De Koningin van de Nacht

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Waar anders?

Ik geef het toe: niet elke opera kan me bekoren, en soms vind ik het ronduit gekweel. Maar De Toverfluit van Mozart, daar gaat toch iets magisch van uit: pa pa pa pa papapapapa! En dan de fameuze aria van de Koningin van de Nacht: veel frusterender oorwurmen zijn er niet, want het zit dan oeverloos in mijn hoofd, en ik kan het nog niet eens zingen wegens veel te hoog!

Toen we vrijkaarten aangeboden kregen voor de kindervoorstelling (7+) van de Koningin van de Nacht afgelopen vrijdag, hier in de Vlaamse Opera, in samenwerking met theater Transparant, maakte mijn hart dan ook een sprongetje: opera voor de kinderen! En wat een kennismaking! Vol enthousiasme liet ik hen al op voorhand de Koninginaria horen, en we keken er reikhalzend naar uit. Persoonlijk keek ik ook uit naar Greetje Bijma, een dame die fantastische dingen kan doen met haar stem, en de vreemdste geluiden kan oproepen. En aangezien zij de Koningin zou spelen, verwachtte ik ook behoorlijk wat van die aria.

toverfluit

Helaas.

Van het originele verhaal blijft niet veel over, en het niveau is jammer genoeg bijzonder wisselvallig. De Koningin is blind, en laat zich begeleiden door haar dochter Famina. Die is dat op een bepaald moment beu, en loopt weg met de vogelvanger Papageno. De koningin vindt daarop de jonge Tamino bereid haar te zoeken, en wanneer hij haar vindt, zingen ze samen de aria van Papageno en Papagena. Wanneer Papageno haar confronteert, zingt Famina op haar beurt de aria van de Koningin van de Nacht, weliswaar iets lager, maar toch nog uitmuntend. En de Koningin? Die loopt er af en toe tussen, maakt wat vogelgeluiden, produceert rare stemmetjes, en moet op het einde plaats ruimen voor de komst van de zon. Zelf zingt ze niet, en dat is bijzonder jammer.

Alles wordt begeleid door dwarsfluit en accordeon, en de beroemde aria’s zelfs door draaiorgel, jawel. Op het podium staat de hele tijd het weliswaar uitstekend zingende kinderkoor van de opera, maar helaas lopen ze nogal verloren op scène. Ze zijn een groep raven (of kraaien?) die de hele tijd lopen te klapwieken en te krassen, maar na een tijdje wordt dat in plaats van charmant eerder storend en chaotisch.

En mijn jongste keek me verbaasd aan, toen Papageno plots ‘Marina’ begon te zingen: “Dat hoort daar toch niet thuis, mama?” Tsja.

Een half geslaagde bewerking dus, wat mij betreft: het verhaal is wel zeer gekortwiekt en gesimplifieerd, de stemmen zijn zeer wisselvallig, en de experimentele vertolking van Greetje Bijma past eigenlijk niet bij de rest van het verhaal.

Maar de jongens vonden het leuk, waren onder de indruk van de zaal en van de aria’s, en hadden al bij al wel een fijne kennismaking met het fenomeen opera.

De Koningin van de Nacht (7+)
Vlaamse Opera ism. theater Transparant
Gezien op vrijdag 31 januari 2014

Gedichtendag 2014

Poezieweek_poster_HR

Al voor de negende keer wil ik hier een gedicht posten. Het is niet voor niets gedichtendag. En ik ben ook niet voor niets een leerkracht Latijn, en dus dacht ik: laat ik mijn publiek maar even iets bijleren :-p Want iedereen kent wel de uitdrukking carpe diem, maar in welk gedicht stond die pluk de dag ook alweer? Een speekmedaalde voor wie nog wist dat dat bij Horatius was, en een kus van de juf en een bank vooruit als je zelfs wist dat het in carmen I 11, het gedichtje van Leuconoë was.

Tu ne quaesieris – scire nefas – quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros. Ut melius quidquid erit pati,
seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi
spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.

Voor de meesten is er niet veel aan zonder vertaling, en dus vertaal ik het even voor u.

