Latijntweets september

Ideaal voor een hersendode dag als vandaag: een verzameling weetjes die ik maar te kopiëren heb. Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik namelijk op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Ik lijst die van september hier even voor u op:

* Op 2 september 31 AC (2044 jaar geleden) won Octavianus de slag bij Actium, waarmee hij meteen het einde van de Romeinse Republiek inluidde.

* Op vier september 476 roept Odoacer zichzelf uit tot koning van Italië, en maakt daarmee een eind aan het West-Romeinse Rijk.

* 5 september: feestdag van Jupiter Stator, die Romulus hielp de invasie van de Sabijnen tegen te houden na de Sabijnse maagdenroof (750 AC)

* 7 september: In 70 na Christus bezet het leger van keizer Titus Jerusalem, en plundert de stad.

* 9 september: Vandaag in 9 PC moordt de Germaan Arminius met zijn troepen 3 legioenen van Varus uit, 20.000 Romeinen sterven. Rome zakt weg in schaamte.

* 10 september: Nil novi sub sole: niks nieuws onder de zon. Vaak verkeerd gespeld door de gebruikers. Behalve BDW dan :-p

* 13 september: Gisteren in 490 AC, werd de eerste marathon gelopen: een bode liep de afstand Marathon-Athene om de overwinning te melden, en viel toen dood

* 13 september: Vandaag, op de Iden van September, werd het grote feest van ‘Epulum Iovis’, of feestmaal van Jupiter gevierd, tijdens de Ludi Romani

* 14 september 81: Domitianus wordt keizer, nadat zijn oudere broer Titus gestorven is

* 16 september 307: keizer Severus II wordt gevangen genomen in een plaatsje Tres Taberna, ofte de Drie Kroegen. Enkel memorabel daarom.

* 19 september: Gisteren, maar dan 1999 jaar geleden, werd Tiberius als opvolger van Augustus gekroond tot keizer.

* 20 september: In 480 AC werd vandaag de slag bij Salamis gevoerd, waarbij de Grieken eindelijk de Perzen versloegen

* 21 september: Vandaag, 2032 jaar geleden, in 19 AC, stierf de grote dichter Vergilius, auteur van Bucolica, Georgica en Aeneis, hét Latijnse meesterwerk.

De rest van de maand ben ik het eerlijk gezegd gewoon vergeten, en was het ook nogal druk en zo. Tsja. Beter in oktober, hoop ik!

365 – 30 september

IMG_6496

Een klein zaailingetje van de hibiscus dat aan het bloeien is gegaan. De moederplant is bleekroze, dit is een stuk feller van kleur. Als iemand dus een hibiscusplantje wil: ik heb er nog massa’s. Er is trouwens ook nog steeds munt.

Familiefeest

Dat het pijn deed, zo na een korte nacht om negen uur opstaan. Enfin, deze nacht was niet zo kort (zat erin om drie uur), maar de vorige nacht was dat wél geweest (van zes tot negen), en op mijn oude dagen lukt dat recupereren niet zo vlot meer als toen ik nog twintig was.

Om half elf stond ik dan ook, gewurmd in nylons en een chique kleedje, met de nodige accessoires links en rechts, met gans het gezin in de kerk van Kruishoutem voor de herdenkingsmis voor Jeroom. Alleen was er geen mis, wegens geen priester. Er was wel een gebedsdienst, wat eigenlijk ongeveer hetzelfde is, maar dan wel compleet geleid door vrouwen, en zonder het sacrament. Een communie was er wel, wegens reeds op voorhand gezegende hosties. Beetje bizar, als je het mij vraagt.

Aansluitend liepen we door tot op het kerkhof, en zagen de jongens voor het eerst het graf. Kobe was ervan aangedaan: hij miste zijn bompa, zei hij. Nu gingen ze nooit meer samen onnozel kunnen doen, of samen naar de kippen gaan. We hebben samen afscheid genomen, en hij heeft zijn opa een zacht kushandje toegeworpen, en hem toegefluisterd: “Ik mis je zo, bompa…”

Nadien ging de tocht richting Etikhove, naar Paul de Pierre, voor het jaarlijkse familiediner. Ik moet zeggen: ik ben al wakkerder geweest. Niet dat het zo erg was: ik heb een fijne conversatie gevoerd met Barts kozijn, ik heb gewandeld met het neefje van vijf maanden dat maar niet wilde slapen, en ik heb genoten van het eten. Maar na de hapjes, het voorgerecht en de sorbet kreeg ik het toch eventjes lastig. Gelukkig kwamen ook het hoofdgerecht, dessert en koffie aan een mooi tempo, en liepen we tussenin af en toe in de tuin waar de kinderen speelden, zodat het eigenlijk best meeviel. Maar de wallen onder mijn ogen spraken wellicht boekdelen :-p

foto

En vooral de drie kwartier in de auto naar huis waren lastig, zeker omdat Bart netjes lag te slapen naast me.

Enfin, al bij al een fijne dag gehad. Al moet ik zeggen dat ik, als ik eerlijk ben, misschien toch nog net iets liever in maliënkolder op een ork aan het meppen was geweest.

Poort 37

Dat het toch zo ongelofelijk snel gaat, allemaal. Er is alweer vier maanden voorbij sinds de vorige larp, en het lijkt allemaal zo lang niet.

En dit nieuwe personage, Eleonora, is intussen ook alweer een jaar oud. Het vorige heeft eigenlijk geen exit gekregen, is gewoon verdwenen, de verhaallijn was tussen de plooien gevallen op het vorige weekend. Jammer, maar intussen een volledig afgesloten hoofdstuk. De kleren zijn uit elkaar gehaald en hangen netjes op de kapstok.

Vorige ingame avond zijn de krijtlijnen voor het personage uitgezet, en heeft ze zich bewezen. Vandaag heeft ze bevestigd: ze is blijkbaar al een vaste waarde en een aanspreekpunt, en ik vind het heerlijk. Uiteraard heeft veel te maken met het feit dat ik outgame wel gekend ben als ancien, maar toch, zelfs de nieuwe spelers komen naar me toe.

Het ligt me wel, dit nieuwe personage. Alleen is nog steeds niet duidelijk waar het naartoe gaat. Ik heb – tot mijn spijt, eigenlijk – weinig samengespeeld met de rest van mijn amazones, we deden zowat allemaal ons eigen ding. Ik speel redelijk wat met een priester van Gnu, maar dat niet alleen, er was voortdurend vanalles te doen, en we zaten zowat overal bij.

Alleen dood- en doodjammer dat ik vanavond al naar huis moest: morgen is er een herdenkingsmis voor Jeroom, met een familiediner eraan gekoppeld, en dat wil ik uiteraard ook niet missen. Er zijn belangrijker dingen in het leven dan spelletjes.

Mja.

Hopelijk gaat het personage nog wel eventjes mee, want ik amuseer me alvast te pletter. En maart kan niet snel genoeg komen, wat dat betreft. Mijn batterijen zijn alvast weer wat opgeladen.

Schoenen, maar dan voor Wolf

Gelukkig had ik nog steeds bonnen van de Brantano (ik heb er trouwens nog steeds een drietal, geldig tot dit weekend, 15 euro korting per schijf van 60 euro, wie wil mag ze hebben), want deze morgen kwam Wolf doodleuk af: “Mama, mijn schoenen zijn kapot!” Ah bon? Ik had het hem vorige week nog gevraagd, toen ik zelf met die bonnen zowel een paar rugbyschoenen voor Kobe had gekocht, als bordeaux laarsjes voor mezelf (nu nog niet noodzakelijk, maar dat komt wel, want ik ben een giga schoenenverslijter).

Fijn.

Ik vertrek deze namiddag naar Poort (een larpweekend), kom pas zaterdagnacht terug, en zondag is er een chique familiefeest, waar hij toch liefst niet met kapotte schoenen rondloopt. Ik denk dat mijn schoonma een crise krijgt. Zucht.

Gelukkig moet ik maar in de namiddag lesgeven, en dus belde ik de school dat hij om 11.40u naar de poort moest komen. Ik heb hem opgepikt, ben naar de Brantano gereden zo’n vijftal kilometer verder, we hebben er stevige schoenen gekocht (60 ipv. 80 euro), en tegen kwart over twaalf was hij terug op school, netjes op tijd voor de frietjes. Oef.

En mama wellicht alweer een paar grijze haren rijker. Al een chance dat ze tegenwoordig onder een stevig rood laagje verborgen zitten.

Vernieuwing

Deze blog zat eigenlijk al serieus lang op een oude versie van WordPress. Op zich niet erg, ware het niet dat ik bij Gentblogt al lang op een nieuwere versie werkte, en ik die mogelijkheden miste. Gewoon snel even upgraden was er niet bij, omdat de servers waar de oude versie op stond, de nieuwe versie niet aan konden. Een migratie drong zich op, en da’s voor de sysadmin.

Soit, vanaf nu draait witch.be op een andere server en dus een nieuwere versie van WP, waardoor de foto’s nu eindelijk aanklikbaar zijn en te zien in grotere versie.

Nu nog de gallerijfunctie naar mijn hand kunnen zetten, en we zijn er. Enfin, voorlopig toch ^^