Eerste schooldag

Mijn boekentas staat klaar, en er zit een volle pennenzak in, een map met daarin te kopiëren cursussen, ik heb mijn lesrooster uitgeprint en de kalender voor dit jaar, en zelfs een overzichtslijst van de klas die ik morgen moet “onthalen”.

Goh, ik denk dat ik er nog nooit zo klaar voor was!

Kaastaart met noorderkrieken

af

Het is lang geleden dat ik deze taart nog heb gemaakt: er is nogal wat werk aan, en je moet op sommige momenten echt ongestoord kunnen verder doen, zonder dat je even naar de kinderen moet kijken of zo. Maar nu ze gisteren de hele dag weg waren, kon het wel weer eens: er was vandaag verjaardagsfeestje voor Kobe 🙂 Je moet de taart in drie stadia maken, voorzie dus voldoende tijd.

Onderstaande ingrediënten zijn voor een springvorm van 28 cm doorsnede, en dan heb je meestal nog genoeg kaas over om bv. glaasjes te vullen met wat peer, gekruimelde speculoosjes en een laagje kaas.

Ingrediënten:

Kaas:
– 500 gr. plattekaas
– 500 gr. slagroom
– 5 eiwitten
– 250 gr. suiker
– 1 dl water
– 15 gr. gelatine
– sap van 1 citroen
– 1 bokaal krieken

Bodem:
– 120 gr. zelfrijzende bloem
– 120 gr. suiker
– 3 eieren

Bovenlaag:
– 2 dl. kriekensap
– 2 lepels suiker
– 15 gr. gelatine
Werkwijze:

Bodem:
Meng de ingrediënten, giet in een beboterde springvorm en bak 10 minuten op 180°C. Maak de springvorm NIET los.

bodem

Kaas:
Warm de suiker in het water (microgolf). Laat de gelatine 5 minuten weken in koud water, knijp ze uit en voeg ze toe aan het warme suikerwater. Laat een beetje afkoelen (niet té lang), en voeg er de plattekaas, het citroensap, de opgeklopte slagroom (voeg er een lepel suiker bij, dat klopt beter), en uiteindelijk de opgeklopte eiwitten aan toe.

kloppen

Laat de krieken uitlekken en verdeel ze over de bodem (bewaar 2 dl. van het sap).

krieken

Doe de kaas bovenop de bodem en de krieken, strijk mooi glad (beter dan op de foto :-p ) en laat een paar uur opstijven op een koude plaats. Niet losmaken!

kaas

Bovenlaag:
Laat de gelatine weken in koud water en knijp ze uit. Voeg ze bij het opgewarmde sap met de suiker. Laat afkoelen , en giet voorzichtig op de kaas. Als je te hard giet of het sap nog te warm is, maak je de kaas los en krijg je een witte sluier, zoals op de foto.  Laat opstijven.

bovenlaag1

Maak de vorm voorzichtig los,

ontvormd

en versier met een bloem, witte chocoladekrullen of wat suikerwaren.

Aqua Azul

Ik keek er al lang naar uit, en gisteren gingen we dus eindelijk weer eens saunaen in Aqua Azul in het Patershol.

Het was lang geleden, en daarom verbaasde de inrichting me toch weer. Aqua Azul is gesitueerd in een oud, perfect gerestaureerd herenhuis met een art déco inslag. Dat aspect hebben ze sterk in de verf gezet: het gaat hier vooral om de sfeer.

Je wordt hartelijk ontvangen aan de receptie, krijgt badlinnen mee en een allercharmantst sleutelhanger met sleuteltje van je kastje. De kleedkamer geeft al een eerste impressie: prachtige designkastjes, met dito verlichting en kaptafel in donker hout wachten je op.
Daarna geef je je sleuteltje af aan de receptie, en ga je de trap weer af, richting douches. Je kan kiezen tussen warm of ijskoud, uiteraard. Er is een ruime hete sauna, een even ruime vochtige biosauna, en een uitgebreid Turks stoombad. De sauna’s hebben een zestal ligbanken, maar al zittend kan je er uiteraard met meer mensen tegelijk in. Zodra je uitgezweet bent, kan je (na een douche) terecht in het koude zwembad (ik schat 2 op 8 meter), voorzien van een jet zodat je ook echt kan zwemmen, mocht je dat willen. Een alternatief is de binnentuin waarrond de ruimtes zich situeren, en waardoor er ook massa’s daglicht binnenvalt. In die binnentuin, weelderig begroeid met klimplanten en in okerkleuren gestoken, vind je een ijskoud dompelbad, de klassieke emmer met koud water die je over je hoofd kan uitgieten, maar ook zeven ligzetels om rustig af te koelen.

Om weer op te warmen en even te rusten kan je naar het bubbelbad, dat via een fraai gestileerd gat in de muur is te bereiken en uitzicht heeft op de binnentuin, maar kan je ook bekomen op een bankje met je voeten in heet water. Wil je meer rust dan dat, dan kan je opnieuw de trap op naar de relaxatieruimte met royale lederen ligzetels en gevarieerde lectuur. Kenmerkend is de grote bibliotheek met filosofische werken. In de winter brandt het haardvuur.

Wil je graag wat kletsen met je gezelschap, dan kan je terecht in het salon: aan een prachtige houten art deco-bar kan je diverse drankjes bestellen, van koffie tot gezonde sapjes.

De sfeer is heel belangrijk in dit badhuis: er wordt echt wel op gedrukt dat het de bedoeling is alles zo sereen mogelijk te houden, en dat er bij voorkeur niet gepraat wordt, zeker niet in de sauna’s. Zelfs fluisteren wordt afgeraden, omdat ook dat behoorlijk storend kan zijn. Daarom hebben ze ook het salon voorzien, waar je wél honderduit kan en mag kletsen.

Aqua Azul is niet bijzonder groot, maar kan toch behoorlijk wat volk aan door de diverse locaties. Als er weinig volk is, kan het best dat je elkaar nauwelijks ziet, en dat is een pluspunt. Toch is reserveren wel aangeraden.

Ook de prijs valt al bij al nog mee: een basisbeurt kost 20 euro, als lid betaal je nog 14 euro. Wij hebben voor twee, met badlinnen (badjas en twee grote handdoeken) en een milkshake resp. gezonde cocktail 64 euro betaald. Dat is niet weinig, maar het geheel doet zo luxueus aan, dat we dat met plezier hebben neergeteld.

(Foto’s ga je helaas op hun site zelf moeten bekijken, die zijn in flash en kan ik hier dus niet posten. En om zelf te nemen, nee, daar was ik te relaxed voor.)

Kinderloos

Donderdagavond heb ik Wolf afgezet bij mijn ouders (ze hadden wilde plannen zoals kasten ineenvijzen, leren fietsen, zandkastelen bouwen), deze avond is schoonpa Jeroom Kobe komen ophalen tot zondagmiddag.

Dat resulteerde in twee vrij onverwachte vrije avonden, vrij als in: zonder kinderen, en dus kunnen improviseren en zo. Ik moest  de hele dag op school zijn, en daarna Kobe doorgeven aan Jeroom. Toen ik daarna Bart belde, bleek dat hij net aan het voortgaan was uit Café Théâtre (jammer, ik was graag mee iets gaan drinken, zoals in de good ol’ kinderloze dagen). Hij had wel een beter voorstel: in tegenstelling tot zijn eerdere plan om in de zetel in slaap te vallen, zag hij het nu wél zitten om naar de film te gaan. We hebben dus eerst op het hoekje van Veldstraat en Hoornstraat een heerlijke burger opgehaald (de tonijnburgers zijn daar een echte aanrader), die binnengespeeld op kantoor, en dan naar Inglourious Basterds gaan kijken. Echte onvervalste vintage Tarantino, met schitterende dialogen, woordspelletjes, referenties aan andere films, geweld en absurde humor. Heerlijk gewoon!

En nu een zalige zaterdag zonder gedoe, kunnen boodschappen doen zonder gejengel (al is dat unfair tegenover de kinderen, ze zijn meestal engeltjes), schilderen, taart bakken zonder onderbrekingen enzoverder. En dan ’s avonds een date met mijn ventje voor sauna in de Aqua Azul en daarna iets eten. Mmmm…

Osiris

Nieuwe huisgenoot, sinds gisterenavond laat: Osiris. Hij komt uit het asiel in Kruibeke, is exact wat ik zoek, en is voorlopig nog zeer schuchter. Hij leeft voornamelijk onder de kast, maar heeft wel al gegeten en gedronken, en was zich daarstraks aan het wassen.

osiris11

osiris2

osiris3

Dyson

dc23-animal-pro

Een paar maanden geleden kreeg ik een mailtje van ene Caroline van Dyson: of ik geïnteresseerd was, als mama-blogger, om een avondje te komen luisteren naar het verhaal van Dyson, en na afloop een toestel mee te nemen om te testen en te bespreken op mijn blog.

