Wel, ik kan het nog steeds samenvatten als: ze vinden het wijs!
Ik hield mijn hart vast over de uren, maar de jongens hebben vrolijk de ganse training meegemaakt, zelfs doorheen de stevige plensbui.
En mama, die had haar fototoestelletje mee, nam een paar foto’s, babbelde wat met andere ouders, en zette zich te lezen in het clubhuis. Dat is echt wel een luxe, dat clubhuis, tegenover vroeger. Net zoals dat kunstgras: geen kale plekken, geen oeverloze modderpoelen… Al had dat laatste eigenlijk wel net een grote charme, bij momenten ^^
Ze waren, zoals verwacht, doodop na de training. Papa had boterhammetjes gesmeerd, en na een goeie douche zaten ze tegen half negen in bed. Valt dus al bij al nog mee.