Deze morgen ben ik rustig heks gaan spelen voor de Ideekids kampen, zoals wel eerder. Het eten was dan ook vrij eenvoudig en snel klaar: macaroni met hesp en kaas, kwestie van toch niet al té laat aan tafel te zitten met de kinderen.
Was het nu daardoor dat ik moe was, of nog afgeleid? Ik weet het niet… Ik had net rond half drie Kobe in zijn bedje gestoken, en ging naar beneden met de grote volle wasmand.
En toen miste ik een van de treden, en lag ik met een grote bons op het plateautje halverwege, en lag de wasmand beneden. Wolf, die tv zat te kijken, kwam meteen aangelopen. Ik had me echt pijn gedaan: mijn arm, mijn pols, mijn knie, en vooral mijn rechterenkel. Ik vreesde, om eerlijk te zijn, dat hij verstuikt was. Wolf kwam meteen bij me zitten, en begon me te knuffelen en te troosten. Later vertelde hij me dat hij me nog nooit eerder had zien huilen. Gelukkig was ik totaal niet op mijn buik gevallen, de baby was dus veilig.
Na een goeie vijf minuten krabbelde ik recht en strompelde richting zetel. Ik was intussen ongemakkelijk van de pijn en de slag, en heb toch wel een kwartiertje platgelegen. Daarna leek het beter te gaan, en ben ik toch maar rond beginnen lopen.
De enkel lijkt mee te vallen: hij is niet echt gezwollen, en ziet ook niet blauw. Verder ga ik wel vol blauwe plekken staan, denk ik. Mijn knie zal ook wel deftig gekneusd zijn, heb ik de indruk. Hopelijk zit er niks ergs tussen, en ben ik morgen ook niet te stijf: we vertrekken natuurlijk net op weekend naar Nederland met de schoonfamilie…
Murphy, één dezer dagen wring ik je persoonlijk de nek om!
Update:
Het is inderdaad allemaal best meegevallen: ik heb dezelfde avond nog kwistig zalf gesmeerd, en me koest gehouden. De enkel was uiteindelijk niks, de pols ook niet. Mijn arm zag serieus blauw, maar zolang je er niet aankwam, deed het geen pijn. (Foto getrokken na vijf dagen)
De knie, tsja, dat was nog het meest vervelende: hij deed geen pijn bij het stappen, maar is ongelofelijk gevoelig, nu na tien dagen nog steeds, en ziet nog steeds serieus blauw. Probeer dan maar eens kinderschoentjes aan te trekken, of op je knieën aan het bad de kinderen te wassen.