De vorige was in mei, maar het lijkt eigenlijk veel korter: de “vikingen”larp Omen. Toen was het killig, nu was het ronduit koud. Al hadden we eigenlijk niet te klagen, gezien het weer donderdag en vrijdag overdag: alles lag zeiknat, maar het regende niet meer, en deze morgen kwam zowaar de zon ook boven.
Ik heb me uit kunnen leven: eerst als vrouw van de overleden schout van het dorp, en de rest van het weekend als Karia, huurlingengeneraal van de zwaarste groep elitekrijgers die er rondloopt in het land. Héérlijk om spelen: mijn verschijning op zich alleen al boezemde overal ontzag in. Alleen wou ik dat ik zo goed kon vechten als mijn personage…
Maar je kan niet alles willen, natuurlijk ^^