De laatste week was dan misschien geen gewone lesgeefweek, maar het blijft lastig: continu gemiddeld vijftig leerlingen op sleeptouw nemen, zorgen dat ze overal met hun tengels afblijven, mee zijn, in de gaten houden, en vooral veel rondlopen, veel meer dan ik gewoon ben.
Ik heb ervan genoten, van die voorbije week. Van de foto’s, van de workshop, van de dieren in de dierentuin, van het resultaat van de leerlingen vandaag, van het kletsen met collega’s… En ik moet zeggen: met die leerlingen van ons, daar kunt ge al eens ergens mee komen. Ze waren beleefd, vriendelijk, stil, gehoorzaam…
Maar toch ben ik blij dat het vakantie is nu. Ik ben moe. Niet alleen fysiek, maar vooral ook mentaal. Ik heb het een beetje gehad, en om dan nog je enthousiasme moeten overbrengen op een klas als je eigen enthousiasme ver te zoeken is, is nogal moeilijk. Dus ja, blij dat het vakantie is. Batterijen opladen, en dan een stevige eindsprint. Yup.