De jongens zijn een week op (dag)kamp, maar ik heb wel al voor de derde week op rij Merel bij me, en veel kan ik dus niet doen: als ze slaapt, mag ik geen lawaai maken, en als ze wakker is, kan ik haar niet echt alleen laten. Ze speelt wel netjes een half uur op haar eentje, maar daarnaast moet ze ook eten hebben, en gespeeld worden. En ze is maximum anderhalf uur wakker per keer, dus dan moet ik ook nog snelsnel eventuele boodschappen doen.
’s Morgens ben ik degene die Wolf en Kobe, maar ook Marthe en Victor ( ge weet wel, van Delphine van achter den hoek) naar het kamp breng. Helaas heb ik maar vier plaatsen in de auto, en kan ik dus Merel niet meenemen. Waardoor ik haar dus de voorbije dagen een dik half uur bij voornoemde Delphine achterliet, terwijl die in haar apotheek stond. Merel kon daar absoluut niet mee om, en huilde dus van begin tot einde, of ze nu in het park zat, in bed lag, of zelfs bij Delphine op de arm. Gisteren had ik haar beestje en slaapzak mee, en toen was ze gelukkig toch in slaap gevallen. Vandaag en de twee volgende dagen blijft Bart ietsje langer thuis, zodat ze hier in haar bed kan zonder huilen. Oef.
Ze was dus bijzonder goed gezind vandaag, en dus hebben we boodschappen gedaan en zijn zelfs naar de Brico geweest. Ze vindt het zalig om in de kar te zitten, die kleine van mij, zolang ze maar kan rondkijken. En ze wordt er ook heerlijk moe van, zodat ze daarna telkens weer stevig doorslaapt.
Tijdens die uurtjes probeer ik dan klusjes te doen: kapstokjes ophangen, tuinwerk, planten verpotten, het speelgoed opruimen, dingen repareren… En ik ben eindelijk ook aan de zolder begonnen. Eerste vereiste was licht, want nu hangt er amper één peertje, en is de helft in het duister gehuld. Ik heb er vandaag dus een lichtpunt bij geïnstalleerd, en nu heb ik overal meer dan voldoende licht. Oef. En dus ben ik aan het opruimen geslagen: verpakkingen en dozen van gerief waarvan de garantie intussen is vervallen en die dus weg mogen, en algemene rommel die nu wel weg mag, en waarvan ik me soms zelfs afvraag waarom ik dat destijds ooit toch naar boven heb gesleept.
Ik zal er nog wel enige uurtjes zoet mee zijn, maar hopelijk geraakt het daar dus wel opgeruimd. Uiteindelijk. Zodat ik ook ons kamer en de rommelhokken daarnaast kan opruimen. En de rest van het huis.
Mja. Zie titel.