Update over mijn voet.

Ik heb dus al maanden last van mijn linkervoet, meer bepaald van een ontsteking onder mijn hielbeen. Eind mei ben ik voor het eerst bij de orthopedist verzeild, die me een cortisone-inspuiting gaf, en een aircast, een soort kleine brace met een luchtkussen onder de hiel.

Het verbeterde merkelijk, en ik heb gans New York rondgelopen zonder enige pijn. De aircast zat in de bagage, en bleef daar.

In augustus is de pijn teruggekomen. With a vengeance. Eerst heb ik nog een tijdje rondgelopen met die aircast, maar dat bleek niet te helpen. Toen ik rond de vijftiende augustus opnieuw contact opnam met de orthopedist, bleek die net op vakantie vertrokken te zijn tot begin september. Ik ben dus maar blijven manken…

Begin september kwam ik dus wél bij de orthopedist, met veel pijn. Die oordeelde dat de ontsteking er opnieuw was, in volle kracht, en dat ik de rest van mijn voet serieus overbelast had door te manken. Hij schreef me zware ontstekingsremmers voor, en een speciale laars om de hele voet te ontlasten. In het begin viel dat mee, maar de pijn bleef, meer nog, het werd gewoon erger, zodanig dat ik zelfs naar krukken greep om de voet nog meer te ontlasten.
Na een dag of tien belde ik opnieuw naar de dokter, die vrij ongerust klonk, en een isotopenscan van de bewuste voet wilde.

Dinsdag heb ik dus de hele dag licht radioactief rondgelopen, en donderdagavond moest ik terug naar de orthopedist om het verdict te aanhoren. En eerlijk gezegd, dat was niet mals. Niet alleen is de ontsteking er nog, maar ik heb intussen ook algoneurodystrofie ontwikkeld, of met een andere naam het syndroom van Sudeck. Gelukkig zijn we er nog relatief vroeg bij, en is de kans op genezing vrij behoorlijk. Ik heb intussen een en ander zitten lezen, en ik ben er wel wat bang van, om eerlijk te zijn.

Ik moet nu zware pijnstillers slikken om de pijnprikkel stil te leggen (wat gisteren trouwens geen enkel effect had, ik voelde de voet nog steeds).
Daarnaast moet ik vijfenveertig dagen lang een inspuiting krijgen met zalmcalcitonine. Het zijn naar ’t schijnt pijnlijke spuiten, met vooral zeer vervelende nevenwerkingen: misselijkheid, duizeligheid en ook braken. Vandaar dat ik een half uur voor de inspuiting al een Motilium moet innemen, kwestie van de bijwerkingen te beperken. Ook wordt die spuit dus ’s avonds gegeven, zodat je wel nog kan gaan werken.
Drie keer per week moet ik naar de kinesist voor grondige behandeling, en eventueel ook één keer per week gaan zwemmen om de spieren wat in vorm te houden.
Ook moet ik regelmatig wisselbaden nemen voor mijn voetje, kwestie van de bloedsomloop weer op gang te krijgen zoals het hoort. Ik zit dus op de rand van mijn bad, in de weer met de sproeier, ofwel met emmertjes voor mijn neus, een met koud water en een met warm water. Het geblaas is niet van de lucht wanneer ik dat koud water over mijn voet heen krijg, om eerlijk te zijn :-p Het is trouwens een prima remedie tegen koude voeten :-p
De laars moet ik voorlopig aanhouden voor mijn eigen comfort, maar als de pijn weg zou gaan, mag ik ze achterwege laten.
Enfin, ik weet weer wat gedaan. Ik hoop alleen dat het in orde komt, want dit is wel een zeer vervelende pijn, vooral omdat ze chronisch is. Gelukkig heb ik er geen last van wanneer ik in mijn bed lig, en kan ik rustig slapen.
http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=441

9 Antwoorden op “Update over mijn voet.”

  1. ai ! klinkt allemaal vrij pijnlijk. Zo’n ontstekingen zijn geen grapje, ik ken iemand die last aan zijn oog (!) heeft gekregen door een wond aan zijn voet.
    Veel beterschap, en inderdaad, af en toe neerzitten is geen zonde 🙂

  2. Dat is niet mis als diagnose.
    Mijn beste vriendin had het in haar arm. Ze is er gelukkig van genezen, omdat de dokter er -net zoals bij jou- op tijd bij was. Ook zij kreeg die spuiten.
    Maar luister alstublieft naar uw lichaam, zodat je er vanaf geraakt. Wees niet eigenwijs. Als je voelt dat je moet rusten, rust dan. Dit wil je niet voor de rest van je leven hé?
    Gelukkig zijn ze er vroeg bij. Iets wat niet zo evident is, want er zijn zelfs dokters die het syndroom niet herkennen. Of te laat.
    Veel sterkte met de spuiten. Ik hoop oprecht dat het goedkomt en dat je dit ooit achter je kan laten.

  3. gudrun ik heb drie jaar geleden hetzefde meege da dagenmaakt met mijn hand ik had ook zeer veel pijn ; De enige oplossing is uw

  4. Ok, het was inderdaad gemakkelijker om de uitleg hier te lezen..Maar toch nog dezelfde :’oh nee’ ‘echt’ ‘oh dat klinkt pijnlijk’ en *diepe frons bij de gedachte alleen al*

    veel sterkte ermee, en inderdaad: goed luisteren naar je lichaam en de kluslijst even op ‘hold’

    Beterschap!

  5. Pingback: Witch » Voet

Een reactie achterlaten op zapnimf Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *