Een rustige Pasen

De kinderen hebben de hele dag in pyama gelopen, en zelf vond ik dat er niks moest. Een rustig ontbijt, wat lummelen, vechtende kinderen uit elkaar halen, koffietje drinken in de zon die toch anderhalf uur heeft geschenen, Bart uitzwaaien die naar de Ronde ging kijken, dat soort dingen.

Eten was er nog meer dan genoeg over van gisteren, dus koken hoefde ook al niet. Merel deed een stevige dut, en ik wilde eigenlijk op mijn gemakje naar de Ronde kijken, maar helaas, de jongens verveelden zich en begonnen elkaar te ambeteren.

En dus hebben we maar geknutseld: paaseieren maken van wol. Ofte: blaas kleine ballonnetjes (type waterballon) op, drenk serieuze einden wol in lijm, en draai die rond de ballonnen. Laat drogen, prik de ballon kapot, en je hebt een mooi eitje. Enfin, da’s toch de theorie.

paasei1

paasei2

Ik heb behangerslijm gebruikt, en ik ben niet zeker of dat wel een goeie keus was, want ik denk dat de lijm harder moet worden dan dat. De jongens hebben zich in elk geval een ganse tijd goed beziggehouden, maar ik vermoed dat ze wat karig geweest zijn met de wol, waardoor de eitjes niet genoeg vorm zullen hebben. Soit, we zien wel, desnoods doen we het nog eens opnieuw. Als bezigheidstherapie was het in elk geval wel geslaagd, ja.

Dineetje voor zes

Het was eigenlijk al lang geleden dat we nog eens volk hadden gehad. Om te eten en zo, bedoel ik. Ik had gisteren zitten denken over het menu, en was uitgekomen op:

* hapjes allerhande (ging Bart voor zorgen)
* mini-groentenquiches als voorgerecht
* tajine van kalkoen met wortels en gekonfijte citroen, met couscous
* kaastaart

Meer dan tijd genoeg, want dankzij mijn twee varkens die zodanig onnozel stonden te doen en luid te brullen in de badkamer, dat Merel er huilend van de schrik wakker was van geworden, was ik dus al vroeg op. Hmpf.

Enfin ja. We hebben dus eerst in de voormiddag nog koekjes staan bakken, want de jongens mochten in de namiddag elk naar een verjaardagsfeestje. Des te meer rust en tijd om voor te bereiden voor mij en Bart, want Merel deed een flinke dut.

Bart schilde een shitload aan wortels, en ik deed rustig de rest (wat overigens ongeveer evenveel tijd in beslag nam). Qua hapjes moest Bart eigenlijk niet veel uithalen, want met het restje van mijn bladerdeeg en wat gerookte zalm maakte ik aperitiefhapjes, en er was nog preisoep van ’s middags die ideaal was als klein glaasje.

De kleine quiches stonden klaar in de ijskast, en de tajine had vrolijk geprutteld, zodat ik ’s avonds eigenlijk quasi niks meer moest doen, behalve dingen in en uit de oven schuiven, en eventueel opwarmen.

Enfin, het werd een gezellige dag/avond, er werd weer oeverloos bijgekletst, en ik heb voor de verandering weer eens veel te veel gegeten.

Ach ja…

Oef.

De laatste week was dan misschien geen gewone lesgeefweek, maar het blijft lastig: continu gemiddeld vijftig leerlingen op sleeptouw nemen, zorgen dat ze overal met hun tengels afblijven, mee zijn, in de gaten houden, en vooral veel rondlopen, veel meer dan ik gewoon ben.

Ik heb ervan genoten, van die voorbije week. Van de foto’s, van de workshop, van de dieren in de dierentuin, van het resultaat van de leerlingen vandaag, van het kletsen met collega’s… En ik moet zeggen: met die leerlingen van ons, daar kunt ge al eens ergens mee komen. Ze waren beleefd, vriendelijk, stil, gehoorzaam…

Maar toch ben ik blij dat het vakantie is nu. Ik ben moe. Niet alleen fysiek, maar vooral ook mentaal. Ik heb het een beetje gehad, en om dan nog je enthousiasme moeten overbrengen op een klas als je eigen enthousiasme ver te zoeken is, is nogal moeilijk. Dus ja, blij dat het vakantie is. Batterijen opladen, en dan een stevige eindsprint. Yup.

Fotoproject dag vier

Met eigenlijk hetzelfde programma als dinsdag, dus opnieuw fotomuseum en dierentuin. Met tussenin een lunch in Al Dente (zeer fijne Italiaan, snel, lekker, en niet duur), en helaas geen ijsje meer wegens zo eigenlijk al te laat op de afspraak. Waar overigens alle leerlingen wél stipt op tijd waren. Mea culpa, gasten!

Enfin, meer beestjesfoto’s dus, maar deze keer met een pak minder zon. Maar de tijgers waren er nu wél! Helaas nog steeds geen panters en luipaarden te zien, ze waren nog steeds aan het werken aan de kooien.

zoo01

zoo02

zoo03

zoo04

zoo05

zoo06

zoo07

zoo08

zoo09

zoo10

zoo11

zoo12

zoo13

zoo14

zoo15

zoo16

zoo17

Buitenspeeldag

Elk jaar kijken de jongens daar op een of andere manier naar uit, ook al is er hier in Wondelgem geen ene zak te doen. Ik snap dat dus niet: zo’n grote gemeente, en geen speelpleinwerking, geen buitenspeeldag, gewoon niks voor de kinderen in de vakantie.

De website van de Buitenspeeldag leerde me echter dat er in de Voorhavenlaan, in het parkje tegenover Barts kantoor aan Meulestee, wél iets te doen was. Ik heb de kinderen na Wolfs muziekles dus vrolijk naar ginder gebracht, en jawel, er stond een springkasteel, er was een one-on-one voetbalarena gezet, er waren verschillende volksspelen, trottinettekes, tennisdingen, ballen, hoepels…

BSD01

BSD02

BSD04

Het mag dan koud geweest zijn, er was een waterig zonnetje, en de jongens vonden het best wel leuk. En wat meer is: er blijkt ook in de vakanties in de namiddag speelpleinwerking te zijn, wat ideaal is als de jongens zich vervelen.

Allen in het vervolg daarheen, zou ik zo zeggen.