Acta Diurna de muliere ludenti
Aangezien Bart zijn inmiddels opnieuw geldige rijbewijs enkel in Brugge kon afgehaald worden, zijn mijn ma en ik vandaag dus naar Brugge getrokken.
We zijn eerst het gerechtsgebouw binnengewandeld, hebben het rijbewijs opgehaald en hebben toen de boel verkend. Daarna zijn we ’t stad ingetrokken, gaan winkelen.
We passeerden op weg naar de winkelstraten de Burg, en toen gebeurde het volgende.
Het zicht uit mijn klaslokaal, toen we in december zaten te wachten tijdens de klassenraden. Kon erger, nee?
Vandaag zijn we gaan nieuwjaren bij mijn schoonouders. Naast een -alweer- heerlijk diner moesten er uiteraard ook nieuwjaarsbrieven gelezen worden. Vanaf volgend jaar hangt ook Kobe eraan voor de moeite, maar nu was het enkel nog Wolf, die tegenover zijn peter Koen heel hard zijn best doet.
Bart en ik zijn met de kinderen een weekendje in Oostende, op uitnodiging. In een volgende post doe ik wel uit de doeken hoe en waarom.
Hier krijg je alvast een filmpje over hoe het er daar uitziet 🙂
Op kerstdag zaten we met een aantal vrouwen op Twitter gezellig tegen elkaar te zagen, neuten en kreften. Langzaam is toen het idee gegroeid om daar ook eens echt iets mee te doen: waarom geen zaagblog opstarten? Voor vrouwen? Waar ge eens echt ongezouten en ongecensureerd moogt zagen zonder uw vent op stang te jagen of uw eigen blogpubliek te doen afhaken?
Nog diezelfde dag werd een wordpressblog opgestart, werd de naam misantropia.be vastgelegd, deden er vier vrouwen mee, en waren de eerste blogpostjes al een feit.
Intussen is het blog effectief te zien op misantropia.be, en zijn we al met elf.
Mocht je ook zin hebben om mee te wurtelen, te memmen of te pezeweveren, laat dan een berichtje achter in de commentaren, en dan contacteer ik je.
Dus vanaf nu, voor je dagelijkse portie misantropie en mens-erger-je-niet, één adres: Misantropia!
Over de meeste voornemens spreek ik me niet eens uit, die zijn zodanig banaal dat ik ze niet eens wil vermelden.
Wat ik me wel heb voorgenomen, is eindelijk weer meer lezen. Ik las vroeger bijzonder veel, en vond dat heerlijk. Intussen heeft het leven me ingehaald en ben ik ’s avonds vaak te moe om te lezen. Tv kijken is veel makkelijker, en eigenlijk ook een gewoonte geworden.
De voorbije dagen heb ik The Lost Symbol uitgelezen, eindelijk, en ben ik zelfs al 200 bladzijden ver in een volgend boek. Ik heb van mijn allerliefste namelijk de Millenium Trilogie van Stieg Larssen gekregen, iets wat ik heimelijk al lang wilde lezen maar nooit had gezegd. Mijn lief kent me gewoon goed, en had die mee.
Op deze manier ga ik misschien wel vijf boeken gelezen krijgen dit jaar. Laat ons hopen :-p