Rode pen

Ik weet dat ik mijn kleine neuroses heb, en dat dit er wellicht ook ene van is: mijn rode pen.

Ik hààt het als ik moet verbeteren met een rode stylo of stift. Verbeteren, dat doe ik al jaar en dag met een rode pen. Met rode buisjes van Pelican. In het examenseizoen betekent dat dat de vingers van mijn rechterhand rood zien, maar daar geef ik niet om.

Het moet trouwens ook een pen zijn met een fijne punt. Úren heb ik al rondgelopen en winkels afgeschuimd om toch maar een deftige pen te vinden met ultrafijne punt, die niet al te duur is. Mocht u er zo één weten zijn, gelieve me dat te laten weten, ik zal er u dankbaar om zijn.

Maandag zat ik te verbeteren in de leraarszaal, en was mijn buisje leeg. Ik was te lui om terug naar de klas te lopen om een nieuw buisje te halen, en kreeg er eentje van een andere collega. Alleen blijkt ondertussen dat het om een donkerder rood gaat dan ik gewoon ben. En dat werkt op mijn zenuwen. Echt wel. Ik kan al niet wachten tot dit buisje leeg is, en ik weer met mijn helderrood kan schrijven.

Ik weet het, neurotisch en zo.

3 Antwoorden op “Rode pen”

  1. Ik kocht mijn Parker bij Triado, in de Sint Jacobsnieuwstraat. Een bijzonder vriendelijke vrouw, die blijkbaar de trekken van een penneschrijver kent. Ze laat je alle pennen testen en geeft uitleg over elke pen.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *