Inbranden

Barts nonkel Staf is op 31 december officieel gestopt met zijn boerderij, en is verhuisd naar een paar straten verderop, waar hij een knap huis heeft gekocht en laten inrichten.

Vandaag werd hij 66, en waren we uitgenodigd, samen met de rest van de familie, om een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe huis, en dan samen te gaan eten. Inbranden, noemt mijn schoonmoeder dat. Ik kende het woord niet. Helaas hadden ze net deze week de ganse straat opengelegd voor werken, zodat je eerder een modderbad zou nemen dan bij hem binnengeraken. Het verzamelen was dan maar bij mijn schoonouders, en het huis zal voor later zijn. Wij hadden het toch al gezien…

Soit, we zijn dus lekker gaan eten in L’Artichaud in Kruishoutem. Ik hield mijn hart vast, maar al bij al viel het ongelofelijk mee. De meeste restaurants zijn blijkbaar toch afgestapt van die loodzware keuken met roombereidingen. Champagne lust ik niet echt (ik drink eigenlijk sowieso geen alcohol) en ik kreeg een heerlijk alcoholvrij aperitief voor mijn neus. Ik ben eigenlijk benieuwd wat erin zat… Het hapje dat erbij werd geserveerd, was iets met krab en rivierkreeftjes op sla, met een lichte dressing. Ideaal, gewoonweg!
Het voorgerecht was een groot stuk (in feite genoeg voor een hoofdgerecht) koolvisfilet met een zalfje van wortel en een bedje van groene kool. Lekker, én mager! Daarna volgde een Parmentiersoepje, op basis van aardappelen blijkbaar, die ik voor een groot deel laten staan heb. Véél te veel!
Het hoofdgerecht was eendenborst met groenten en kroketjes. Lekker, maar voor het grootste deel van het tafelgezelschap te weinig gebakken. De pure carnivoor in mij kon zich echter uitleven :-p

Het dessert was dan weer delicieus, en wellicht ook het ergste van calorieën: een bolletje cuberdonroomijs, met een kletskopje van cuberdon, en een heerlijk stuk perenbavarois. Bij de koffie kon ik dan ook nog niet afblijven van de koekjes en de meringue.

Maar… het heeft me bijzonder gesmaakt. Het gezelschap was aangenaam, de kinderen (die een kindermenu hadden gekregen van minipizza’s als hapje, garnaalkroket als voorgerecht, biefstuk met friet en appelmoes, en een kinderijsje mét windmolentje als dessert) waren niet vervelend, en we zaten warm en gezellig binnen in dat gure weer.

Fijne dag gehad.

Mijn schoonfamilie weet wat goed is :-p

Fruitloempia

Ik had nog brikdeeg over van deze middag, en daarmee heb ik dan fruitloempia’s gemaakt. Doodsimpel: appel en peer in blokjes snijden, twee koffielepels honing erbij, een snuifje kaneel, dat op je brikdeeg leggen, en toevouwen als een loempia. Een kwartiertje de oven in op 180 graden, et voila! Bijzonder lekker, zo warm uit het vuistje 🙂

fruitloempia

Krokant pakketje van kip en groenten

Ofte Weight Watchersrecept nummer elvendertig :-p

In de week heb ik geen tijd/zin om te koken, en zowel de kinderen als ikzelf kunnen op school eten voor weinig geld. Bart gaat wel elke middag een dagschotel eten, maar boterhammen zijn voor hem geen optie, zegt hij: ’s middags heeft hij echt behoefte aan een warme maaltijd.

Daarom kook ik enkel tijdens het weekend, en dan heb ik daar meestal ook wel zin in. Ik kook graag, maar ben verre van een keukenprinses, zoals Bart ooit eens fijntjes opmerkte. Hij heeft gelijk, trouwens.

Vandaag zag het er anders wel best lekker uit, nee?

pakketje

Brikdeeg, met daarin een mengeling van kip, ei, wortel, prei (in mijn geval ook champignons), kaneel, zwarte peper en peterselie.

inhoudpakketje

Ook de kinderen vonden het heel lekker, maar alleen veel te veel. Ik had er eerst mijn bedenkingen bij: zo’n pakketje lijkt echt niet veel. Ik had nochtans meer dan genoeg, en heb er nog twee om maandag en dinsdag op te eten. Het waren allemaal verse ingrediënten, het zal dus wel zolang bewaren in de koelkast, zeker?

Kinderen

Dinsdag was er klassenraad, maar die van mijn vriendin ging veel langer duren dan die van mij, en daarom had ze me gevraagd om haar Bo (ongeveer 2) mee te nemen uit de creche die bij de school hoort.
Toen ik dus op het onverwachts aan de naschoolse opvang van mijn jongens aankwam met een buggy en een mooi lief klein meisje daarin, kwam Kobe meteen op me toegelopen. ‘Ooh mama, is dat nu mijn zusje?”
Was het maar zo eenvoudig :-p

Daarnet waren ze trouwens nogal wild aan het spelen. We hebben een grote brede stoffen zetel, die er echt op gekocht is om languit in te liggen en te spelen en te springen. Er zijn ook een hoop kussens bij, en samen met de tv-dekentjes kan je daar prachtige forten mee bouwen, of frittakazen, zoals de kinderen het noemen. Deze keer was het meer dan een frittakaas, zei Wolf, het was een kong-fu-patat! En blijkbaar moet daar dan enthousiast op gesprongen worden, over gesprongen, af gesprongen, totdat ze allebei nat zijn van het zweet en ze enkel nog in hun ondergoed staan. En leuk dat dat is! En als er al eentje af dondert, dan weet hij dat het zijn eigen schuld is, en duurt het huilen ook nooit lang. Want zie eens dat ik ze zou verbieden om voortaan nog een frittakaas te bouwen!

Weight Watchers 5

Gisteren trok ik met een bang hart (nu ja) naar de weging van de WW, want door die baaldag, en de stoverij en kaasschotel van vorig weekend, was ik er niet gerust in. Groot was mijn verbazing toen er toch 600 gr. af bleek te zijn, in totaal nu dus 3,8 kilo. Officieus zag ik deze morgen overigens, in mijn nakie, 97,8 staan, bijna vijf kilo lichter dan vier weken geleden. Yay!

Ik blijf dus dapper verder doen. Alleen vind ik de evolutie niet zo fijn: 2 kilo – 1 kilo – 600 gr. Soit, ik had me vooropgesteld blij te zijn met een halve kilo per week, je zal me dus niet horen klagen. En intussen heb ik al mijn vrije Propunten ook opgefret aan ongezonde dingen, dus dat kan best wel kloppen. In het begin bleef ik quasi van die extra punten af.

Die collega die dapper meedoet met mij, was echter nogal ontgoocheld: ze volgt nauwgezet haar punten, maar was amper 200 gr af. Het enige waar we kunnen aan denken als oorzaak, is dat ze haar extra vrije punten opspaart tot het weekend, om dan alles meteen op te gebruiken aan pinten.

Dat was trouwens ook wat onze coach zei: gebruik die punten niet om tonnen chocolade te eten, of alles te verdrinken, maar gebruik ze om eens te gaan eten, of om ze stukje bij beetje op te peuzelen.

Mijn vriendin gaat deze week van haar hart een steen maken, en het op cola light houden op café. Ik ben benieuwd naar het resultaat.

Hehehe :-)

Vandaag mijn eerste complimentje gekregen!

Een collega, die passeerde toen ik op toezicht stond, sprak me aan: “Zeg, nu kan ik toch echt niet verkeerd zijn, he! Gij zijt echt vermagerd!” Ze had me vroeger al een paar keer die vraag gesteld, maar doorgaans lag dat aan mijn kleding. Nu stond ik te glunderen. “Jawel, vier kilo al!” “Ziet wel! Ge ziet het goed vanachteren! Aan uw… kont!” en ze schoot in de lach.

En ik? Goh, ik was content als een klein kind!

Baaldag

Hmpf.

Gisteren had ik een baaldag. Rotweer, haasten, en ’s morgens is het dan ook weer in mijn rug geschoten.

Naast het gewone lesgeven kwamen er nog wat frustrerende dingen bij, werkgerelateerd. En dan ’s namiddags nog klassenraad. Die verliep vlot, daar niet van, maar ik blijf het gewoon niet leuk vinden.

Het huis was dan ook nog eens een puinhoop, en mijn rug stond een grondige opruimbeurt eigenlijk niet toe.

Het resultaat was dat ik ’s avonds in de zetel wat chocolade en chips heb binnengespeeld. The real stuff, geen calorie-arme producten.

