Twee heerlijke dagen achter de rug 🙂
Gisteren rond elf uur met Kobe naar de dokter, die het ventje compleet in orde en goed hersteld verklaarde.
Daarna ben ik hem bij mijn ouders gaan afzetten (en twee keer mogen rijden omdat ik stomgaweg zijn zak met slaapgerief was vergeten) en was ik net op tijd om een was buiten te hangen, en met mijn allerliefste naar Sauna O in Afsnee te rijden. We waren daar de eersten en lange tijd de enigen. Niet verwonderlijk eigenlijk, op een vrijdag rond vijf uur. De sfeer was bijzonder rustig, en de aankleding mooi en rustgevend. Stoombad met citroengrasaroma, vochtige biosauna, hete droge Scandinavische sauna, warm voetbad omzoomd met kaarsjes, een aangename relaxruimte (er was ook een natte relax) om even te lezen bij de open haard en een chocomelk (resp. espresso) te drinken, en er was zelfs een tuin om eventueel in te gaan zitten. Het zwembad was me te koud, en van het ijskoude dompelbad spreken we niet eens. We zijn er tweeëneenhalf uur gebleven, en hebben daarvoor 83,5 euro betaald: 30 euro per persoon voor de sauna, 6,5 euro pp. voor het badlinnen, en dan nog 3,5 euro voor elk van de drankjes. Ik heb ook even gevraagd waarom er geen jacuzzi of warmer bad was, maar dat ligt moeilijk door de VlaremII-normen, en omdat ze een echte sauna willen zijn, en niet met mensen die in die jacuzzi blijven vegeteren.
Daarna zijn we rustig gaan eten in restaurant Het Boneryck, hier in Wondelgem vlak bij ons huis. Bizarre naam misschien, maar hij heet Derycke, en zij heet Boone, heb ik me laten vertellen. Ik was er al eens geweest, en wilde ook Bart eens laten proeven. Het menu was verrassend en bijzonder lekker:
* Cava Brut met hapjesbord
*Tartaar van tonijn met espuma van komkommer en avocado
* Broccolisoep met mascarpone
* Gegrilde kangoeroefilet met salsa verde en rozemarijnaardappelen met pecorino
*Mousse van cassis met sesamkletskop en advocaat
*Koffie en gebakjes
Dat ik geen fan ben van cassis, was geen enkel probleem: ik kreeg een perfect gemaakte crême brûlée in de plaats.
Het eten was mooi gepresenteerd, in perfecte hoeveelheden (soms ietsje teveel, zoals de grote kom broccolisoep waarin een mooi bolletje mascarpone langzaam smolt) en vooral in verrassende combinaties. Zalmtartaar had ik al gegeten, maar nog nooit vermengd met pijnboompitten en fleur de sel (de rest heb ik niet kunnen thuisbrengen).
De atmosfeer is jong en vrij lawaaierig, dat wel, maar dat komt ook omdat het eigenlijk een gewoon huis is, waarvan de volledige benedenverdieping omgebouwd is tot restaurant met semi-open keuken. De kleuren zijn chocoladebruin en limoengroen, en de muziek is loungy. De bediening was hartelijk en attent, en vooral, wat ook belangrijk is, met de glimlach.
Bart betaalde voor het menu met – naar zijn zeggen bijzonder lekkere – aangepaste wijnen 53 euro, ik was 40 euro kwijt en 6,5 voor een fles plat water.
Als aangenaam achterafje krijg je, bij de rekening, ook nog een glaasje sambucca, gebracht door de kok zelf, die meteen komt informeren of alles naar wens was.
En dat was het echt wel ook.
Eén antwoord op “Goede vrijdag”