Gent Verwent

Môh, ik heb blijkbaar een bon van 5 euro gewonnen van Gent Verwent, via nieuws.be!

Allez hup, eens zien wat ik daar dan mee zal kunnen doen. Is wel leuk, natuurlijk, al is het maar vijf euro.

Nachtvlinder

Gisteren, toen we terug kwamen van de Blaarmeersen, en de kinderen nog even in de tuin aan het spelen waren (rond half zeven, denk ik), zagen we plots dit beest in het gras.

vlinder

Hij zat muisstil, alleen de voelsprieten bewogen af en toe, en liet me rustig foto’s nemen. Ik heb, om duidelijk te maken hoe groot hij wel was, er een muntje van 20 cent naast gelegd. Ik schat hem tien centimeter in breedte.

Aan de tekening op de rug te zien vermoed ik dat het om een doodshoofdvlinder gaat, maar dat weet ik niet zeker. Iemand? En komen die beesten vaak voor hier, of was dit een zeldzame ontmoeting?

EDIT: Germain De Wispelaere van Natuurpunt Zomergem kwam met de volgende uitleg in mail:

De vlinder op de foto is onmiskenbaar de ligusterpijlstaart, een nachtvlinder.
Misschien heb je vroeger de grote groene rupsen, van die vlinder, gezien die 
voorkomen op ligusterhagen.
Vroeger bijna jaarlijks bij mij thuis op de hagen.  De laatste jaren echter 
minder en minder.
Toch vond ik vorig jaar terug een rups op die haag en heb ik er een foto van 
genomen, jammer genoeg niet echt geslaagd.
De vlinder zelf heb ik nog maar een paar maal gezien.

Ik heb dan maar zelf even gegoogled op die rups, en in bijgaande link vind je dat beest. Bijzonder mooie foto overigens.

Blaarmeersen

Vandaag ben ik met mijn ma, de twee kinderen en Alexander, het nog-net-niet-driejarige zoontje van mijn broer, gaan zwemmen in de Blaarmeersen.

Het is een hele verhuis natuurlijk, met koekjes en drinken, handdoeken en speelgoed.

Het was er behoorlijk druk ook, maar toch bijzonder doenbaar.

Kobe en Alexander hebben voortdurend door het ondiepe water lopen pletsen, en durfden uiteindelijk zelfs tot aan de kin in het water (zelfs zonder hand van mama of oma, helaas). Wolf had zijn paarse krokodil mee en maakte daardoor onmiddellijk vriendjes met een groepje oudere kinderen die vrolijk meespeelden. En ja, ze hadden respect voor Wolf, speelden met hem, hielpen hem op de krokodil, en vroegen het netjes als ze ook even op de krokodil wilden. Hij genoot van elk moment, en dobberde vrolijk rond met zijn zwembandjes. Hij kan nog net niet zwemmen, maar het scheelt echt niet veel, het is vooral een kwestie van vertrouwen.

In elk geval hebben we er allemaal van genoten en is het voor herhaling vatbaar als het echt goed weer is. Kleine kinderen bibberen namelijk nogal rap, en dat was zelfs gisteren het geval (de zon zat er niet door).

Bedankt, stad Gent, voor de peutervriendelijke aanpassing van ons aller Blaarmeersen. Nu zie ik helemaal geen reden meer om nog in de file te gaan staan richting zee: we hebben zand en zoet water vlakbij 🙂

Afwerking

Vandaag is de aannemer nog eens langsgeweest: hij moest nog een paar laatste dingen opmeten en afspreken, en vrijdag komen ze de boel hier afwerken.

Het bouwverlof is immers gedaan, en ze hebben dan nog een paar dagen om de ontbrekende dingen in elkaar te zetten. En vrijdag moeten al mijn kasten er dus hangen en zo.

Yippie.

Dan nog het schilderwerk, en we zijn erdoor.

Man, ik kijk daarnaar uit!

Cocktails

Eigenlijk hebben we ons al vreselijk laten verwennen dit weekend.

We hebben vooral veel gezwommen met de kinderen, rondgelopen, geluierd… en gebruik gemaakt van de cocktailbar hier in het hotel. En dan spreken we over een echte cocktailbar, met lederen fauteuils, gedempt licht, en een kaart van minstens honderd verschillende cocktails. Blijkbaar doet de eigenaar ook vaak mee aan wedstrijden, en wint hij nog geregeld ook.

Ik sta erom bekend dat ik zo goed als geen alcohol drink, maar als ik met vakantie ben, zeg ik geen nee tegen een goeie cocktail. Ik heb er verschillende gedronken in alle mogelijke kleuren, maar op onderstaande cocktail was ik gewoon compleet verzot!

vanillasky

De barman waarschuwde me wel: het geldt als een dessert op zich en is vreselijk zwaar, maar ook ongelofelijk yum! Blijkbaar is het geen vaststaande naam, want als ik het even google, kom ik op de bizarste recepten.

Ik weet wel dat er vodka in zat, kahlua, vanillecreme, een bol vanilleijs, een geplet koekje, en ruim slagroom bovenop (en niet van dat spuitbussengedoe, geloof me), maar geen idee hoe precies.

Hmm. Zouden ze daar in het hotel het recept willen vrijgeven? Dit is echt beter dan om het even welk dessert, geloof me!

Bourscheid

Op amper 7 kilometer van het hotel, eigenlijk aan de overkant van een vallei op een heuveltop, ligt het kasteel van Bourscheid. Deels ruïne, deels gerestaureerd is het eigenlijk best de moeite. Ik denk dat het te vergelijken moet geweest zijn met ons Gentse Gravensteen, alleen met een behoorlijk ander uitzicht.

We zijn er gisteren met de kinderen naartoe geweest, en ze vonden het prachtig. Oordeel zelf maar: een paar foto’s en een filmpje.

bourscheid1

bourscheid2

met rechtsboven ons hotel

bourscheid3

bourscheid4

schavot

Auto-entertainment

Om eerlijk te zijn, ik zit niet graag in de auto. Nooit gedaan, en ik zal dat ook nooit doen. Omdat ik wagenziek word, en in heel serieuze mate. En nee, het is niet overgegaan met volwassen worden, aan geen kanten zelfs.

Alleen als ik zelf aan het stuur zit en dus alle bewegingen van de auto zelf in de hand heb, valt het mee. Helaas hebben de kinderen mijn overgevoelige evenwichtsorgaan geërfd, en hebben ze het dus ook zitten.

Nee, ik keek dus niet uit naar de drie uur durende autorit van gisteren. De kinderen kunnen namelijk niet zitten lezen of spelletjes spelen of zitten prutsen, want dan hangen ze binnen de kortste keren met hun kopje uit het raam. Niet zo interessant overigens, op een autostrade aan 132 per uur.

Maar Bart kwam thuis met een verrassing: hij had een dvdspeler gekocht voor in de auto, met twee schermpjes die je aan de achterkant van de stoelen bevestigt, zodat ze netjes kunnen zitten kijken. Meteen had hij er ook een Disneybox bij gekocht, met alle films van de kaartenactie van de Delhaize (waar Wolf zo zot van is).
Ze hebben dus eerst naar Cars gekeken, en dan, na een pauze, naar Nemo. Vooral Kobe is duidelijk verzot op de visjes, hij is er voortdurend over bezig.

Helaas, helaas: op 500m van het hotel, na de kortste maar ook bochtigste route (ik vind dat dat een GPS-feature zou moeten zijn) naar Lippenscheid, had Kobe het alsnog zitten, en mochten wij beginnen met de autostoel leeg te scheppen, Kobes kleren uit te stropen, en alles te beginnen afvegen. Gelukkig bestaan er natte en droge doekjes en hadden we beiden voorzien. Jammer dat je niet meteen ook iets aan de geur kan doen.

In het hotel hebben we wasmiddel en een emmer met doeken en kuisproduct gevraagd en gekregen en de ergste schade kunnen beperken, maar leuk is anders.