Silver lining, silver lion

Voor Wolf had ik voor Ankoria een blauwe surcoat gemaakt, met een zilveren wolf op geschilderd. Kobe was toen een beetje jaloers, maar aangezien hij niet mee ging naar Ankoria, had ik er niet meteen eentje voor hem gemaakt. Deze morgen is hij voor een kapoenenweekend vertrokken (lees: van zaterdagmorgen tot zondagmiddag, met overnachting in het eigen lokaal hier in Wondelgem) en het thema was ‘Ridders en prinsessen’. Juist. Ik ben gisterenmiddag dus opnieuw richting Sleepstraat gereden om rode stof, heb op mijn vrije mij-namiddag een grijs biesje rond een goeie lap genaaid, er een halsgat in gestoken, en heb een leeuw uitgeprint en overgezet op de stof. ’s Avonds heb ik dan in de zetel de tekening in de zilververf gezet, en eerlijk gezegd ben ik echt wel trots op het resultaat.

IMG_6910

Het is beter gelukt dan die van Wolf: veel makkelijkere stof om op te schilderen, en ik heb de verf ook een pak vloeibaarder gemaakt.

Kobe was in elk geval bijzonder enthousiast. Waarom een leeuw? Omdat hij van sterrenbeeld leeuw is, en het past ook wel bij hem. Ik heb hem de tekening ook zelf laten kiezen. En waarom rood? Wel, als het aan de jongens lag, kocht Wolf alles in het blauw en Kobe alles in het rood. Ze hebben echt elk een duidelijk lievelingskleur.

Deze morgen poseerde ridder Kobe vol trots.

IMG_6912

En hoe heb ik die tekening nu overgezet? Wel, ik heb de tekening afgeprint in diepzwart op wit, met maximum contrast dus. Daarna heb ik ze op een glasplaat gelegd, de stof erover (werkt dus niet met dikke stof) en mijn bureaulamp eronder. Met vettig potlood heb ik de tekening probleemloos over kunnen nemen, en daarna dus ingekleurd met textielverf. Het is eventjes werk (zo’n uur of twee), maar het resultaat mag er zijn.

 

Elektriciteit

Afgelopen weekend moesten we de linkerkasten van de keuken leegmaken, en maandag kwam er iemand het plafond gedeeltelijk uitbreken: alle elektriciteitsleidingen moeten daarlangs, omdat er in de vloer vloerverwarming zit. Op zich geen enkel probleem, de plaats is er.

IMG_6904

IMG_6905

IMG_6906

Meteen werd ook duidelijk dat we al jaren met ongenode gasten zitten, iets wat ik eigenlijk al lang wist, gezien het gedrag van onze kat.

Vandaag zijn ze dan de kabels komen trekken, en dus ook de hoekkast uitbreken. Het is en blijft een raar zicht.

IMG_6913

IMG_6914

Diepvries

Dat het weer moet lukken natuurlijk: net nu we ons grondig in de schulden aan het steken zijn, beslist onze vriezer om het op te geven. Ik had al gemerkt dat hij de laatste tijd precies nogal veel stond te draaien, en vorige week zag ik het lichtje pinken dat aangeeft dat hij zijn temperatuur niet meer haalt. Nog niks dramatisch, want hij piepte nog niet en alles  was nog stijf bevroren. Maar toch… Ik had vorige week dus al naar mijn vaste elektroleverancier AST gebeld om te vragen wat ze staan hadden, en wat ze vooral ook konden aanraden. Tegen donderdag deed de vriezer echter weer normaal.

Tot dinsdag: opnieuw een pinklichtje. Ik wilde me echt niet riskeren dat hij plots helemaal ging uitslaan en ik alle eten ging moeten weggooien, en dus belde ik dinsdagavond voor een nieuwe diepvries, een hoog model A+++ van Siemens. Woensdag werd hij al geleverd, en meteen met service dus: ze hadden hem netjes rechtop vervoerd, zodat hij meteen kon gebruikt worden. De man heeft netjes gewacht tot ik alle spullen van de oude diepvries in de nieuwe had gestoken – doordat die al bevroren waren, zakte de temperatuur in de nieuwe pijlsnel en was er eigenlijk geen probleem – en dan de oude diepvries meegenomen. Ze gingen hem in de winkel wel op het koertje zetten om te ontdooien.

Ideaal. En dus ben ik nu een serieuze som geld armer, maar een nieuw toestel rijker. Dat wat groter en wellicht een pak zuiniger zal zijn dan ons zeventien jaar oude beestje…

IMG_6909

Changement de plans.

Net werfvergadering gehad, en er komt een verandering van planning.

Oorspronkelijk was het de bedoeling om alles af te hebben tegen 15 december. Af af, dus geplakt, geschilderd, bewoond. Dat zou ook als gevolg gehad hebben dat we drie à vier weken zonder keuken zouden zitten: de nieuwe nog niet klaar, en de oude al afgebroken. Ik had dat al ingecalculeerd: het lage kastje (nog van mijn schoonouders uit de Ponnettestraat) dat boven in de gang stond en daar sowieso weg moest, staat nu beneden, en daarin staat nu een deel van het servies. De hoekkast in de keuken moest namelijk al leeg om de elektriciteit te kunnen trekken. Daarnaast was plaats voorzien voor de ijskast, en ik heb al een kookplaatje aangekocht, en plaats voorzien voor de microgolf en zo. Afwassen doen we dan wel in de garage, waar een spoelbak staat en meteen ook warm water is. Ik heb dat de kuisvrouw al grondig laten schoonmaken intussen.

Maar vandaag kwam de planner met een ander idee, omdat hij zag hoeveel gerief er al eigenlijk in die ene kleine kast had gezeten, en hoe moeilijk het ging zijn met drie kinderen (ik weet het wel, er zijn veel mensen die veel langer en onpraktischer moeten kamperen, maar wij zijn nu eenmaal luxebeestjes, en ik probeer de stress voor Bart zoveel mogelijk te beperken).

We zijn dus akkoord gegaan dat het eerste deel, waarin dus de nieuwe keuken, berging, slaapkamer en badkamer zitten, af moet zijn tegen vijftien december. Dan hebben we twee-drie weken de tijd om rustig alles van de oude keuken naar de nieuwe keuken te brengen, zonder dat het in dozen moet opgestapeld worden, en ook de berging leeg te maken. Na het bouwverlof, in januari dus, gaan ze de oude keuken onder handen pakken: nieuw deurgat van de berging naar mijn bureau, en dan de nieuwe voordeur, inkomhal, en Barts bureau. Voor ons zijn dat geen leefgedeeltes, en dus ook niet strikt noodzakelijk. Het gaat even zoeken worden waar Bart die paar weken gaat zitten met zijn computer, maar ook dat kan niet echt een probleem zijn.

We gaan dus iets langer in de verbouwingen zitten, maar wel meteen een pak comfortabeler. Oef.

Slaap kindje slaap

Ik deed het vroeger ook voor de jongens, en ik doe het nu, al sinds ze een prille peuter was, voor Merel: slaapliedjes zingen. Merel is er verzot op: Bart trekt haar haar slaapkleedje aan, geeft ze een nachtpamper, en poetst haar tanden, en dan roepen ze samen boven aan de trap: “Mamaaaaa!”. Dan moet ik naar boven komen, joelt ze met mij haar kamer binnen – of kruipt als een poes, dat kan ook – en dan kruip ik bij haar onder de dekens. Dan moet er eerst ‘gebabbeld’ worden: ik vraag haar wat ze gedaan heeft die dag, en dan krijg ik een onsamenhangend antwoord, vaak met veel gegiechel. Moet kunnen.

En dan mag ze een liedje kiezen: kabouter Pinnenmuts, In een klein stationnetje, Roodborstje, Mega Mindy, Klein Mereltje… Eigenlijk wat ze maar wil. Vaak verzint ze dan zelf iets, moet ik verbaasd reageren dat ik het niet ken, en dan zingt zij het voor mij.

Aansluitend volgt steevast ‘Slaap kindje slaap’. Al naargelang het onderwerp van de avond wordt dat dan ‘Slaap prinses slaap’, ‘Slaap poesje slaap’ of zelfs ‘Slaap dino slaap’. Ik heb er intussen al een paar versjes aan toegevoegd:

Slaap kindje slaap
Daarbuiten loopt een schaap
Een schaap met witte voetjes
Dat drinkt de melk zo zoetjes
Slaap kindje slaap.

Slaap Mereltje toe
Daarbuiten loopt een koe
Een koe met een roze snoetje
Die drinkt de melk zo zoetjes
Slaap Mereltje toe.
(Doe jouw oogjes toe,
want jij bent zo moe.)

Slaap kleine meid
Daarbuiten loopt een geit
Een geit met zwarte vlekjes
Die drinkt de melk zo gekjes
Slaap kleine meid.
(Want het is nu tijd.)

Slaap lieve snoes
Daarbuiten loopt een poes
Een poes met een grijs vachtje
Die drinkt de melk zo zachtjes
Slaap lieve snoes
(miauw miauw miauw miauw).

Ze krijgt dan twee versjes, en een aansluitend traag versje. Tegen dan ligt ze helemaal in slaaphouding, met haar koetje in haar ene hand, en haar duimpje in de mond.

Dat duimpje, dat krijgen we er niet uit voorlopig. Maar ik zeg haar al maanden dat ze ermee moet stoppen zodra ze drie wordt. En dus vraagt ze nu elke avond: “Mama, mag een duimpje?” “Ik weet niet, Merel, mag dat?” “Ja, want ik ben nog niet drie jaar”. En dan steekt ze triomfantelijk de duim in haar mond.

Ik ben dus benieuwd wat dat gaat geven op haar verjaardag. Ik hou mijn hart al vast.