Boos

Ik was daarstraks gigantisch kwaad op mijn kuisvrouw.

Ik kwam namelijk thuis van school, en ik zie zowel de deur naar boven als de deur naar berging en garage wagenwijd openstaan. Vorige week (ik had nog vakantie en was toen thuis) had ik haar uitdrukkelijk gewaarschuwd: “Bela, er is een gloednieuw poesje in huis dat bijzonder mensenschuw is, en dat zich verstopt. Je moet opletten dat je geen deuren laat openstaan, of hij is weg.” Het beestje had toen de hele tijd achter de zetel gezeten, doodsbang van de stofzuiger.

Ik ben onmiddellijk beginnen zoeken naar Osiris, maar vond hem nergens: niet in living of keuken, niet in de slaapkamer, niet tussen de dozen in de logeerkamer… Zo’n klein beestje kon natuurlijk overal zitten, dat kruipt in de kleinste hoekjes en gaatjes.

Ik ben echt uitgevlogen tegen Bela, en ik geloof dat ik haar zelfs gezegd heb dat, als het beestje weg was, dat ook zij in het vervolg niet meer hoefde te komen.

Gelukkig hoorde ik iets later iets ritselen in de garage, en zag ik nog net een grijs staartje verdwijnen. Wolf en ik hebben hem dan samen uit de garage terug in de woonkamer gedreven.

Zeggen dat Bela opgelucht was, is een understatement. En ik heb ook het gevoel dat ze de volgende keren die deur niet meer zal vergeten.

Eén antwoord op “Boos”

  1. Dan hadden we gisteren allebei ongeveer hetzelfde voor. Alleen stond de achterdeur in onze afwezigheid vierkant open zonder dat er verder iemand thuis was. Op één hond na van wie ik nu eigenlijk wel aanneem dat ze ongewenst bezoek direct op de hielen zou doen omkeren. Ze wordt al wat ouder, ze wordt al wat grijzer, maar haar temperament heeft nog niet geleden onder de jaren. dat van mij trouwens ook niet, dus het was voor de schoonmaakster maar een geluk dat ze niet in de buurt was!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *