Vergaderen

Vandaag heb ik de vergadertijger in mezelf gevoederd, hopelijk genoeg voor een lange tijd.

Er was namelijk een studiedag over de nieuwe leerplannen van Latijn, wat inhield dat we van half tien tot vier hebben geluisterd en vragen gesteld. Daarna ben ik samen met mijn collega in de auto gesprongen en van Wetteren naar Mariakerke gereden, om daar de klassenraden van de derdes en de zesdes bij te wonen.

Ik vrees dat ik een uur gedaan heb over het bespreken van mijn beruchte klas met 26 leerlingen. Sorry, collega’s, maar het was nodig. In elk geval was de laatste klas voor mij afgelopen tegen half zeven.

Vergaderen… Het is echt niks voor mij. Het is trouwens de reden waarom ik bij veel van mijn hobby’s een bestuursfunctie afhoud: dingen doen, prima, maar dat oeverloos gepalaver dat er doorgaans aan vooraf gaat, nee bedankt.

En nu ga ik slapen, dat ik morgen tenminste weer kan lesgeven. Zónder vergaderingen.