Planetarium

Als ge les geeft, geraakt ge al eens op plaatsen waar ge anders nooit naartoe zou gaan. Zoals het Planetarium.

In het kader van de lessen aardrijkskunde bevond ik me plots deze namiddag in het gezelschap van een tachtigtal zeventienjarigen en drie collega’s in Brussel, onder het Atomium. Blijkbaar hebben wij één van de grootste planetaria van Europa, met een supermoderne uitrusting van acht camera’s. Het imposante vroegere projectortoestel staat er nog, is negentig jaar oud, en is het enige in zijn soort dat nog werkt, overigens.

De huidige projectoren worden uiteraard computergestuurd, en gaven me een deskundige uitleg (enfin, dat was eigenlijk de lesgever, maar bon) over lengte- en breedtegraden, azimut, draaiing van de aarde, zons- en maansverduisteringen, aswenteling, plaatsbepaling zowel op aarde als in de ruimte, sterrenbeelden, horoscopen en waarom die per definitie onjuist zijn, lichtjaren en supernova’s. En nog wel zo’n paar dingen.

Eigenlijk was het ferm interessant. Alleen jammer dat je de neiging hebt om, achterovergezakt in het donker, met de 360° projecties op de koepel, in slaap te vallen. Echtig waar.

Maar verder? Als de kinderen wat groter zijn, ga ik eens met hen tot daar, zeker weten. Machtig wijs, zo’n gigantische koepel waarop je kan projecteren.

Ook ik ben geraakt.

Als je nog een paar blogs volgt, ben je het wellicht al tegengekomen: www.ikbengeraakt.be. Gewoon omdat we het fenomeen niet genoeg aandacht kunnen geven.

Kanker.

Noem het gerust bij naam. Laat er geen taboe op rusten. Wind er geen doekjes om: we kennen allemààl wel iemand die erdoor geraakt is, of zelfs meer dan dat.

Kanker: je kan eraan sterven. Mijn grootvader: longkanker. De moeder van een hele goeie vriendin, veel te vroeg: baarmoederhalskanker. De moeder van een andere hele goeie vriendin, ook veel te vroeg. Een tante: longkanker. Een collega: borstkanker, en uitgezaaid.

Kanker: het verandert je leven, hoe dan ook. Mijn grootmoeder: een been afgezet door een kwaadaardig melanoom. Mijn schoonvader: plots werd hij de leeftijd waarover hij tot dan toe tien jaar kon liegen. Een collega: plots voor onbepaalde tijd weg uit de leraarskamer: borstkanker.

Geef die kanker geen kans. Vooral borstkanker niet, de meest voorkomende vorm bij vrouwen.

Oktober is traditioneel de maand waarin bestrijding van borstkanker in de kijker wordt gezet. Concreet roept de Stichting tegen Kanker op om geld te doneren voor wetenschappelijk onderzoek naar borstkanker. Dit doen ze via hun site www.ikbengeraakt.be waar ze oproepen om spaarteams op te starten. Vanaf vijf euro kan er gedoneerd worden, zeer gemakkelijk en snel, allemaal online.

Doe mij geen plezier. Doe jezelf, je vrouw of je dochter een plezier. Steun.