Fan van Dyson zijnde (ik heb er al jaren een) zei ik niet nee natuurlijk.

Gisterenavond heb ik dus, samen met drie andere blogsters, geluisterd naar het verhaal dat ik al wat kende, een heerlijk hapje gegeten, goed gelachen, en kreeg ik hun zwaarste toestel zomaar mee naar huis: de Animal-Pro (nee, niet, zoals ik in een eerste opwelling dacht, omdat het een beest van een machine is, maar wel omdat hij speciaal tegen katten- en hondenhaar is ontwikkeld). Gratis en voor quasi niks.

Een bijzonder mooi cadeautje.

Je had trouwens het gezicht van mijn wekelijkse Tsjetsjeense wervelwind moeten zien toen ze ermee aan de slag ging: ze glunderde! Puur uit nieuwsgierigheid heeft ze zelf het hondenmatje in de berging gestofzuigd (sinds de verbouwing en het parket hebben wij geen tapijten meer) en toen was ze helemaal door het dolle heen: ze vond dat haar werkgeefster die ook moest aanschaffen, want die heeft twee honden. Over de prijs van meer dan 500 euro haalde ze de schouders op: hier in België moest dat toch kunnen zeker?

Maar het is wel een feit dat dat matje er op een ik-en-een-gij proper uitzag. Impressionant.

Later meer dus, als ik het ding zelf ter hand heb genomen :-p

Fijn :-)

Heerlijk gaan lunchen met Wolf en Bart in de Pizza Hut (ja, ik weet het, voor sommigen staat dat niet gelijk aan een lunch, maar die kunnen de boom in :-p ), daarna met Wolf gaan winkelen: toffe kleren gekocht voor hem, en zelfs een Spidermanpak, en nog bij een vriendin binnengewaaid.

Het was een fijn middagje, met een Wolf die zichzelf een verwend nest en een gelukzakje noemde, en niet wist hoe hard hij aan het stralen was.

Het is toch een dankbaar kind om iets voor te kopen 🙂

Kan het voor één keertje wél goed, hmm?

Deze voormiddag kwamen ze dus onze nieuwe rolgordijnen van Luxaflex installeren. Netjes op het afgesproken uur werd er aangebeld, en de man ging onverdroten aan het werk. Ik heb de lichtst mogelijke stof gekozen, en toen het eerste gordijn ophing, zag het er prachtig uit!
Het leek wel compleet ondoorzichtig, maar dat bleek aan het feit te liggen dat de zon er bal op zat: waar er schaduw was, kon je bijna gewoon naar buiten kijken. Exact mijn goesting dus.

Tot twee uur later, tegen half twaalf, bleek dat de gordijnen eigenlijk niet helemaal recht hingen, of zelfs een lichte rimpeling hadden: ze waren slecht gemaakt, slecht gemonteerd!

Retourtje fabriek dus, tot ongenoegen van de installateur want die mag nog eens terugkomen. Maar hij zei het zelf: zo’n rolgordijn moet perfect strak hangen, en dat was bij geen van de vijf stukken het geval.

Eén lichtpuntje: ik weet nu al dat het mooi zal zijn, en de basiselementen hangen er al, dus dat wordt uitpakken en inklikken, op een kwartiertje geklaard.

Nog een week of twee wachten dus. Argh. Alweer.

Ikea

Een drukke week, deze laatste: ik wil nog vanalles doen, en ik moet nog vanalles doen. En toch zal ik blij zijn als het schooljaar weer begint: eindelijk weer regelmaat en dergelijke, en ik doe mijn werk ook nog steeds bijzonder graag 🙂

Vandaag ben ik met mijn ma in de Ikea gaan rondlopen, terwijl Wolf in Smaland (de speeltuin/opvang van de Ikea) zich rot amuseerde. Mijn pa wilde namelijk nieuwe boekenkasten (we hebben de oude naar het containerpark gebracht, en daar was hij niet zo blij mee) en kreeg dus twee Billy’s. Daarnaast moest er ook een nieuwe matras komen voor de logeerbedden voor de kinderen, maar jammer genoeg bleek die op te zijn. Volgende keer beter dus.

In ieder geval hebben we er samen rondgelopen, gekeken, gekletst, en dan met ons drietjes gegeten, en ik zou bijna het predicaat “gezellig” bovenhalen. Ware het niet dat dergelijk gewinkel eigenlijk nooit gezelllig is. Of vind jij van wel?