Zestien jaar

Zestien jaar geleden zat ik spaghetti te eten op Barts kot. De wekelijkse dinsdagse bijzonder pikante kotspaghetti. Ik was bijzonder onwennig, zijn kotgenoten bijzonder curieus. Bart zat me met grote verliefde ogen te bekijken, en ik keek terug met mijn liefste, stralendste glimlach.

Zestien jaar geleden werden Bart en ik namelijk een koppel. Dag op dag.

En weet je…

Soms betrap ik hem op diezelfde blik, en mezelf op diezelfde glimlach. Na zestien jaar. Dag op dag.

Maar de spaghetti is intussen een pak minder pikant geworden :-p

12 Antwoorden op “Zestien jaar”

Een reactie achterlaten op Clo Willaerts Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *