Bord’Eau

Voila, ik moest u nog de bespreking van het restaurant van Mereltjes doop. Bij deze 🙂

Artikel is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Omdat we met de familie iets te vieren hadden, gingen we op een zondag met veertien mensen eten in de Oude Vismijn. Elke Gentenaar weet dat die intussen serieus gerenoveerd is, dat men nog bezig is aan de ingang, maar dat er binnen een restaurant is. Alleen moet je daar ook nog wel geraken natuurlijk.

Bordeau[+]

Uiteraard hadden we met onze groep gereserveerd, maar ik had de indruk dat je dat zelfs met zijn tweetjes best doet: ook al zijn er veel tafeltjes, het zat goed vol. Wellicht lag het daaraan, maar we moesten behoorlijk lang wachten op onze aperitief. Nochtans stonden de flessen champagne klaar in de ijsemmer aan tafel. Toch duurde het bijna een kwartier voor men kwam uitschenken. Zelf drink ik geen alcohol en had dus een fruitsap gevraagd. Die was blijkbaar ergens verloren gegaan, want pas na twee keer opnieuw vragen, en dus een half uur later, kwam die eraan. Hmmm. Flessen water waren intussen wél al op tafel gezet, gelukkig maar.

Bordeau[+] Bordeau[+]

Daarna kwam het eten wel telkens aan een zeer mooi tempo, en ook de wijn werd vlot ingeschonken. Wij waren voor de menu van 35 euro gegaan, met aangepaste wijnen. Een echt hapje kwam er bij de champagne niet op tafel, maar er stonden wel toastjes met pesto van olijven.

Het voorgerecht bestond uit Gerookte en gemarineerde “Cherbourg” zalm/Toast/Griekse yoghurt, en was zeer fris van smaak, en mooi, maar niet erg verrassend gepresenteerd. Ik moet wel toegeven dat de smaak van de zalm zelf volledig tot zijn recht kwam.
Een kwartiertje later volgde het hoofdgerecht, waarbij we konden kiezen tussen Kabeljauw/Karnemelkpuree/Spinazie/Garnalen of Varkenswangen/Goudenbandbier/Salade/Frieten. De vis zag er zeer smakelijk uit, en het gezelschap bevestigde dat ook. Ook de varkenswangetjes waren lekker, en werden geserveerd in een royale portie, met handgesneden verse frieten in een apart kommetje. Alleen van de salade was zo goed als geen spoor, zodat er niet echt groenten bij waren. Persoonlijk vond ik dat zeer jammer, hoe lekker het vlees ook was.

Als dessert werd er Parfait/Passievruchten/Mango/Cocos/Citroengras geserveerd, wat ik persoonlijk zeer geslaagd vond, zowel van smaken als van uitzicht.

Bordeau[+]

Na het eten gingen we nog voor koffie en thee, en die werd op tafel gezet met een bordje huisgemaakte madeleintjes (dat proefde je echt: iemand une madeleine trempée dans une cuillère de thé?) en een bordje kleine stukjes brownie met pistachenootjes.

Al bij al kwam het, met champagne, uitstekende wijn, water en koffie inbegrepen, op een zestig euro per persoon. Toegegeven, het was lekker, maar zeker niet uitzonderlijk of verrassend, en de lange wachttijd in het begin had een beetje een wrange nasmaak nagelaten.

Aan de andere kant: het kader is ronduit prachtig. Want het zicht naar buiten toe, op het water, is adembenemend, en ook het gebouw zelf is schitterend gerenoveerd, tot en met de ‘catacomben’ waar de toiletten zich bevinden, en het prachtige buitenterras.

Conclusie: je zit er prachtig, de locatie is uniek, en als nu ook het eten nog dat ietsje meer krijgt, hebben we er in Gent weer een klasserestaurant bij.

Bord’Eau
St. Veerleplein 5
9000 Gent
info@oudevismijn.be
Tel. +32 9 223 20 00
Alle dagen open
Bar en restaurant hebben verschillende openingsuren

Brussel

Deze voormiddag moest ik heksen in Wemmel, tegen Brussel dus. De jongens gingen mee en werden opgenomen in de kamproutine voor die ene activiteit. Daarna zochten we de dichtstbijzijnde Quick op, tot groot jolijt van het gekinderte. Er was een vrij grote binnenspeeltuin, en daar hebben ze zich volledig uitgeleefd. Eigenlijk zijn die Quicks en McDonalds toch volledig inwisselbaar?

Omdat we op een paar kilometer van het Atomium zaten, zijn we daar naartoe gegaan: helaas een toeristenval zonder weerga. Maar bon, je kan toch niet in België leven zonder daar ooit eens op te zijn geweest? Dus ik aanschuiven voor tickets, terwijl de jongens zich amuseerden op de grote letters WELCOME die daar staan.

Brussel1

Brussel2

Brussel3

Daarna hebben we eerst de roltrappen genomen doorheen diverse bollen, en hebben dan een kwartier staan aanschuiven voor de lift naar de hoogste bol. Waar behalve het uitzicht niks te zien is, en we weer twintig minuten hebben aangeschoven voor de lift naar beneden.

Brussel4

En heet dat het daarbinnen was! Ok, het was sowieso wel een mooie dag, maar dan nog. Het zweet droop ons af, letterlijk.

Buitengekomen zijn we met de auto – dank u, Bart, dat we de jouwe met de GPS mochten lenen – naar de Basiliek van Koekelberg gereden: een prachtige kerk aan de binnenkant, en met een uitzicht over gans Brussel op meer dan 50 m hoogte. Ik had ze al gezien, maar de jongens nog niet, vandaar.

Brussel5

En toen begon de hemel er wel heel erg dreigend uit te zien, en zijn we maar naar huis gereden. De jongens waren toch moe, veel stappen zou er niet meer ingezeten hebben.

Al bij al een fijne dag, en een goeie reden om in eigen land te citytrippen met de jongens 🙂

Alles moet weg, pars II

Ik blijf opruimen, en er mag dus nog steeds gerief weg. Er zal nog wel meer bij komen, maar bon, here goes:

1. bureaustoel

stoel

Een oud ding, loodzwaar, maar wel in goeie staat, al toont het similileer hier en daar wel wat beschadiging door gebruik. Heeft geen wieltjes. Is nog uit Barts studententijd 🙂

2. salontafeltje

tafeltje

Ijzeren pootjes, en afgeschenen wengéfineer. Wij gebruikten het in ons appartement altijd met een tafelkleedje over, maar ik vrees dat ik die heb weggedaan. Heel simpel te maken, uiteraard.

3. Tekening van de Sint-Pietersabdij en Blandijnberg Voor Karel!

tekening

Ik vind het gewoon zonde om ze weg te smijten, maar kan er zelf niks mee doen. Gewoon papier, drie A4’s lang ongeveer. Moet licht gestreken worden. Ik vermoed gewoon drukwerk.

Verder is er nog steeds een hek, een oude brievenbus en wat oude matrassen (nooit op geplast, alleen stoffig) te krijg.

DOKstrand

Het weerbericht had regen voorspeld, maar deze namiddag zag het er toch goed uit, en dus zijn we alsnog naar DOKstrand getrokken: het bleek een hele fijne zet te zijn.

De jongens bouwden een strandkasteel, speelden met water en wat zavel die in een hoek lag, en ik las en dronk koffie. Meer moet dat niet zijn :-p

DOK

DOK2

Puyenbroeck

Ik zei het al lang, dat ik eens naar Puyenbroeck wilde, en dan bij voorkeur gaan picknicken. Omdat onze zomer blijkbaar amper twee dagen zomerweer gaat tellen, wilde ik ervan profiteren, en heb ik dus deze morgen onze onvolprezen Milnerpicknickmand gepakt. Mijn ma stond iets na tien bij ons, en samen trokken we dus naar Wachtebeke. Als kleine verrassing voor de jongens zijn we met het veer van Langerbrugge gegaan: ze waren daar nog nooit op geweest, en het is de korste weg naar de overkant van de haven voor ons. En eigenlijk is dat gewoon wijs, zo’n veer: om de vijf minuten vaart het, en er kan een auto of tien op.

