Geplaatst op

Telefacts

Een paar dagen geleden zag ik op Twitter de volgende tweet van Bart passeren: “En toen moest ik plots het gsm-nummer van mijn vrouw zeggen, en wist ik het niet meer. Damn smartphone!”

Bleek het om iemand van Telefacts te gaan, die op zoek was naar een ‘gewone’ vrouw met een smartphone. Ze hadden al twee jongere mensen, nu zochten ze iemand die al wat ouder was met een gezin en zo. En kwamen ze dus via via bij mij terecht.

Ik heb even getwijfeld, maar bon, het was toch vakantie, de jongens gingen zo’n cameraploeg wel leuk vinden, dus waarom ook niet. Zolang ze me maar geen woorden in de mond zouden leggen, en ik ervoor zorgde dat ik niet te freaky overkwam :-p

Ze stonden hier deze morgen rond negen uur, filmden hoe ik Merel ging afzetten in de crèche, deden van interview, filmden me met de kinderen in de Delhaize, gingen samen met ons iets eten in de Pizzahut (waar ze niet gefilmd hebben omdat de toelating er maar niet doorgekomen was), en kwamen daarna nog even terug omdat ze iets vergeten opnemen waren, en gingen toen ook nog mee naar een speeltuintje, tot groot jolijt van de jongens.

Ik hou mijn hart een beetje vast van wat het zal worden, maar ik denk niet dat ik al te freaky dingen gezegd/gedaan heb. Al kunnen ze met montage veel doen, natuurlijk.

Al bij al was het wel een leuke dag, toch wel. En dat voor wellicht maar een paar minuten uitzending. Dure bezigheid, medunkt.

Geplaatst op

Plantentuin in Meise

Deze voormiddag nog een paar dingen geregeld, lasagne uit de diepvries gevist, en dan in de namiddag naar Meise. Er had iets van een actie in Klasse gestaan, en blijkbaar was dat Krokuskriebels van de Gezinsbond. Mijn ma en Alexander, het vijfjarig zoontje van mijn broer, waren ook mee.

Ginder kregen de kinderen een tasje met een opdrachtenboekje, een parcours, wasco’s, een vergrootglas en nog een paar dingen. Er zat gelukkig ook een map bij met uitleg voor de ouders. De bolderkarren waarvan sprake waren uiteraard al weg: er waren amper tien stuks, en er was toch net iets meer volk. Al een chance dat het niet regende, want we moesten wel een eindje rondlopen buiten.

We wandelden tot aan het kasteel,

Meise1

bekeken de – nog jonge – sequoia en raapten een paar dennenappeltjes op, en gingen uiteindelijk de grote serres binnen. Er werd gekeken naar appelsienbomen, cactussen, kokospalmen, vleesetende planten, maar het meest tot de verbeelding sprak toch wat er níet was: de enorme stinkbloem, en de gigantische waterleliebladen, die nu nog maar een paar centimeter groot waren.

Meise2
meise3

Was het een aanrader? Mja. Voor mijn ma, een plantenliefhebster, ging het allemaal te vlug, voor de vierjarige Kobe was het nog wat te hoog gegrepen. Vonden ze het leuk? Dat wel. Maar dat kan ook aan elkaars gezelschap gelegen hebben, al waren de zoekopdrachten soms wel leuk.

Voor de prijs hoefden we het alvast niet te laten: kinderen tot twaalf jaar zijn gratis, leraars ook, en officieel oude dozen zoals mijn ma betalen vier euro.

Iemand trouwens enig idee welke vogels dit zijn?

Meise4

Geplaatst op

Op reis!

Een rustige voormiddag (met vooral nogal lange telefoons), en dan eten in de McDonalds. Ook dat is een vakantietraditie: elke vakantie gaan we één keertje eten in de McDonalds hier om de hoek, en dan mogen ze spelen in het speeltuintje. Ik neem dan iets mee om te lezen, zo ver ben ik intussen wel. Ze vinden het héérlijk, en ik moet vooral zien dat ze niet te warm gekleed zijn, want ze zweten zich te pletter.

Na de McDonalds zijn we naar Mariakerke gereden, naar een reisbureau. Ik wilde nu eindelijk de puntjes op de i zetten en de reis ‘finaliseren’. Ik had al uitgebreid op internet zitten kijken bij Club Med (we zijn al jaren niet op reis geweest, en we willen iets waar de kinderen zich serieus amuseren, waar het warm is met een uitgebreid zwembad, en waar niet voortdurend een van ons twee bij een slapende Merel op de kamer moet blijven), maar zo’n reisbureau weet nog altijd net iets meer. De prijs is identiek: ha ja, of ze kunnen gewoon niet meer concurreren. Na serieus wat overleg, gepalaver en advies heb ik Hammamet, Tunesië geboekt, in de week na de Gentse Feesten. Ja, het zal er warm zijn, maar het ligt aan de zee, en er is overal airco. En ja, het is duur, maar dat had Bart er wel voor over dit jaar. Er is circusschool met vliegende trapeze voor de jongens, ik ga de zeil- en boogschietinitiatie uitproberen, en voor Merel is er een creche voorzien. Ik kijk er al naar uit 🙂

Aansluitend zijn we nog even de Kringwinkel binnengewaaid (wat boeken gekocht voor Wolf, en een puzzel voor Kobe), boodschappen gedaan in de Carrefour (rode nylons gekocht voor het Netlashfeestje volgende week), en tegen vijf uur waren we weer thuis. Bezigheidtherapie noemen ze dat :-p

Geplaatst op

Vakantie, maar iets minder druk

Iets minder druk, ja, want we hadden een heerlijk rustige voormiddag. Boodschappen hoefden we ook niet echt te doen, want we proberen de diepvries ietsje leger te eten, het ding zit eivol.

En toen kwam ietsje na de middag een telefoontje van Dreamland: er waren Skylanders binnen! Echt een superservice van Dreamland, ik ben enorme fan: gisteren waren we langsgeweest of er nog nieuwe Skylanders waren, en toen had het IT-meisje van dienst voor ons opgezocht of er nog in aantocht waren. Ze had gezien dat er zestig klaar stonden in de truck om naar de winkel getransporteerd te worden, maar ze kon niet zien welke het waren. Ze heeft dan ons nummer genoteerd, en effectief: ze hing aan de telefoon om te vragen welke we precies wilden. Bleek dat er zes soorten waren, en we er vijf nog niet van hadden. Ze ging die netjes op naam opzij zetten voor ons. De jongens waren door het dolle heen, en dus zijn we er rond een uur of drie omgereden. Je had hun stralende gezichten moeten zien! Kobe stond gewoon ter plekke te springen van opwinding!

Daarna zijn we, op algemeen aanraden van de mensen op Facebook en twitter, richting Merelbeke gereden, naar het zwembad aldaar. Ik had de kinderen beloofd om te gaan zwemmen deze week, en Merelbeke hadden we nog niet uitgeprobeerd. Duur, dat wel, maar heel erg leuk: een groot, vrij koud “zwem”bad, een lekker warm plonsbad voor de kleintjes, dat aan de ene kant toch al een halve meter diep is, en dan een bad waar Wolf net kon staan, qua temperatuur tussen de twee, met een stroomversnelling, van die emmers die omkiepen, en vooral ook een lange buisglijbaan. Anderhalf uur zijn we gebleven, en da’s lang voor een kleintje zoals Kobe. Vooral als je bedenkt dat er nieuwe Skylanders stonden te wachten :-p

Maar wel een fijne dag, oh ja.

Geplaatst op

Vakantie, en dus druk

Het hangt er natuurlijk van af wat je ‘druk’ noemt: alles gaat een een veel gezapiger tempo dan anders.

Merel heeft bijvoorbeeld geslapen tot half negen, daarna heb ik de jongens hun haar bijgeschoren, en hebben ze ongeveer een half uur in bad gezeten met hun drietjes. Tegen dan was vooral Merel blauw van de honger, en kregen ze dus uitgebreid ontbijt van speculoosbrood 🙂

Mereltje werd in de crèche afgezet, en wij deden thuisdingen.

Om half twee stonden de jongens en ik bij de logopedist, alwaar zij zeer braafjes op hun iPads speelden terwijl ik oefeningen deed. Daarna zijn we gaan kijken of de Dreamland al Skylanders binnenhad (helaas) en doorgereden naar De Wereld van Kina. Gratis voor kinderen en Gentenaars, overigens. We hebben er gezien hoe dino’s elkaar eitjes roofden, hoeveel soorten schelpen er zijn, welke kleuren vlinders allemaal hebben, wat de evolutie is van aap naar australopithecus naar Neanderthaler, en heeft Kobe met open mond staan kijken naar de slagtand van een mammoet. En nog wel een paar dingen.

Er werd iets gedronken, en er werd daarna vooral ook naar de Quetzal gegaan, de chocoladebar iets verderop. Kobe kreeg een gigantische brownie die hij netjes naar binnen werkte, Wolf had een grote pot met drie bollen vanille-ijs, stukken brownie, chocoladesaus en slagroom, waarvan mama een groot deel van het ijs heeft opgegeten wegens teveel voor Wolf, en ik hield het op een macchiato met overschotjes :-p

We passeerden nog langs de Game Mania (ook geen Skylanders) en de bakker, en waren iets voor zessen thuis. Met een doodmoeë Kobe, en een uitgetelde Wolf. En een fijne dag achter de rug.