Nieuwjaarswens

Het is bijna middernacht wanneer ik dit schrijf. Misschien vindt u me nu zielig omdat ik blijkbaar op dit tijdstip aan de computer zit, maar geloof me: dat is het niet.

Ik heb net samen met mijn ventje, die een schitterende Médoc van 1973 aan het drinken is, samen op de zetel, dicht tegen hem aan, naar een filmpje gekeken. Kobe lag een paar meter verderop in zijn wiegje te slapen, en Wolf ligt veilig en rustig in zijn bedje. Het haardvuur knettert (en is al een paar keer bijna uitgegaan wegens te lekker liggen om recht te staan en er hout op te doen), er branden een paar kaarsen, de gordijnen zijn dicht, en de hond aan onze voeten ligt te bibberen omwille van de vroege vuurwerkknallen.

Rond zeven uur hebben we allemaal samen gekookt. Wolf kreeg chipjes, terwijl wij een aperitiefje dronken, en zelfs de baby had een feesthoedje op. En het gezicht van een driejarige wanneer hij met een vuurspatter door het donkere huis loopt, is om te stelen. Boodschappen hebben we niet gedaan, want The Fox in the Box heeft alles netjes aan huis geleverd. En ja, het heeft enorm gesmaakt.
Wolf zat netjes op tijd in zijn bed (hij viel sowieso om van de slaap) na het obligate kabouterverhaaltje.

Zielig, zegt u? Melig? Mja. Misschien wel.

Maar wij hoeven straks niet meer door de koude. Gewoon, gezellig de trap op, half slapend, en slapewarm tegen elkaar aanschurken.
Wij hoeven ook geen obligate drie kussen uitdelen aan het verenigde gezelschap, of champagne drinken (wat we geen van beiden echt graag drinken) op het vastgestelde uur. We hoeven ook niet de confrontatie aangaan met die ene ambetanterik die toch net ‘iets’ teveel heeft gedronken, of ons per se happy en vrolijk gedragen terwijl we net in een na-de-maaltijd-dipje zitten. Of luisteren naar het oeverloze gelul van degene naast wie we toevallig zitten, maar wiens verhaal ons eigenlijk geen ene bal kan schelen.
En we moeten ook niet thuis komen in een koud en donker huis, een ware anticlimax na de feestvreugde.

Ja, toen ik twintig was, zou ik dit scenario ook niet zien zitten hebben, da’s waar. Maar ik ben geen twintig meer, en da’s de realiteit.

U mag me dus gerust zielig vinden. Dan glimlach ik gewoon even naar u. En dan herhaal ik de nieuwjaarswens die ik al naar veel vrienden heb gestuurd:

Moge 2008 alleen maar goeds in petto hebben, en moge je het komende jaar even gelukkig worden als ik nu ben. En dat meen ik uit de grond van mijn hart.

Lijstje decies

Laatste keer voor dit jaar: mijn fameuze lijstje. Mijn zwangerschaps- en ouderschapsverlof zit er quasi op, en ik moet nog een pak dingen doen. Ach ja. Als ik kijk naar het lijstje dat ik wél heb afgewerkt (naast de zorg voor een baby) vind ik dat nog vrij behoorlijk. Enfin, here goes:

– deuren beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
garage opruimen
– gordijnen voor Kobes kamer maken (ik moet ze nog deels maken)
naaiwerk (al 3 pulls hersteld, 2 knopen aangezet, 1 zoom ingelegd, 1 scheur gerepareerd)
tekeningen van draakjes schilderen in Wolfs kamer (de tekeningen liggen te wachten om uitgezaagd te worden)
kinderstoeltjes renoveren
keukenstoelen renoveren (1 is al geschilderd, nu de andere twee)
voordeur beitsen (eerste laag is gedaan)
– achterdeur beitsen
– klamboe repareren
echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
tuintje achteraan opruimen (nadat de snoeier is geweest)
mozaiek herbeginnen en afwerken
boek lezen en vooral recenseren
– stukje keuken herbehangen (als de electricien is geweest)
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten
– kaders in loft ophangen
– gordijnen voor school naaien
– afgebreide vest in elkaar naaien
– grote vuilbakken afspuiten en kuisen
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– opnieuw een antwoordapparaat installeren (nu de centrale weg is) (kabeltje halen dus)
– crème brûlée leren maken
– dagje computerles geven aan schoonvader
– diepvriezer ontdooien
garagepoort repareren Ugh, opnieuw de garagepoort repareren
– naar containerpark rijden met een pak rommel

gang retoucheren
elektriciteitskabeltje in keuken vastzetten
kinder- en babykleren sorteren
foto’s afdrukken
recepten sorteren en inkleven
TL-lamp in keuken vervangen
deuren oliën
kleerhaken voor de badjassen in de badkamer hangen
foto’s inkaderen en ophangen
Poster van Le Petit Prince inkaderen en ophangen
lampjes in de livingluster vervangen
Wolfs speelhuisje repareren
lijstje maken van klusjes voor de elektriciën
verjaardagen ingeven op grats.be
kinderboekjes sorteren
boekenkast opruimen
weer beginnen met zelf brood te bakken
auto naar de keuring brengen
plant opbinden
Wolfs beestenboel organiseren
boekenplank in keuken ophangen
hout verzagen
– koffiemachine ontkalken kantoor (gewoon nieuwe machine gekocht)
chocolade opsturen naar vriendin in de USA
cakejes bakken met Wolf (doos gekregen in februari)
babycadeautje afhalen in ziekenfonds
boekjes voor doop maken en kopiëren
schoenen binnendoen bij schoenmaker, en weer ophalen ook natuurlijk
Wolfs vermiste vestje ophalen in Gentbrugge (kantooruren, begot!)
mijn wandkaarten ophalen in mijn oude school in Gentbrugge
– koffiemachine ontkalken thuis
lavendel snoeien
– tuinhuis opruimen
lakentje naaien
legplankje maken boven lavabo in toilet
oplossing zoeken voor al mijn ‘juwelen’ (heb al een idee)
batterijen in zakjes doen en deponeren
nieuw binnengekomen kinderkleren sorteren
doopkleed wassen en herstellen
bureaukast opruimen/uitlegen/kuisen/aanvallen
rekeninguittreksels sorteren
klinken in loft afwerken
dak op houthok repareren/vernieuwen
piano stemmen
babyweegschaal terugbrengen naar ziekenfonds
fosforiserende sterren op Wolfs plafond plakken
Kobes smeedijzeren bedje boven installeren, en zijn park beneden
speelgoed opruimen en sorteren
slaapzak en plaid wassen in wasserette
Wolfs pull afwerken
derde telefoontoestel kopen en installeren
buffetkast uitkuisen
oven repareren
– aquarium kuisen
– badkamer schilderen

Banner Gent

Wie heeft een banner van 900×180 van Gent voor mij? Dat kan toch niet ontbreken, als ik wisselende banners ga (proberen) maken? Zelf heb ik in elk geval geen geschikte foto’s liggen daarvoor. En ik zie er veel op de blogs van anderen, dus er moeten er toch wel een paar zijn…

Vragen

Toen Wolf donderdag bij een vriendinnetje was gaan spelen, kwam hij thuis met een vriendenboekje, dat ik voor hem moest invullen. Eén van de vragen was: “Wat wil je later worden?” “Ridder”, zei hij prompt.

Het zette me daarstraks onder de douche aan het denken. Wat wilde ik worden als kind? En welke verwachtingen heb ik nog moeten bijstellen? Vandaar de volgende vragen:

Wat wilde jij later worden toen je nog een kind was? Theateractrice, denk ik. Ik heb die droom heel lang volgehouden, ik was er blijkbaar ook echt wel goed in (einddiploma toneel aan de academie (H3) met 95% en felicitaties van de jury, ik bleek de eerste van België te zijn) tot een stemoperatie roet in het eten gooide.
Wat ben je dan uiteindelijk geworden? Leerkracht Latijn, en ik doe het nog steeds met passie en overgave.

– Hoe wilde je er als kind later uitzien? Ik zou dolgraag een zuiders type geweest zijn, stijl Sophia Loren, met van die donkere zwoele blikken, brede heupen, smalle taille… Het ideaalbeeld van een zigeunerin, denk ik.
– Hoe zie je er nu uit? Een echte Vlaamse: niet bijzonder groot, plomp, 25 kilo te dik, naar de blonde kant met groene ogen. Ideaal als een Vikingvrouw, zou ik zo denken.