Leuconoë, probeer niet uit te vissen – de goden staan toch niet toe dat je het te weten komt –
welk einde zij voor mij, of welk einde zij voor jou in petto hebben,
en waag je kans niet bij de Babylonische numerologen.
Hoeveel beter is het niet gewoon te aanvaarden wat er nog zal komen?Of Jupiter je nu nog meerdere winters verleent, of dat dit de laatste is,
die nu de kracht van de golven laat botsen op de puimsteenrotsen in de Tyrrheense zee:
gebruik je verstand, filter de wijn, en stel je hoop niet op een lang leven, want de tijd is kort.
Terwijl we spreken, is de jaloerse tijd ons al ontvlucht.
Pluk de dag, en vertrouw zo min mogelijk op wat de toekomst brengen zal.

Wraps

Nog eens een recept. Enfin ja, eigenlijk meer een ideetje, want je kan er alle kanten mee uit.

Op Facebook was een aantal dames namelijk nogal enthousiast over wraps. Toen ik ze vorige week zag liggen in de Lidl, griste ik dan ook een pakje mee, om eens uit te proberen.

Woensdagmiddag heb ik ze gemaakt, en de kinderen waren eigenlijk echt wel geestdriftig: ze hebben alledrie bijzonder goed gegeten, en ik ook trouwens.

Veel is er niet aan: je bakt een hoop groenten aan in de pan, doet er eventueel wat vlees bij, kruidt stevig af, laat even uitlekken, en je vult er de wraps mee op, nadat je die even hebt opgewarmd in de microgolf. Et voilà: lekker, snel, en gezond.

Vorige week zaten er champignons in, paprika, courgette, en in vier gesneden kötbullar ofte Zweedse balletjes uit de Ikea.

Vandaag was er een variatie op: kip, broccoli, ajuin, wortel, paprika, kerstomaatjes en courgette. De kippenblokjes had ik eerst wel flink aangebakken in de pan, opzij gehouden, de groenten gestoofd, en dan de kip er weer bij, met een scheut sojasaus. Volgende week ga ik het eens proberen met echte wokgroenten en varkensreepjes, kwestie van af te wisselen.

IMG_7829

Sinding-Larsen-Johansson

U kent bovenstaande personen niet? Prijs u gelukkig, ik tot vandaag ook niet.

Maar zij blijken de naamgevers te zijn van een bepaald syndroom waaraan Wolf lijdt, en waardoor zijn knie pijn doet. Een groeiprobleem, iets met groeischijven. Concreet is dat dat het kraakbeen van de knieschijf nog te zwak is en bij (over)belasting de boel scheeftrekt. Op zich niks gevaarlijks, zei de dokter, op voorwaarde dat hij er voorzichtig mee is.

Hij heeft een brace gekregen om te sporten, en moet stoppen zodra het pijn begint te doen. Het zou uiteindelijk vanzelf moeten verdwijnen door te groeien en dus door de verharding van het kraakbeen in de knie.

Een redelijk deftige uitleg vind je hier.

Ontbijt

Een paar weken geleden hadden we een uitgebreide ontbijtmand hier ten huize. Cadeautje van de KBC, die ons een Vivabox had opgestuurd: een grote doos met een klein flesje champagne, twee glazen, en een bon. We konden kiezen tussen een ontbijtmand, een fruitmand, iets met wijnproeven, en nog een paar dingen. Het werd dus het ontbijt, geleverd op zondag. Wolf heeft ze in ontvangst genomen, en meteen ook als verrassing voor ons de tafel gezet. Ik heb dus geen foto van de mand op zich, maar wel van de gedekte tafel. Met veel dank aan Wolf, het is zalig beneden komen zo!

365-000

En dat was overigens meer dan in orde:

– 2 croissants
– 2 andere koffiekoeken
– 2 pistolets
– 2 piccolo’s
– 2 toasten belegd met gerookte zalm
– schotel vleeswaren
– schotel kazen
– choco en confituur
– boter
– een appel en een appelsien
– 2 yoghurtjes
– 2 flesjes fruitsap
– 2 zakjes Nescafé cappucino
– 2 theezakjes
– een doosje pralines

Meer dan genoeg voor ons vijven, eigenlijk. Dik in orde. Merci KBC!

En de rieten mand? Die werd meteen ingepikt door Merel als poppenbedje.