veer1

veer2

In Puyenbroeck zelf hebben we ons geïnstalleerd aan de kleuterspeeltuin, in de schaduw van een boom, op ons picknickdekentje. Eigenlijk hebben we vrij snel gegeten, want de jongens hadden honger.

puyenbroeck1

puyenbroeck2

En óf het leuk was: je moet maar eens naar die gezichtjes kijken :-p

Daarna hebben ze nog uitgebreid gespeeld op de speeltuinen, en Wolf vooral op die grotere, hoewel ook Kobe zich daar eventjes op waagde (en vastzat natuurlijk). En ondertussen deed oma een poging tot tukje, en las ik wat verder in mijn boek.

puyenbroeck3

puyenbroeck4

puyenbroeck5

Daarna hebben we even een wandeling gemaakt, iets gedronken op het terras van de cafetaria (niet meteen een aanrader), en zijn dan naar parking 2 gereden, naar het zwembad. Daar ben ik eigenlijk vergeten foto’s te nemen, zo wijs was het. De jongens hebben er gigantisch hard gespeeld: een buitenzwembad waar Kobe overal vrij comfortabel kon staan, daarrond een ligweide waar oma zich op had genesteld, en dan ook nog het binnengedeelte, met een stroming, een glijbaan, bubbelbaden, en ook weer een fijn kinderzwembad. Hier komen we nog terug, da’s zeker.

In het naar huis rijden moesten we nog voorbij Peters huis passeren (een vriend van héél lang geleden), en die had gevraagd om eventjes binnen te wippen, wat we dan ook deden. Ma en ik hebben in de buitensalon gezellig zitten kletsen, en de jongens waren binnen verdwenen om te spelen.

En het strafste: toen ik de kinderen vroeg wat ze het leukste vonden aan de hele dag, zeiden ze unaniem: ‘Bij Peter!” Val nu dood!

Parkkaffee!

Eindelijk mooi weer! Oef!

Ik heb er dan ook van geprofiteerd. Ah ja, want Merel kan vanaf vandaag terug naar de opvang. Een schuldgevoel heb ik daar niet over: ik ben eigenlijk niet zo goed met kleine kinderen, maar vooral: ik kan niks doen met de grote als zij thuis is. Ze is anderhalf uur wakker per keer, en daarin moet er ook nog gegeten worden. En slapen in de auto of de buggy, daar doet mevrouw niet aan. En dus moeten we ons beperken tot superkorte uitstapjes, wat voor Wolf en Kobe niet plezant is.

Deze morgen om acht uur hadden de kinderen al allemaal gedoucht en gegeten, hing er al een was te wapperen in de stralende zon, had ik al gestofzuigd en was Merel al in de crèche. En iets later hadden de jongens al fantastisch zitten spelen, terwijl er een CD van Mozart opstond (dat Requiem blijft me koude rillingen bezorgen, zo fantastisch mooi). Nog wat later waren de boodschappen gedaan en ook meteen een donsdeken en een slaapzak gewassen in de grote machines van de wasserette, zodat ook die konden genieten van de stralende zon.

En na de middag zijn we naar Parkkaffee getrokken hier in Mariakerke, samen met mijn ouders.

parkkaffee1

parkkaffee2

De jongens hebben – onder toezicht van mijn ma – aan de vijver gespeeld, waar Wolf pardoes is ingedonderd, en Kobe iets later gewoon zelf is in gaan zitten. Daarna moesten ze natuurlijk in hun onderbroekje liggen drogen :-p

parkkaffee3

Ze hebben bij de circusstand gespeeld, ze zijn in de hangmatten gaan liggen, en hebben zelfs gepetanquet met opa.

parkkaffee4

parkkaffee5

En ondertussen lag ik op een ligzetel in de brandende zon (en eigenlijk vrij snel ook in de schaduw) met mijn boek, maar heb ik meer gekletst met mijn ma en mijn pa dan wat anders. Fijne dag, fijne dag.

Ik was doodop tegen dat de kinderen in bed lagen, maar toen moest het gras nog afgereden worden: het stond lang, en vooral: morgenvroeg komen ze de groencontainer legen, en dus kon ik het niet echt uitstellen.

Die douche daarna deed deugd, geloof me 🙂