Blah. Ik zal blij zijn als er deze week alsnog wat af is. Op een kilo hoef ik niet te rekenen, vrees ik.

Balen.

Barcelona

Bart is deze morgen heel vroeg vertrokken naar Barcelona voor twee daagjes. Vijf uur is me toch te vroeg, ik heb hem dus niet meer gezien. (Gisterenavond overigens ook niet: ik was al gaan slapen toen hij thuiskwam van een Fewebavondje. Meh.)

Gelukkig is er mail en Twitter, en kan ik zijn avonturen ginder toch een beetje volgen. Zoals het feit dat zijn vliegtuig niet is opgestegen om 9.15, maar pas rond de middag. Had ik medelijden? Nah, ik zou ook wel een snoepreisje willen op uitnodiging en kosten van Philips :-p

En dan twittert hij nog dat het ginder stralende zon is en 18 graden. Humpf :-p

barca

Ik hoop in elk geval dat hij er wat aan gehad heeft. De foto’s die hij doorstuurt naar zijn Flickraccount zijn in elk geval veelzeggend en om jaloers op te zijn.

barca2

barca3

Toch zal ik blij zijn als hij vanavond weer in mijn armen ligt: zo’n groot koud bed is echt niks voor mij.

(Oh, en wat is dat toch met die neiging om Barcelone ipv Barcelona te typen? Ik krijg er de kriebels van! Dystypie, of hoe zou dat heten?)

Avocadosalade met mandarijntjes en ham

avocado

Mijn ma heeft hier vorig weekend die avocado’s gegeten, en vond dat bijzonder lekker. Ze heeft nu het plan opgevat om dat als aperitiefhapje in een glaasje te serveren, en dat lijkt me een goed idee.

Het eigenlijke recept vind je in het Weight Watchersreceptenboek op p. 76. Eigenlijk staat dat hele boek vol goeie ideeën waar je niet echt dik van wordt, ik ben er wel fan van, ja.

Je moet een halve avocado rekenen per persoon, en het recept is dan voorzien op vier personen. Snij je twee avocado’s netjes in twee (je hebt de schil nog nodig), hol ze uit en snijd het vruchtvlees in stukjes. Bij mij waren ze zodanig lekker rijp dat het moes werd, maar da’s een detail. Gooi in een schaal, en besprenkel met het sap van een halve citroen, want het heeft de neiging nogal snel bruin te worden. Snij 75 gr. rauwe ham in fijne reepjes, laat een half blikje mandarijntjes uitlekken (vang het sap op), en meng alles door elkaar. Meng in een apart kommetje het sap van de andere halve citroen, een lepel van het mandarijnsap (geen siroop dus!) 2 koffielepeltjes olijfolie, een scheut cognac en wat zout. Roer deze dressing door je bereiding, dek af en laat even marineren in de koelkast. Vul dan de avocadohelften of glaasjes of whatever met de salade.

Voilà!

Kaas

Deze voormiddag ben ik nog maar eens een paar uur gaan zingen, en nu heb ik het wel eventjes gehad met Zelenka zijn Missa Votiva. Ik zal het nog wel instuderen, maar nu eventjes niet :-p

Deze namiddag waren we dan samen met andere vrienden uitgenodigd bij mijn nicht en haar man en drie dochters. Vroeger kwam ik bijna wekelijks bij hen over de vloer, maar nu was het maanden geleden. Onze familie informeert dan bezorgd of we soms boel hebben, maar we hebben eigenlijk allebei een zeer druk leven, en kinderen met woensdagnamiddag- en zaterdagactiviteiten.

Soit, Sofie had zich uitgeput in het maken van heerlijke taarten, zodat ik een klein stukje chocoladetaart heb gegeten, en een klein stukje appeltaart. Het heeft me bijzonder gesmaakt.

Hetzelfde geldt voor de kaasschotel  ’s avonds: een plethora aan heerlijke kazen, een zestal verschillende soorten brood, en gelukkig ook een grote kom sla en veel fruit tussen de kaas. Ik heb dus met mate brood gegeten, een paar stukjes kaas enorm laten smaken (goh, die lopende brie: fantastisch gewoon!) en vooral sla gegeten, stukjes meloen, druiven, aardbeien, radijsjes en dergelijke.

Zeg zelf: die schotel zag er toch heerlijk uit, nee?

kaas