Hoe zag de man/vrouw van je dromen er uit, als puber? Goh, ik val eigenlijk op van die Italiaanse machomannen: brede borst, vierkante kin, zwart haar, bij voorkeur blauwe ogen… Denk aan de types van Aqua di Gio (het parfum)
En was is het in echte leven geworden? www.bartdewaele.be. Een droomkerel, maar niet echt die Italiaanse macho…

– Hoeveel kinderen wilde je later, en op welke leeftijd? Over die leeftijd heb ik nooit nagedacht, wel wilde ik altijd drie kinderen. Twee jongens en een meisje, als ik zou kunnen kiezen.
– Wat is het uiteindelijk geworden (of wat zal het wellicht worden)? Twee zonen, vijf jaar later dan gedacht, en daar blijft het echt wel bij.

– Wat was als kind je lievelingseten? En wat lustte je totaal niet? Mmm, ik lustte nogal veel eigenlijk :-p Toch wel de fazant zoals mijn ma die klaarmaakt, een heerlijk recept. Ik moest niets hebben van witloof, en van bittere smaken.
Lust je dat nu nog (niet), of heb je andere favorieten? Ik hou nog steeds van fazant, maar ik eet nog liever foie gras en kalfszwezeriken. En zo ongeveer alles wat zoet is. Witloof eet ik ondertussen wel zeer graag, maar voor de rest nog steeds geen bittere smaken, of anijsdingen.

Ik vind het leuk om zien hoe iemand geëvolueerd is, eigenlijk. En ik ga er een stokje van maken, denk ik.
Graag zie ik deze vragen beantwoord door ongeveer iedereen (dus ga je gang), maar ik ben toch wel curieus naar de antwoorden van Bart, Ilse en Michel.

Nieuw kleedje

Ik heb mijn blog in een nieuw kleedje gestoken vandaag. Ik vond die kop koffie nog wel leuk, maar nogal braafjes. Niet dat het nu plotseling zo wild is geworden, maar toch.
En ik ben mijn best aan het doen om zelf bannertjes te maken. Er staat er al eentje op van Wolf. Als ik nu nog ergens de code kan vastkrijgen om meerdere banners at random te laten verschijnen, zou ik bijzonder happy zijn.

Ik moet toch echt eens ergens een cursus Photoshop en een cursus elementaire html volgen, heb ik de indruk. Ik ben echt wel een kluns in die dingen.

Rare gedachten

Ik heb soms van die rare gedachten, zegt Bart. Misschien wel.

Deze nacht lag ik eventjes wakker, en toen schoot de volgende bedenking door mijn hoofd: het grote verschil tussen kinderen en volwassenen is de verhouding tussen het hoofd en de rest van het lichaam. Zo kan je aan een silhouet dat even groot is afgebeeld, onmiddellijk zien of het om een volwassene of een kind gaat. Een dwerg (vertically challenged person) is duidelijk nog anders geproportioneerd, maar bij hen is het hoofd doorgaans wél in proportie tot de rest van het lichaam, wat een duidelijk verschil met een kind oplevert.

Wat ik me nu zat af te vragen: kan je aan een baby al zien of die later dwerggroei gaat hebben, of is dat echt een groeistoornis? En als je dat dan kan zien, wat is dan de verhouding hoofd-lichaam als ze pakweg 3 jaar zijn? Is dat dan anders?

Kobe ziet het zitten.

Et voilà, mijn kleine handenbinder :-p . Het is ronduit een schatje 🙂 en hij ziet het blijkbaar volledig zitten.

Cidade de Deus

kbotmt.jpgBehoorlijk onder de indruk van Cidade de Deus, daarnet op Canvas.

Dan besef ik nog maar eens hoe goed we het hier eigenlijk hebben. En vooral, hoe weinig we ons daarvan bewust zijn, of willen zijn.

Ik weet waarover ik in mijn bed zal piekeren.

Bizar

Bloggen is toch iets bizars. Je leest dan al een tijdje het blog van iemand anders, zij blijkt dan ook dat van jou te lezen, je zit in gelijkaardige situaties, en voor je het weet, hang je een half uur aan de telefoon met iemand die je nog nooit in levende lijve gezien hebt. En het voelde dan nog niet eens raar aan of zo.

Mja. Bizar. Maar wel wijs 🙂

Kerstmenu

Jawel, deze keer de foto’s. Het was een bijzonder lekkere en gezellige avond. En nee, het aperitief en de koffie staan er niet op…

voorgerecht.jpg

voorgerecht-top.jpg
Mousse van verse groene asperges op een bedje van gerookte zalm
kreeft.jpg

kreeft in vanilleboter met zwarte pasta

dessert.jpg

tiramisu met peperkoek en peer