moeten we een speciale outfit voorzien. Ik ben in de tweedehandswinkel een lang zwartfluwelen kleed tegengekomen, en dat heb ik nu gisteren zitten pimpen met lange voile mouwen en een paarse vilten vos op mijn boezem. Reken daar nog wat paarse parafernalia bij, en het zal wel in orde zijn, denk ik.

IMG_3335 IMG_3336

Man, ik kijk ernaar uit. Ik sta nu al te popelen. En tegelijkertijd wil ik niet dat het gedaan is. Poort is de enige live waar ik eigenlijk ooit op gespeeld heb. 24 weekends met Gork, vijf of zes met Eleonora. Ik ga iedereen zo hard missen, denk ik.

Soit, we zien wel.

 

 

Gedichtendag 2015

gedichtendag2015

Omdat Duits zo’n schromelijk onderschatte taal is, krijgt u dit jaar iets van Rainer Maria Rilke. Lees het voor uzelf voor, en geniet van de klanken. Serieus, Duits is niet altijd blaffend. En het doet me ook sterk denken aan wat ik een aantal jaar geleden postte van Horatius.

 

Herbsttag

Herr, es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren laß die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

(1902, uit: Das Buch der Bilder)

Gekke foto’s

Af en toe nemen de kinderen zelf het fototoestel ter hand, en dan ontdekt ik plots, bij het overzetten naar mijn computer, een aantal foto’s die ik niet herken. Bij deze een selectie…

IMG_3303 IMG_3283 IMG_3297 IMG_3296 IMG_3292 IMG_3300 IMG_3282 IMG_3281 IMG_3277 IMG_3276 IMG_3241

Socialer.

Eén van mijn goede voornemens voor dit jaar, is een pak socialer zijn. Er zijn een hoop mensen die ik toch wel als vrienden/betere kennissen beschouw, maar die ik veel te weinig zie naar mijn goesting. Daarom probeer ik om elke week met minstens één iemand af te spreken. Op dinsdag geef ik les tot 12.05u, op donderdag ben ik vrij, en dus kan ik gaan lunchen of koffie drinken, en aan mijn sociaal leven werken. Want als het aan mij ligt, sluit ik me op in mijn kot.

Tot hiertoe lukt dat sociaal zijn vrij aardig.

De eerste week van januari moest ik eigenlijk nog bekomen van de hectische vakantie, en had ik – mede door het rotweer – geen zin om uit mijn kot te komen. Tsja. Maar er was op zaterdag wel de driekoningenstoet, waar ik met Merel naartoe ben geweest, en waar ik wel met wat mensen heb staan praten. En op zondag kwamen Dirk en Ilse nieuwjaren.

De tweede week heb ik Max opgevrolijkt op maandag, want die zat nog steeds thuis met zijn omvergereden knie. Enfin, hij is helemaal omvergereden natuurlijk, maar vooral die knie was daar het slachtoffer van. En op donderdag ben ik na de kapper blijven hangen bij Vallery, in zoverre zelfs dat ik er gegeten heb en boodschappen heb gedaan voor haar. En op zaterdag was er schooltoneel, wat per definitie ook praten inhoudt na afloop. Lekker sociale week dus ^^

Week drie werd gevuld door opnieuw een maandag bij Max, en een donderdaglunch met Melanie, met wie het altijd goed toeven is. Op zondag werd het zelfs zeer sociaal op een brunch met zakenrelaties van Bart.

En deze week mocht er ook al zijn: lunch vandaag met Kim en Nathalie in De Moraal aan ’t station, iets wat ook alweer veel te lang geleden was, en eigenlijk bijzonder gezellig. Donderdag heb ik een date met Bart, en dit weekend zit ik op Poort onder de mensen.

Eigenlijk valt dat best nog wel mee, met mijn sociaal leven, heb ik zo de indruk.